زبان اشاره انگلیسی یا زبان اشاره بریتانیایی (به انگلیسی: British Sigh Language) که به اختصار BSL نامیده میشود، یک زبان اشارهای است که در انگلستان استفاده میشود و زبان اول یا زبان ترجیحی برخی افراد ناشنوا در انگلستان است.
این زبان از فضا استفاده میکند و شامل حرکت دست، بدن، سر و صورت است.
بسیاری از هزاران نفری که ناشنوا هستند، همچنین خویشاوندان ناشنوایان، مترجمان زبان اشاره یا عده دیگر که در تماس با جامعه ناشنوای انگلستان هستند از BSL استفاده میکنند. در سال ۲۰۱۱، ۱۵٬۰۰۰ نفر که در انگلستان و ولز زندگی میکردند، BSL را به عنوان زبان اصلی خود گزارش دادند.
زبان اشاره انگلیسی | |
---|---|
Breetish Sign Leid Iaith Arwyddion Prydain Cànan Soidhnidh Bhreatainn Teanga Comhartha na Breataine | |
زبان بومی در | بریتانیا |
شمار گویشوران | ۷۷۰۰۰ (۲۰۱۴) ۲۵۰٬۰۰۰ زبان دوم (۲۰۱۳) |
زابان
| |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | اسکاتلند، انگلستان |
زبان اقلیت شناختهشده در | ولز |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | bfi |
گلاتولوگ | brit1235 |
تاریخچه زبان اشاره موجود در جوامع ناشنوا در انگلستان، به سال ۱۵۷۰ میرسد. زبان اشاره انگلیسی، همانند همه زبانها، با اصلاح، اختراع و وارد شدن کلمات جدید، تکامل یافتهاست. توماس بریدود، یک معلم در ادینبورگ بود، که در سال ۱۷۶۰ آکادمی بریدوود را برای ناشنوایان و افراد گنگ تأسیس کرد که به عنوان اولین مدرسه برای ناشنوایان در بریتانیا شناخته میشود. دانش آموزان او فرزندان کارکنان بودند. استفاده اولیه او از یک نوع زبان اشاره و سیستم ترکیبی، اولین تدوین زبان اشاره انگلیسی بود.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article زبان اشاره انگلیسی, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.