جنگ دوم شلسویگ

Slesvigske Krig؛ آلمانی: Deutsch-Dänischer Krieg) دومین برخورد نظامی دانمارک و شهریاران آلمانی به دنبال حل مسئله شلسویگ و هلشتاین بود. این جنگ در ۱ فوریه ۱۸۶۴ آغاز شد؛ زمانی که، نیروهای پروس از مرز شلسویگ-هولشتاین گذشتند.

جنگ دوم شلسویگ
بخشی از جنگ‌های یگانگی آلمان
The Battle of Dybbøl by Jørgen Valentin Sonne, 1871
تاریخ ۱ فوریه – ۳۰ اکتبر ۱۸۶۴ موقعیت شلسویگ / یوتلاند نتایج پیروزی قطعی آلمان، معاهده وین (۱۸۶۴) تغییرات قلمرو دانمارک کنترل دوک‌نشین‌های شلسویگ، هولشتاین، و لاونبورگ را به پروس و اتریش واگذار کرد.
طرف‌های درگیر
امپراتوری اتریش  پادشاهی پروس	دانمارک
فرماندهان و رهبران
ویلهلم یکم اتو فون بیسمارک هلموت فن مولتکه (بزرگ‌تر) آلبرشت فن رون فريدريش گراف فون ورانگيل فریدریش کارل پروس فرانتس یوزف یکم ویلهلم فون تگتوف	کریستیان نهم دیتلو گتارد متارد کریستین آبرشت بلهم کریستین دی مزا جورج گرلاخ مکس مولر
قوا
در آغاز جنگ: ۶۱٬۰۰۰ ۱۵۸ اسلحه پس از تجدید قوا:۲۰٬۰۰۰ ۶۴ اسلحه	۳۸٬۰۰۰ ۱۰۰+ اسلحه
تلفات و خسارات
۱٬۷۰۰+ کشته، زخمی، یا اسیر	۱٬۵۷۰+ کشته، ۷۰۰+ زخمی، ۳٬۵۵۰+ اسیر

در این رویداد پادشاهی پروس و امپراتوری اتریش با دانمارک وارد جنگ شدند. این جنگ نیز مانند جنگ اول شلسویگ (۱۸۴۸–۱۸۵۱) بر سر دوک‌نشین‌های شلسویگ و هولشتاین رخ داد؛ زیرا پادشاهی دانمارک دو ایالت آلمانی شلسویگ و هولشتاین را در تصرف خود داشت و پادشاهی پروس بارها به این مسئله اعتراض کرده‌بود. پادشاه دانمارک بدون جانشین مشخصی درگذشت و پادشاهی دانمارک با نقض پروتکل لندن، دوک‌نشین شلسویگ را جزئی از سرزمین دانمارک اعلام کرد.

در ۱۸۶۴، هنگامی‌که بیسمارک، صدراعظم پادشاه پروس بود، با کمک امپراتوری اتریش جنگ با دانمارک را شروع کرد.

این جنگ با انعقاد پیمان وین در ۳۰ اکتبر ۱۸۶۴ به پایان رسید. مطابق با این پیمان، حکمرانی دوک‌نشین‌های شلسویگ، هولشتاین و لاونبورگ به پادشاهی پروس و امپراتوری اتریش واگذار شد.

این آخرین لشکرکشی پیروزمندانه امپراتوری اتریش در تاریخش بود.

پس از تصرف شلسویگ و هلشتاین، در مورد چگونگی اداره این دو ایالت بین پروس و امپراتوری اتریش اختلاف افتاد. با امضای کنوانسیون گاشتاین در ۱۸۶۵، این مسئله با سپردن اداره هلشتاین به اتریش و شلسویگ به پروس به شکل موقت حل شد. در نهایت اختلاف بین پروس و اتریش موجب جنگ اتریش و پروس شد.