جدایی تولیدمثلی

آنها از تولید نسل از اعضای گونه‌های مختلف جلوگیری می‌کنند یا از عقیم‌بودن فرزندان اطمینان می‌دهند. این موانع با کاهش شارش ژنی بین گونه‌های مرتبط، یکپارچگی یک گونه را حفظ می‌کنند.

سازوکار جدایی تولیدمثل به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی شده‌است. جانورشناس ارنست مایر مکانیسم‌های جداسازی تولیدمثلی را در دو دسته کلی طبقه‌بندی کرد: پیش‌زیگوتیک برای آن‌هایی که قبل از لقاح عمل می‌کنند (یا پیش از جفت‌گیری دربارهٔ جانوران) و پس‌زیگوتیک برای کسانی که بعد از آن عمل می‌کنند. سازوکارهای از نظر ژنتیکی کنترل می‌شوند و می‌توانند در گونه‌هایی که پراکنش جغرافیایی آن‌ها همپوشانی دارند (گونه‌زایی هم‌بوم) یا جداگانه هستند (گونه‌زایی ناهمجا) پدیدار شوند.