جان ماتر
جان کرومول ماتر (به انگلیسی: John Cromwell Mather) (متولد ۱۹۴۶ در رونوک، ویرجینیا) فیزیکدان و ستاره‌شناس آمریکایی و برنده جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۰۶ است.
| جان ماتر | |
|---|---|
 جان ماتر در مرکز فضایی گادرد، ناسا | |
| زادهٔ | ۷ اوت ۱۹۴۶ (۷۷ سال) رونوک، ویرجینیا |
| ملیت |  آمریکایی |
| محل تحصیل | کالج سوارثمور دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
| شناخته‌شده برای | تحقیقاتش بر روی پرتوهای زمینه‌ای کیهان |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیک (۲۰۰۶) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک ، ستاره‌شناسی |
| محل کار | ناسا ، دانشگاه مریلند |
او تحصیل‌کرده دانشگاه برکلی است و تقریباً تمام زندگی‌اش را برای ناسا کار کرده‌است.
سال ۲۰۰۶ او همراه با یک فیزیکدان دیگر آمریکایی به نام جورج اسموت موفق به کسب جایزه نوبل فیزیک به خاطر تحقیقاتش بر روی پرتوهای زمینه‌ای کیهان شد. آن‌ها اثبات کردند که پرتوهای زمینه‌ای از قانون پرتویی پلانک برای ماده‌های تاریک تبعیت می‌کنند. این نظریه بر وجود و علت مهبانگ دلالت می‌کند.
منابع
This article uses material from the Wikipedia فارسی article جان ماتر, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.