Sacrao

Al sacrao l'é un piât 'd influénza tódèsca e tradizionäl in t'la cusén'na pramzâna e piasinten'na: al gust, tant c'me al nòm, al voól imitèr i "sauerkraut" ch'i todèsc i magnón tant ed lóntéra insèmà ai loór salamén bojù, i "würstel".

Al sacrao a Pärma al s'magna quäsi sémpór col cotghén, mo anca con dil cótghi, con di pè, con di còvén, con di musètt o dj orèćì; un pò a la manéra di milanés con la "cassœula", c'la gha parò un gust diférént bombén.

Par fär dal sacrao a g'vól 'na vérza su par sò da'n kilo, 'na sigòlà, un bićér d'asèj, un cućèr ed conćentrè'd tomâca, méz cućèr ed sucar, sócuanti bâchi 'd znévór, dò polèsì d'aj e broòd e butér par n'färoól miga sughär intant cal coza par tri quärt d'ora. Al cotghén –o col ca ghe da mètròg– al s'pol fär cósar da lù o insèmà al sacrao.