Ico: βιντεοπαιχνίδι

Κυκλοφόρησε για το PlayStation 2 το 2001 στην Ιαπωνία και τη Βόρεια Αμερική και το 2002 στην Ευρώπη. Σχεδιάστηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Φουμίτο Ουέντα, ο οποίος ήθελε να δημιουργήσει ένα μινιμαλιστικό παιχνίδι γύρω από την ιδέα "αγόρι συναντά κορίτσι". Αρχικά σχεδιάστηκε να κυκλοφορήσει για το πρώτο PlayStation. Η δημιουργία του διήρκεσε περίπου τέσσερα χρόνια. Η Team Ico προτίμησε μία προσέγγιση "αφαιρετικού σχεδιασμού" για να να ελαττώσει στοιχεία του τρόπου παιχνιδιού τα οποία σχετίζονταν με την τοποθέτηση και την ιστορία του παιχνιδιού, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο επίπεδο διείσδυσης.

Ico
Δημιουργός	Team Ico
Εκδότης	Sony Interactive Entertainment
Σχεδιαστής	Φουμίτο Ουέντα και Κέντζι Κάιντο
Πλατφόρμα	PlayStation 2 και PlayStation 3
Ημ/νία κυκλοφορίας	25  Σεπτεμβρίου 2001
δεδομένα (π • σ • ε )

Πρωταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ο Ico, ένα μικρό αγόρι το οποίο έχει γεννηθεί με κέρατα, πράγμα το οποίο το χωριό του θεωρεί κακό οιωνό. Πολεμιστές τον κλειδώνουν μακριά, σε ένα εγκαταλελειμμένο φρούριο. Ο Ico καταφέρνει να ξεφύγει και καθώς περιπλανιέται στο φρούριο, συναντά τη Yorda, τη νεαρή κόρη της Βασίλισσας του κάστρου. Η Βασίλισσα σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το σώμα της Yorda για να επεκτείνει τη ζωή της. Μαθαίνοντας αυτό, ο Ico ψάχνει τρόπο διαφυγής από το κάστρο με τη Yorda, προστατεύοντάς την από πλάσματα σκιάς που προσπαθούν να την πάρουν πίσω. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο παίκτης ελέγχει τον Ico καθώς εξερευνά το κάστρο, λύνει γρίφους και βοηθά τη Yorda να ξεπεράσει εμπόδια.

Το παιχνίδι εισήγαγε μερικά καλλιτεχνικά και τεχνικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων μία ιστορίας που ξεδιπλώνεται με μινιμαλιστικούς διαλόγους, φωτισμό bloom και key frame animation, τα οποία έχουν επηρεάσει επερχόμενα παιχνίδια. Παρόλο που δεν είχε εμπορική επιτυχία, δέχθηκε σημαντικούς επαίνους από τους δημοσιογράφους για τα στοιχεία του της τέχνης και ιστορίας και πήρε βραβεία συμπεριλαμβανομένων των υποψηφιοτήτων για "Παιχνίδι της χρονιάς" και τρία Game Developers Choice Awards. Έχει καταγραφεί πρώτο σε πολλές λίστες κορυφαίων βιντεοπαιχνιδιών, και συνήθως χαρακτηρίζεται ως έργο τέχνης. Το παιχνίδι επανακυκλοφόρησε σε υψηλή ανάλυση στην Ευρώπη το 2006 μαζί με το Shadow of the Colossus, πνευματικό διάδοχο του Ico, υπό τον τίτλο The Ico & Shadow of the Colossus Collection για το PlayStation 3. Η εκδοχή κυκλοφόρησε ξεχωριστά στην Ιαπωνία.

Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να οδηγηθεί ο Ico και η Yorda έξω από το κάστρο. Πρόκειται για ένα τρισδιάστατο βιντεοπαιχνίδι πλατφόρμας τρίτου προσώπου. Η κάμερα είναι ακίνητη σε κάθε δωμάτιο ή περιοχή αλλά ακολουθεί τους χαρακτήρες όταν κινούνται. Επίσης, ο παίκτης μπορεί να μετακινήσει λίγο την κάμερα ώστε να δει ένα μεγαλύτερο μέρος του περιβάλλοντος. Το παιχνίδι περιέχει πολλά στοιχεία βιντεοπαιχνιδιού πλατφόρμας. Για παράδειγμα, ο παίκτης μπορεί να κάνει τον Ico να πηδήξει, να σκαρφαλώσει και να μετακινήσει αντικείμενα. Περιέχει και στοιχεία παιχνιδιού παζλ, όπως την επίλυση γρίφων ώστε να προχωρήσει στο κάστρο. Οι δράσεις αυτές είναι πολύπλοκες, γιατί ο Ico πρέπει συνεχώς να βρίσκει τρόπους να οδηγεί και τη Yorda μαζί του. Αυτό είναι δύσκολο, καθώς οι δράσεις που μπορεί να εκτελέσει η Yorda είναι το τρέξιμο και το μικρό άλμα. Ο παίκτης χρησιμοποιεί τον Ico ώστε να βοηθήσει τη Yorda να πηδήξει μεγάλη ύψη ή μεγάλες αποστάσεις. Επίσης, μπορεί να φωνάξει τη Yorda να τον ακολουθήσει ή να τραβήξει το χέρι της και να τρέχουν μαζί σε γρηγορότερο ρυθμό. Ενίοτε, η Yorda μένει σε σημεία τα οποία ενεργοποιούν μηχανισμούς σε κάποιους χώρους. Ο παίκτης δε μπορεί να προχωρήσει στο παιχνίδι μέχρι η Yorda να οδηγηθεί σε συγκεκριμένες πόρτες, που μόνο αυτή μπορεί να ενεργοποιήσει.

Η διαφυγή από το κάστρο δυσχεραίνεται από πλάσματα που μοιάζουν με σκιές, σταλμένα από τη Βασίλισσα. Οι σκιές αυτές προσπαθούν να πάνε τη Yorda σε μαύρες δίνες και αν ο Ico αποτύχει να την τραβήξει έξω από τις δίνες ή να χτυπήσει τη σκιά που την κουβαλάει, μετατρέπεται σε πέτρα και το παιχνίδι τελειώνει. Το ίδιο συμβαίνει επίσης αν ο Ico πέσει από μεγάλο ύψος. Τα σημεία αποθήκευσης του παιχνιδιού είναι μεγάλα πέτρινα παγκάκια, όπου ο Ico και η Yorda ξεκουράζονται κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης. Στην ιαπωνική και ευρωπαϊκή εκδοχή του παιχνιδιού, με τον τερματισμό του παιχνιδιού, ο παίκτης μπορεί να παίξει διπλό παιχνίδι, με τον δεύτερο παίκτη να χειρίζεται τη Yorda, της οποίας οι ικανότητες είναι εξίσου περιορισμένες όσο και πριν τον πρώτο τερματισμό.

Σε ένα μακρινό, ηλιόλουστο δάσος, κάποιοι άντρες ταξιδεύουν με άλογα στην άκρη ενός τεράστιου απότομου βράχου με θέα τη θάλασσα. Απέναντι στην παραλία βρίσκεται ένα απόκοσμο, έρημο κάστρο, χτισμένο σε ψηλούς βράχους. Κάποιοι από τους άντρες έχουν κέρατα στα κράνη τους. Παίρνουν ένα μονοπάτι, μπαίνουν σε ένα μικρό καράβι και σιωπηλά πλησιάζουν το κάστρο.

Κρατούν αιχμάλωτο ένα αγόρι, τον Ico (イコ, προφορά: Ee-ko). Ο Ico είναι το πιο πρόσφατο θύμα μιας αρχαίας κατάρας που μαστίζει το χωριό του πολλές γενιές, γεννήθηκε με δύο τεράστια κέρατα να προεξέχουν από το κεφάλι του. Αυτό θεωρείται από το χωριό του η αιτία για την απαλλοτρίωση και την κακοτυχία των κατοίκων του και έτσι, στα δώδεκά του χρόνια, αναγκάζεται να σταλεί στο κάστρο ως θυσία.

Για να φτάσουν εκεί, χρησιμοποιούν ένα μαγικό σπαθί που έχει μία μυστηριώδη δύναμη να ανοίγει πύλες σε σχήμα ειδώλων. Φτάνοντας σε ένα δωμάτιο βαθιά μέσα στο κάστρο, τον τοποθετούν μέσα σε ένα από τα αμέτρητα ξύλινα φέρετρα που βρίσκονται εκεί, όπου υποτίθεται ότι είτε ότι θα λιμοκτονήσει είτε θα πεθάνει από το κρύο. Τον αναγκάζουν να μείνει εκεί διατάζοντάς τον να μην αντιστέκεται και λέγοντάς του ότι αυτό το κάνουν "για το καλό του χωριού". Όταν φεύγουν, ένα τράνταγμα του κάστρου ταρακουνά το φέρετρο του Ico και πέφτει κάτω. Ο Ico χάνει τις αισθήσεις του και βλέπει ένα όραμα. Στο όραμα αυτό, βρίσκεται σε ένα διαφορετικό μέρος του κάστρου, ένα κυλινδρικό δωμάτιο με σκάλες στο ταβάνι του οποίου υπάρχει ένα μεταλλικό κλουβί με καρφιά. Καθώς ο Ico πλησιάζει το κλουβί από τις σπειροειδείς σκάλες στον τοίχο, παρατηρεί μία σκιώδη μορφή να εξέχει από το κέντρο του κλουβιού, ο οποία "ξεχειλίζει" και στάζει από τις άκρες του. Άλλη μία σκιά εμφανίζεται στον τοίχο πίσω από τον Ico, απορροφώντας τον και τερματίζοντας το όραμα.

Όταν ξυπνάει, ο Ico ξεκινάει να εξερευνά το κάστρο, τραβώντας μοχλούς και ανοίγοντας πόρτες, σε μία προσπάθεια αναζήτησης εξόδου. Σύντομα βρίσκεται στο δωμάτιο με το κλουβί που είδε στο όραμά του. Ανεβαίνει τις σκάλες στον τοίχο αυτή τη φορά, αντί για τη σκιά, βλέπει μία νεαρή ήσυχη κοπέλα, τη Yorda (ヨルダ, Yoruda). Ο Ico τη φωνάζει και της υπόσχεται πως θα βρει τρόπο να την ελευθερώσει. Βρίσκει ένα μοχλό που κατεβάζει το κλουβί στο έδαφος, έπειτα πηδάει πάνω του και το σπάει ελευθερώνοντας τη Yorda.

Κάνει μερικά ήσυχα βήματα έξω από το κελί της και ρωτά τον Ico ποιος είναι και τι κάνει στο κάστρο. Η γλώσσα της Yorda διαφέρει από αυτή του Ico, ωστόσο μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο. Ο Ico της λέει την προσπάθεια του χωριού να τον θυσιάζει, και αναρωτιέται αν και η ίδια θυσιαζόταν.

Η συνομιλία τους διακόπτεται απότομα όταν μία σκοτεινή οντότητα αναδύεται από μία μαύρη δίνη στο έδαφος και προσπαθεί να πάρει μαζί της τη Yorda. Ο Ico την ελευθερώνει και προχωρά σε μία μαγική πύλη, που ανοίγει με τις μυστηριώδη ενέργεια της κοπέλας, την ίδια μυστηριώδη ενέργεια που είχε και το σπαθί με το οποίο οι πολεμιστές άνοιγαν τις πύλες στην αρχή του παιχνιδιού. Ο Ico αλλά και η ίδια η Yorda εκπλήσσονται από τη δύναμή της αυτή. Οι δύο συνεχίζουν την αναζήτηση εξόδου από το κάστρο περνώντας μέσα από πολλά δωμάτια και διαδρόμους συνδυάζοντας τις ικανότητές τους. Ο Ico πολεμά τις σκιές και ενεργοποιεί μηχανισμούς και η Yorda ενεργοποιεί πύλες.

Φτάνουν στη μεγάλη πύλη η οποία συνδέεται στη στεριά με μία τεράστια γέφυρα. Η γέφυρα ωστόσο αρχίζει να κλείνει. Ο Ico πιάνει το χέρι της Yorda και τρέχει, αλλά η Yorda κατά λάθος σκοντάφτει και πέφτει. Καθώς η πύλη κλείνει εντελώς, εμφανίζεται η Βασίλισσα. Πρόκειται για μία σκοτεινή γυναίκα, σχεδόν ολοκληρωτικά τυλιγμένη στις σκιές. Προειδοποιεί τον Ico να φύγει και αποκαλύπτει πως η Yorda είναι κόρη της και "δε μπορεί να επιβιώσει στον έξω κόσμο", έπειτα εξαφανίζεται. Αν και η Yorda ταρακουνιέται από την εμφάνιση της μητέρας της, συνεχίζει να ψάχνει έξοδο από το κάστρο με τον Ico.

Μία ακόμα περιπλάνηση στο κάστρο αποκαλύπτει ένα μηχανισμό με τον οποίο η μεγάλη πύλη μπορεί να ανοίξει και πάλι. Στις δύο πλευρές του κάστρου βρίσκονται δύο εφεδρικά κτίρια που μπλοκάρουν δύο τεράστιους φακούς από το να ρίξουν το φως τους σε δύο σφαίρες πάνω από τις πύλες του κάστρου. Οι δύο ήρωες ενεργοποιούν μηχανισμούς και λύνουν παζλ, ανοίγοντας ξανά τη μεγάλη πύλη. Ο Ico συνεχίζει να πολεμά σκιές για ακόμα μια φορά, πιο επιθετικές από ποτέ. Επιστρέφουν στη μεγάλη πύλη. Η Yorda είναι πλέον πολύ αδύναμη και με μεγάλη δυσκολία ανοίγει την τελευταία πόρτα. Όταν διανύουν τη μεγάλη πύλη, δυσκολεύεται να τρέξει και πολλές φορές πέφτει στο έδαφος. Στο μισό δρόμο της γέφυρας, μία μεγάλη αστραπή ενέργειας πέφτει πάνω στις σφαίρες πάνω από τη μεγάλη πύλη, ρίχνοντας κάτω τους ήρωες.

Η μεγάλη γέφυρα καταρρέει, χωρίζοντας τον Ico από τη Yorda. Η Yorda, έτσι, μένει στο κάστρο και ο Ico προσπαθεί να την φτάσει. Η Yorda προσπαθεί απεγνωσμένα να πιάσει το χέρι του Ico, αλλά μία μεγάλη σκιά απλώνεται στη γέφυρα και κατά πάνω της και την απορροφά. Ο Ico προλαβαίνει να δει το σώμα της Βασίλισσας στην άκρη της γέφυρας. Η Yorda του ψιθυρίζει "σ' ευχαριστώ" και ο Ico πέφτει από τη γέφυρα προτού γκρεμιστεί εντελώς.

Προσγειώνεται πάνω σε ένα από τα πολλά κελιά που κρέμονται πάνω από τη θάλασσα. Για πρώτη φορά στο παιχνίδι είναι νύχτα και όχι μέρα, και μία τεράστια καταιγίδα είναι έτοιμη να ξεσπάσει. Ο Ico προχωρά στο μυστηριώδες μέρος πλέον μόνος και οδηγείται ξανά πίσω στο κάστρο. Στη διαδρομή εντοπίζει μία βάρκα στην θάλασσα, όμοια με αυτή που οδηγήθηκε ο ίδιος από τους χωρικούς στο κάστρο. Βρίσκει το σπαθί που αυτοί χρησιμοποιούσαν για να ανοίγουν τις πύλες στην αρχή του παιχνιδιού. Ανοίγοντας μόνος του τις πύλες, οδηγείται στις εκατόμβες όπου αρχικά είχε φυλακιστεί, αλλά το δωμάτιο δεν είναι πλέον άδειο. Εκεί βρίσκονται οι σκιές πολλών πλασμάτων με κέρατα, ίδια με τα δικά του, που χορεύουν γύρω από τη Yorda. Ο Yorda έχει μεταμορφωθεί πια σε πέτρα από τη Βασίλισσα. Ο Ico εξοντώνει τα σκοτεινά πλάσματα με το σπαθί του, και ανοίγει την τελευταία κλειστή πύλη του κάστρου η οποία οδηγεί στη βασιλική έδρα.

Προχωρά στον άδειο θρόνο και αφού βλέπει πως δε συμβαίνει τίποτα στρέφεται προς την έξοδο. Τότε εμφανίζεται η Βασίλισσα, η οποία τον προκαλεί λέγοντάς του πως άργησε πολύ. Αποκαλύπτει ότι πεθαίνει και σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το σώμα της Yorda ως δοχείο για να ξαναζήσει. Ο Ico εξοργίζεται και στρέφεται εναντίον της, αλλά αυτή τον αποκρούει με βία. Το δεξί κέρατό του σπάει, και σηκώνεται με πόνο για να πάρει το σπαθί του, το οποίο έχει προσγειωθεί δίπλα του. Η Βασίλισσα εκτελεί ένα ξόρκι προστασίας γύρω της και η τελική μάχη ξεκινά.

Ο Ico τελικά σπάει το ξόρκι και σκοτώνει τη Βασίλισσα. Λίγο πριν ξεψυχήσει, η Βασίλισσα του λέει πως η Yorda δεν θα μπορέσει ποτέ να φύγει από το κάστρο, και πεθαίνει με μία μεγάλη έκρηξη ενέργειας. Ο Ico εκσφενδονίζεται στην άλλη μεριά του δωματίου και σπάει και το αριστερό του κέρατο, χάνοντας τις αισθήσεις του.

Με το θάνατο της Βασίλισσας το κάστρο αρχίζει να καταρρέει. Στο προηγούμενο δωμάτιο, οι εναπομείνασες σαρκοφάγοι φωτίζονται με μια λάμψη και στέλνονται στη Yorda, μεταμορφώνοντάς τη σε μία σκοτεινή φιγούρα. Πηγαίνει στο δωμάτιο του θρόνου και παίρνει το σώμα του Ico. Τον τοποθετεί στη βάρκα που ο ίδιος είχε εντοπίσει νωρίτερα, και σπρώχνει τη βάρκα στη θάλασσα, σε ένα ασφαλές μέρος. Το κάστρο καταρρέει και βυθίζεται εντελώς κάτω από τη θάλασσα, η καταιγίδα σταματά, και ο ήλιος προβάλλει μέσα από τα σύννεφα.

Όταν ο Ico ξαναβρίσκει τις αισθήσεις του, συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται σε μία έρημη παραλία δίπλα στους τεράστιους απότομους βράχους. Κοιτά τριγύρω, βγαίνει από το καράβι και ξεκινά να περπατά μόνος. Ωστόσο, μπροστά του στην ακτή βλέπει κάτι που έχει ξεβράσει το κύμα. Καθώς πλησιάζει, συνειδητοποιεί πως είναι η Yorda στη ανθρώπινη μορφή της. Ο Ico την πλησιάζει κι άλλο και την κοιτάζει, χωρίς να ξέρει τι να κάνει. Ξαφνικά, τα δάκτυλά της κινούνται, τα μάτια της ανοίγουν και στρέφεται προς τον Ico. Του ψιθυρίζει χαρούμενα καθώς η κάμερα σβήνει. Στον δεύτερο τερματισμό του παιχνιδιού, ο παίκτης μπορεί να πάει στη Yorda ένα καρπούζι το οποίο μπορεί να βρει στην άμμο. Αν γίνει αυτό, τότε οι δυο τους θα καθίσουν κοντά στο κύμα, και θα φάνε μαζί το καρπούζι.

Ο δημιουργός και υπεύθυνος ανάπτυξης του παιχνιδιού, Φουμίτο Ουέντα σκέφτηκε την ιδέα για το Ico το 1997, οραματιζόμενος μια ιστορία "αγόρι συναντά κορίτσι", όπου οι δύο βασικοί χαρακτήρες θα κατάνε τα χέρια τους κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς τους, δημιουργώντας ένα δεσμό μεταξύ τους χωρίς να επικοινωνούν. Η βασική έμπνευση του Ουέντα ήταν το παιχνίδι Another World ("Outer World" στην Ιαπωνία) του Eric Chahi, το οποίο χρησιμοποιούσε κινηματογραφικά αποσπάσματα (cutscenes) και δεν είχε heads-up (HUD) στοιχεία οθόνης, θυμίζοντας ταινία. Επίσης, περιλάμβανε ένα συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ των δύο χαρακτήρων, παρά τη χρήση μικρών διαλόγων. Ο Ουέντα, επίσης, ανέφερε ως επιρροή για το Ico τα παιχνίδια του Sega Mega Drive Virtua Fighter, Lemmings, Flashback και το παιχνίδι Prince of Persia: The Sands of Time, περισσότερο σχετικά με τον τρόπο παιχνιδιού και το animation. Με τη βοήθεια του Κέντζι Κάιντο, ο Ουέντα δημιούργησε μία ταινία animation στο πρόγραμμα LightWave, ώστε να έχει μία αίσθηση του τελικού παιχνιδιού και να μεταφέρει καλύτερα το όραμά του. Στην ταινία αυτή διάρκειας τριών λεπτών, τα κέρατα τα είχε η Yorda αντί για τον Ico, και ιπτάμενα μηχανικά πλάσματα φαίνονταν να πυροβολούν με όπλα για να καταστρέψουν το κάστρο. Ο Ουέντα ανέφερε πως το να έχει αυτή την ταινία που αντικατόπτριζε το όραμά του, τον βοήθησε να κρατήσει την ομάδα ανάπτυξης στο σωστό μονοπάτι για τη μεγάλη διαδικασία της ανάπτυξης, και αρνήθηκε αυτή την τεχνική για το επόμενο εγχείρημα της ομάδας, το Shadow of the Colossus.

Σχεδιασμός

Ο Ουέντα ξεκίνησε να δουλεύει με τον παραγωγό Κέντζι Κάιντο το 1998 για να αναπτύξει την ιδέα και να φέρει το Ico στο πρώτο PlayStation. Η αισθητική του παιχνιδιού είχε τρεις βασικούς άξονες: να διαφέρει από τα άλλα του είδους, να έχει μία αισθητική σχεδιασμού που θα ήταν καλλιτεχνική, και να εξελίσσεται σε μία φανταστική αλλά ρεαλιστική περιοχή. Αυτό επιτεύχθηκε με τη χρήση του "αφαιρετικού σχεδιασμού", αφαιρέθηκαν από το παιχνίδι στοιχεία που παρεμβαίνουν με την πραγματικότητά του. Αυτό συμπεριλάμβανε την αφαίρεση και πολλών στοιχείων αλληλεπίδρασης, κρατώντας το σκοπό παιχνιδιού στη διαφυγή από το κάστρο και στην ελάττωση του αριθμού των εχθρών σε ένα εχθρό. Ένα προσωρινό σχέδιο του παιχνιδιού παρουσιάζει τον Ico και τη Yorda να αντιμετωπίζουν πολεμιστές με κέρατα, όμοιους με αυτούς που φέρνουν τον Ico στο κάστρο. Αρχικά, το παιχνίδι εστίαζε στην προσπάθεια του Ico να επαναφέρει τη Yorda στο δωμάτιό της στο κάστρο, αφού απήχθη από αυτούς τους πολεμιστές. Ο Ουέντα πίστευε πως αυτή η εκδοχή έχε υπερβολικά πολλές λεπτομέρειες για τη μηχανή γραφικών την οποία ανέπτυξαν, και, ως μέρος του "αφαιρετικού σχεδιασμού", αντικατέστησαν αυτούς τους πολεμιστές με τα σκοτεινά πλάσματα. Ο Ουέντα επίσης έφερε και έναν αριθμό ατόμων εκτός της βιομηχανίας των βιντεοπαιχνιδιών, ώστε να βοηθήσουν στην ανάπτυξη. Ο αριθμός αυτός περιείχε δύο προγραμματιστές, τέσσερις καλλιτέχνες, και ένα σχεδιαστή. Συμπεριλαμβανομένων των Φουμίτο Ουέντα και Κέντζι Κάιντο, σχημάτισαν τη βάση της ομάδας που είναι γνωστή ως Team Ico. Ωστόσο, ο Ουέντα σημείωσε πως η αφαιρετική τεχνική ίσως έβγαλε υπερβολικά πολλά πράγματα από το παιχνίδι, και δεν πήγε τόσο υπέροχα όπως στο Shadow of the Colossus.

Τεχνικά

Μετά από δύο χρόνια ανάπτυξης, η ομάδα συνάντησε περιορισμούς με το σύστημα hardware του PlayStation και αντιμετώπισε μία καθοριστική επιλογή: είτε να ακυρωθεί εντελώς το project, να αλλάξει το όραμά της ώστε να ανταποκρίνεται στους περιορισμούς της κονσόλας, είτε να συνεχιστεί και να ανακαλυφθούν περισσότερες επιλογές. Η ομάδα αποφάσισε να παραμείνει πιστή στο όραμα του Ουέντα, και ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη μηχανή Emotion Engine του PlayStation 2, αξιοποιώντας τις βελτιωμένες ικανότητες της κονσόλας. Το animation των χαρακτήρων έγινε με την τεχνική key frame animation, αντί για την πιο κοινή τεχνική motion capture. Το Ico έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα πρώτα βιντεοπαιχνίδια που χρησιμοποίησαν το εφέ φωτισμού bloom, ένα εφέ που χρησιμοποιήθηκε στις μεταγενέστερη έβδομη γενιά κονσολών βιντεοπαιχνιδιών. Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε σε περίπου τέσσερα χρόνια. Ο Ουέντα επίτηδες άφησε ασαφή τον τερματισμό του παιχνιδιού, μη αναφέροντας αν η Yorda είναι ζωντανή και συνέχισε το ταξίδι με τον Ico, ή απλά αυτό ήταν το όνειρο του πρωταγωνιστή.

Εξώφυλλο

Το εξώφυλλο του παιχνιδιού για την κυκλοφορία στην Ιαπωνία και τις PAL περιοχές δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Ουέντα. Πηγή έμπνευσης για αυτό ήταν ο πίνακας Η Νοσταλγία του Απείρου του Ιταλού σουρεαλιστή ζωγράφου, Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Ο Ουέντα πίστευε πως "ο σουρεαλιστικός κόσμος του Κίρικο ταίριαζε στον αλληγορικό κόσμο του". Η εκδοχή του παιχνιδιού για τη Βόρεια Αμερική χρησιμοποιεί διαφορετικό εξώφυλλο, και περιέχει πρόσθετα στοιχεία που γίνονται διαθέσιμα μετά τον πρώτο τερματισμό του παιχνιδιού. Ο Γιασουχίντε Κομπαγιάσι, υποδιευθυντής της Sony Japan Studio, θεώρησε το εξώφυλλο για τη Βόρεια Αμερική και η έλλειψη αναγνωρίσιμου τίτλου στα αγγλικά, συνέβαλλαν στις κακές πωλήσεις του παιχνιδιού στις Η.Π.Α., και ξεκίνησε σχέδια ώστε να διορθώσει το λάθος αυτό στην κυκλοφορία του The Last Guardian. Για την αρχική κυκλοφορία του, μία περιορισμένη εκδοχή του παιχνιδιού κυκλοφόρησε στις PAL περιοχές, η οποία περιείχε ένα κουτί με μακέτα του παιχνιδιού, μέσα στο οποίο βρίσκονταν το παιχνίδι και τέσσερις καλλιτεχνικές κάρτες. Το παιχνίδι επανακυκλοφόρησε ως standard edition το 2006 σε όλες τις PAL περιοχές εκτός της Γαλλίας, μετά την κυκλοφορία του Shadow of the Colossus το 2005, του πνευματικού sequel του Ico, ώστε οι παίκτες "να γεμίσουν το κενό στη συλλογή τους".

Γλώσσα

Το Ico έχει μειωμένη χρήση διαλόγων, οι οποίοι γίνονται σε μία φανταστική γλώσσα. Τις φωνές τους δάνεισαν στους χαρακτήρες Ico, Yorda και Queen οι Καζουχίρο Σίντο, Ρίεκο Τακαχάσι και Μίσα Γουατανάμπε, αντίστοιχα. Τα λόγια του Ico και της Βασίλισσας παρουσιάζονται στον παίκτη σε μετάφραση στα αγγλικά ή τα ιαπωνικά, ανάλογα με την περιοχή κυκλοφορίας του παιχνιδιού, ενώ τα λόγια της Yorda παρουσιάζονται σε μία συμβολική γλώσσα. Ο Ουέντα αποφάσισε να μην παρουσιαστεί κάποια μετάφραση της γλώσσας που χρησιμοποιεί η Yorda, καθώς αυτό θα εξαφάνιζε το εμπόδιο της γλώσσας μεταξύ αυτής και του Ico, και θα αφαιρούσε την ιδέα "κρατήματος χεριών" του παιχνιδιού. Μετά τον πρώτο τερματισμό του παιχνιδιού, τα αντίτυπα που κυκλοφόρησαν εκτός της βόρειας Αμερικής, περιείχαν υποτίτλους που μετέφραζαν τη συμβολική γλώσσα της Yorda στα αγγλικά ή τα ιαπωνικά, ανάλογα με την περιοχή κυκλοφορίας.

Μουσική

Το παιχνίδι έχει περιορισμένο αριθμό μουσικών κομματιών και ηχητικών εφέ. Η σύνθεση της μουσικής έγινε από τον Μιτσίρου Οσίμα και τη μουσική ομάδα Pentagon (Κοΐτσι Γιαμαζάκι και Μιτσουκούνι Μουραγιάμα). Το soundtrack του έχει το όνομα Ico ~Kiri no Naka no Senritsu~ (Ico ~Melody in the Mist~). Κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία από τη Sony Music Entertainment στις 20 Φεβρουαρίου του 2002. Το τραγούδι ICO -You were there- περιέχει φωνητικά του Στίβεν Γκέρατι, πρώην μέλους της χορωδίας Libera.

Μυθιστόρημα

Το Ico μετατράπηκε σε μυθιστόρημα το 2004 και κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία με τον τίτλο Ico: Kiri no Shiro (ICO-霧の城-, Ico: Castle of Mist). Η νουβέλα γράφτηκε από τη συγγραφέα Μιγιούκι Μιγιάμπε, η οποία ήθελε να εκφράσει την εκτίμησή της για το παιχνίδι. Το 2005 κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στα κορεάτικα με τον τίτλο 이코 - 안개의 성 (I-ko: An-gae-eui Seong) από τον εκδοτικό οίκο Hwangmae Publishers. Η μετάφραση και η κυκλοφορία της νουβέλας στα αγγλικά έγινε στις 16 Αυγούστου του 2011 από την εταιρία Viz Media.

Άλλα παιχνίδια

 

Στις 11 Ιουλίου του 2009, κοστούμια, συμπεριλαμβανομένων του Ico και της Yorda, αυτοκόλλητα και ηχητικά εφέ του παιχνιδιού έγιναν κομμάτι ενός add-on πακέτου για τα βιντεοπαιχνίδια LittleBigPlanet, LittleBigPlanet 2, LittleBigPlanet Karting και LittleBigPlanet PS Vita, ομοίως με το Shadow of the Colossus.

Ταινία

Ο μεγάλος ενθουσιασμός που προκάλεσε η ανακοίνωση της μεταφοράς του Shadow of the Colossus στη μεγάλη οθόνη από τη Misher Films, δημιούργησε έντονη επιθυμία από το κοινό του Ico και για τη δική του μεταφορά στον κινηματογράφο. Ο Κέβιν Πινγκ Τσανγκ, διευθύνων παραγωγής της Misher Films, δήλωσε ότι "το όραμα του Φουμίτο Ουέντα είναι απίστευτο και παρόλο που [τα Ico και The Last Guardian] δεν στην κυριολεξία μέρη της ίδιας σειράς, υπάρχει μία πνευματική σύνδεση μεταξύ τους. Είναι σίγουρα κάτι για το οποίο παλέψαμε ως εταιρεία παραγωγής, κάνοντάς το θέμα και στη SCE και στη Sony Pictures και λέγοντάς τους ότι 'αν το Colossus δουλέψει, αυτό είναι ένα όραμα που μπορούμε να συνεχίσουμε να μεταφέρουμε για τουλάχιστον δύο ακόμα επεισόδια'. Θα θέλαμε πολύ να το κάνουμε αυτό". Επιπλέον, δήλωσε πως αν η μεταφορά του Colossus αποφέρει υψηλές χρηματικές αποδοχές, τότε θα συμβούν και μεταφορές του Ico και του The Last Guardian.

Το Ico χαρακτηρίστηκε από το ICN ως "η πιο γνήσια περιπέτεια, ένα παιχνίδι που σχεδόν σίγουρα πρέπει να παίξεις". Το GamePro το χαρακτήρισε μοναδικό και θελκτικό από κάθε άποψη, προσθέτοντας ότι είναι "όσο καλύτερο γίνεται για τους διανοούμενος τύπους που αναζητούν μια πρόκληση".

• Επίσημος ιστότοπος (Ευρώπη)
• Επίσημος ιστότοπος (Βόρεια Αμερική)
• Επίσημος ιστότοπος (Ιαπωνία)
• Το Ico στο IGN
• Το Ico στο Metacritic
• Το Ico στο GameFAQS
• Το Ico στη Wikia