Νόσος Του Άντισον

Νόσος του Άντισον
Σχηματική απεικόνιση των επινεφριδίων. Το εξωτερικό στρώμα αυτών των αδένων παράγει ορμόνες που βοηθούν το σώμα να ανταποκριθεί στο στρες και ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση και την ισορροπία νερού και αλατιού. Η νόσος του Άντισον προκύπτει εάν τα επινεφρίδια δεν παράγουν αρκετές από αυτές τις ορμόνες.
Συνώνυμο	Πρωτοπαθής επινεφριδιακή ανεπάρκεια, υποαδρεναλισμός.
Ειδικότητα	Ενδοκρινολογία
Συμπτώματα	Κοιλιακός πόνος, αδυναμία, απώλεια βάρους, σκούρα χρώση του δέρματος (μελάγχρωση).
Επιπλοκές	Οξεία επινεφριδιακή κρίση
Διαγνωστική μέθοδος	Εξετάσεις αίματος, εξετάσεις ούρων, ιατρική απεικόνιση
Φαρμακευτική αγωγή	Kορτικοστεροειδή, όπως υδροκορτιζόνη για την αντικατάσταση της κορτιζόλης, και φλουδροκορτιζόνη για την αντικατάσταση της αλδοστερόνης.
Νοσηρότητα	40 με 60 ανά 1.000.000 άτομα
Ταξινόμηση

Τα συμπτώματα της κλασικής νόσου του Άντισον, γνωστή και ως πρωτοπαθής επινεφριδιακή ανεπάρκεια, προκύπτουν από την ανεπαρκή παραγωγή αυτών των δύο ορμονών. Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, γαστρεντερικές ανωμαλίες και αλλαγές στο χρώμα του δέρματος (μελάγχρωση). Σε ορισμένα άτομα που πάσχουν από τη νόσο μπορούν επίσης να εμφανιστούν αλλαγές στη συμπεριφορά και στη διάθεση. Η αυξημένη απέκκριση νερού και η χαμηλή αρτηριακή πίεση (υπόταση) μπορεί να οδηγήσουν σε εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις νερού στο σώμα (αφυδάτωση). Τα συμπτώματα της νόσου του Άντισον συνήθως αναπτύσσονται αργά, αλλά μερικές φορές μπορεί να αναπτυχθούν γρήγορα, σε μια σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται οξεία επινεφριδιακή ανεπάρκεια.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος του Άντισον εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται κατά λάθος στα επινεφρίδια προκαλώντας αργή και προοδευτική βλάβη στον φλοιό των επινεφριδίων (αυτοάνοση ασθένεια). Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν λοιμώξεις και καρκίνο.

Οι εργαστηριακές εξετάσεις (αίματος και ούρων) μπορούν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη της νόσου του Άντισον. Άλλες εξετάσεις, όπως η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία, βοηθούν στην εύρεση της αιτίας αυτής της διαταραχής. Η θεραπεία περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της επινεφριδιακής ανεπάρκειας εφ' όρου ζωής με φάρμακα (κορτικοστεροειδή) που αντικαθιστούν τις ορμόνες που δεν παράγει το σώμα. Η δόση αναπροσαρμόζεται από τον θεράποντα γιατρό σε ειδικές καταστάσεις, όπως κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης, ασθένειας ή εγκυμοσύνης ή μετά από σοβαρό τραυματισμό.

Επειδή οι περιπτώσεις της νόσου του Άντισον μπορεί να μην διαγνωστούν, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η πραγματική συχνότητά της στον γενικό πληθυσμό. Ο συνολικός επιπολασμός εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 40 και 60 ατόμων ανά εκατομμύριο του γενικού πληθυσμού. Η νόσος του Άντισον μπορεί δυνητικά να επηρεάσει άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά συνήθως εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας 30-50 ετών.