Διανθρωπισμός: σύγχρονο φιλοσοφικό κίνημα

Οι διανθρωπιστές στοχαστές μελετούν τα πιθανά οφέλη και τους κινδύνους των αναδυόμενων τεχνολογιών που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τους θεμελιώδεις ανθρώπινους περιορισμούς, καθώς και τους ηθικούς. περιορισμούς της χρήσης τέτοιων τεχνολογιών. Η πιο συνηθισμένη δια-ανθρωπιστική θεωρία είναι ότι τα ανθρώπινα όντα μπορεί τελικά να είναι σε θέση να μεταμορφωθούν σε διαφορετικά όντα με ικανότητες που επεκτάθηκαν σε μεγάλο βαθμό από την τρέχουσα κατάσταση ώστε να αξίζουν την ετικέτα των μεταθανάτων όντων.

Η σύγχρονη έννοια του όρου «διανθρωπισμός» είχε πρωτοπαρουσιαστεί από έναν από τους πρώτους καθηγητές της μελλοντολογίας, ενός ανθρώπου που άλλαξε το όνομά του σε FM-2030. Στη δεκαετία του 1960, δίδαξε «νέες έννοιες του ανθρώπου» στο The New School όταν άρχισε να εντοπίζει ανθρώπους που υιοθετούν τεχνολογίες, τρόπους ζωής και κοσμοθεωρίες «μεταβατικές» στον μεταθανάτιο ως «μετάνθρωπος». Ο ισχυρισμός του θα έθετε το πνευματικό θεμέλιο για τον Βρετανό φιλόσοφο Max More να αρχίσει να αρθρώνει τις αρχές του Μετανθρωπισμόυ ως φουτουριστικής φιλοσοφίας το 1990 και να οργανώνει στην Καλιφόρνια μια ιντελιγκέντσια που έχει έκτοτε εξελιχθεί στο παγκόσμιο υπερ-ανθρωπιστικό κίνημα.

Επηρεασμένο από σπερματικά έργα επιστημονικής φαντασίας, το υπερανθρωπιστικό όραμα μιας μεταμορφωμένης μελλοντικής ανθρωπότητας έχει προσελκύσει πολλούς υποστηρικτές και επικριτές από ένα ευρύ φάσμα προοπτικών, συμπεριλαμβανομένης της φιλοσοφίας και της θρησκείας.

Το 2017 το Penn State University Press, σε συνεργασία με τους Stefan Lorenz Sorgner και James Hughes, δημιούργησαν το περιοδικό Postthuman Studies, το οποίο είναι το πρώτο ακαδημαϊκό περιοδικό αφιερωμένο αποκλειστικά στο posthuman που έχει ως στόχο να αποσαφηνίσει τις έννοιες του μετανθρωπισμού και του υπερανθρωπισμού, καθώς και σύγκριση και αντίθεση και των δύο.

Σύμφωνα με μια μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2006, ο διανθρωπισμός είναι η πολιτική έκφραση της ιδεολογίας ότι η τεχνολογία και η επιστήμη πρέπει να χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση των ανθρώπινων ικανοτήτων. Σύμφωνα με τον Amon Twyman του Ινστιτούτου Δεοντολογίας και Αναδυόμενων Τεχνολογιών (IEET), οι πολιτικές φιλοσοφίες που υποστηρίζουν τον δανθρωπισμό περιλαμβάνουν τον κοινωνικό φουτουρισμό, τον τεχνο-προοδευτισμό, τον τεχνο-ελευθερισμό και τον αναρχο-διανθρωπισμό. Ο Twyman θεωρεί ότι τέτοιες φιλοσοφίες αποτελούν συλλογικά τον πολιτικό διανθρωπισμό.

 

Ο αναρχο-διανθρωπισμός ή αναρχο-τρανσουμανισμός είναι μια φιλοσοφία που συνθέτει τον αναρχισμό με τον διανθρωπισμό που αφορά τόσο την κοινωνική όσο και τη σωματική ελευθερία αντίστοιχα. Οι αναρχο-διανθρωπιστές ορίζουν την ελευθερία ως επέκταση της ικανότητάς του να βιώνει τον κόσμο γύρω τους.

Η φιλοσοφία αντλείται σε μεγάλο βαθμό από τον ατομικιστικό αναρχισμό των William Godwin, Max Stirner και Voltairine de Cleyre καθώς και τον κυβερνοφεμινισμό που παρουσίασε η Donna Haraway στο μανιφέστο του Cyborg . Εξετάζει ζητήματα που αφορούν τη σωματική αυτονομία, αναπηρία, φύλο, νευρο -ποικιλομορφία, queer θεωρία επιστήμη και σεξουαλικότητα ενώ παρουσιάζουν κριτικές μέσω αναρχικών και διανθρωπιστικών φακών ικανότητας, cisheteropatriarchy και πριμιτιβισμού .

Οι αναρχο-διανθρωπιστές επικρίνουν επίσης τις μη αναρχικές μορφές του διανθρωπισμού, όπως ο δημοκρατικός διανθρωπισμός και ο ελευθεριακός διανθρωπισμός ως ασυνεπείς και αδιαμφισβήτητες λόγω του ότι διατηρούν το κράτος . Θεωρούν τέτοια όργανα εξουσίας ως εγγενώς ανήθικα και ασυμβίβαστα με την επιτάχυνση της κοινωνικής και υλικής ελευθερίας για όλα τα άτομα. Ο αναρχο-διανθρωπισμός είναι αντι-καπιταλιστικός, υποστηρίζοντας ότι η καπιταλιστική συσσώρευση πλούτου θα οδηγούσε σε δυστοπία αν συνεργάστεί με τον διανθρωπισμό. Ο αναρχο-διανθρωπισμός υποστηρίζει την ίση πρόσβαση σε προηγμένες τεχνολογίες που επιτρέπουν τη μορφολογική ελευθερία και τα διαστημικά ταξίδια.

Ο δημοκρατικός διανθρωπισμός, ένας όρος που επινοήθηκε από τον Τζέιμς Χιουζ το 2002, αναφέρεται στη στάση των διανθρωπιστών (υποστηρικτές για την ανάπτυξη και χρήση τεχνολογιών ανθρώπινης ενίσχυσης ) που υποστηρίζουν φιλελεύθερες, κοινωνικές ή / και ριζοσπαστικές δημοκρατικές πολιτικές απόψεις.

Ο ελευθεριακός τρανσουμανισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που συνθέτει τον ελευθεριασμό και τον διανθρωπισμό .

Αυτοπροσδιορισμένοι ελευθεριακοί διανθρωπιστές, όπως ο Ronald Bailey του περιοδικού Reason και ο Glenn Reynolds του Instapundit, υποστηρίζουν το «δικαίωμα στην ανθρώπινη ενίσχυση » που υποστηρίζουν ότι η ελεύθερη αγορά είναι ο καλύτερος εγγυητής αυτού του δικαιώματος, ισχυριζόμενος ότι παράγει μεγαλύτερη ευημερία και προσωπική ελευθερία από άλλα οικονομικά συστήματα.

• Maher, Derek F.· Mercer, Calvin, επιμ. (2009). Religion and the implications of radical life extension (1st έκδοση). New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-10072-5. 
• Cole-Turner, Ronald, επιμ. (2011). Transhumanism and transcendence : Christian hope in an age of technological enhancement. Washington, D.C.: Georgetown University Press. ISBN 978-1-58901-780-1. 
• Hansell, Gregory R· Grassie, William, επιμ. (2011). H+/-: Transhumanism and Its Critics. Philadelphia: Metanexus Institute. ISBN 978-1-45681-567-7. 
• More, Max· Vita-More, Natasha, επιμ. (2013). The transhumanist reader : classical and contemporary essays on the science, technology, and philosophy of the human future (1.publ. έκδοση). Hoboken, N.J.: Wiley. ISBN 978-1-118-33429-4. 
• Mercer, Calvin· Trothen, Tracy, επιμ. (2014). Religion and transhumanism : the unknown future of human enhancement. Westport, CT: Praeger. ISBN 9781440833250. 
• Mercer, Calvin· Maher, Derek, επιμ. (2014). Transhumanism and the Body: The World Religions Speak. New York: Palgrave Macmillan. ISBN 9781137365835. 
• Ranisch, Robert· Sorgner, Stefan Lorenz, επιμ. (2014). Post- and Transhumanism. Bruxelles: Peter Lang. ISBN 978-3-631-60662-9. 

• Εισαγωγή στην πολιτική του αύριο
• Δημοκρατία του Cyborg Αρχειοθετήθηκε 2016-09-08 στο Wayback Machine.
• Ινστιτούτο Ηθικής και Αναδυόμενων Τεχνολογιών
• "Διανθρωπισμός : το επόμενο βήμα του πολιτισμού" του Jan Krepelka
• H+Pedia Transhumanist Wiki
• What is Transhumanism?