Γιούλια Τιμοσένκο: Ουκρανή πολιτικός
Η Γιούλια Βολοντίμιριβνα Τιμοσένκο (Ю́лія Володи́мирівна Тимоше́нко, 27 Νοεμβρίου 1960) είναι Ουκρανή πολιτικός και πρωθυπουργός της Ουκρανίας από τις 24 Ιανουαρίου ως τις 8 Σεπτεμβρίου του 2005 και ξανά από τις 18 Δεκεμβρίου 2007 ως τις 4 Μαρτίου 2010.
| Γιούλια Τιμοσένκο | |
|---|---|
 | |
| Πρωθυπουργός της Ουκρανίας | |
| Περίοδος 18 Δεκεμβρίου 2007 – 4 Μαρτίου 2010 | |
| Πρόεδρος | Βίκτορ Γιούστσενκο |
| Προκάτοχος | Βίκτορ Γιανουκόβιτς |
| Διάδοχος | Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ |
| Περίοδος 24 Ιανουαρίου 2005 – 8 Σεπτεμβρίου 2005 | |
| Πρόεδρος | Βίκτορ Γιούστσενκο |
| Προκάτοχος | Μίκολα Αζάροβ |
| Διάδοχος | Γιούρι Γεχανούροφ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 27 Νοεμβρίου 1960 (59 ετών), Ντνιπροπετρόφσκ |
| Εθνότητα | Ουκρανική |
| Υπηκοότητα | Ουκρανική |
| Πολιτικό κόμμα | Πανουκρανική Ένωση |
| Σύζυγος | Oleksandr Tymoshenko (από 1979) |
| Παιδιά | Yevhenia Tymoshenko |
| Σπουδές | Dnipro University of Technology Εθνικό Πανεπιστήμιο Όλεγκ Γκόντσαρ στο Ντνίπρο |
| Επάγγελμα | Πολιτικός Οικονομολόγος |
| Βραβεύσεις | Miner's Glory 2nd class Miner's Glory 3rd class Order of the Great September Revolution 1969 (2009) Order of the holy Great Martyr Barbara 2nd class (1998) Σταυρού Παναγίου Τάφου (2009) |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1960 και είναι αρχηγός του κόμματος της Πανουκρανικής Ένωσης «Πατρίδα» καθώς επίσης και του "Συνασπισμού Τιμοσένκο". Προτού ανέλθει στην πρωθυπουργία και γίνει η πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός στη χώρα της, η Τιμοσένκο διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην Πορτοκαλί Επανάσταση και τα δυτικά ΜΜΕ της έδωσαν το προσωνύμιο της "Ιωάννας της Λωρραίνης της Ουκρανίας". Πριν γίνει πολιτικός σταδιοδρόμησε ως επιχειρηματίας στο χώρο της βιομηχανίας φυσικού αερίου και έγινε πλούσια, μια από τους "ολιγάρχες" των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών.
Στις 28 Ιουλίου του 2005 ψηφίστηκε από το περιοδικό "Φορμπς" ως η τρίτη ισχυρότερη γυναίκα στον πλανήτη, μετά την Κοντολίζα Ράις και τη Γου Γι.
Το 2009 έλαβε το χρίσμα από το κόμμα της για τις προεδρικές εκλογές του 2010, στις οποίες ηττήθηκε από τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Μετά την ήττα της, ασκήθηκε εναντίον της δίωξη για κακοδιαχείρηση την περίοδο της θητείας της και καταδικάστηκε σε φυλάκιση επτά ετών. Η δίωξη και η καταδίκη της γενικά θεωρήθηκε προσπάθεια πολιτικής της εξόντωσης. Αποφυλακίστηκε το 2014, έπειτα από τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουκρανία. Αμέσως μετά την αποφυλάκισή της, εμφανίστηκε στην πλατεία Ανεξαρτησίας και απευθύνθηκε στους διαδηλωτές, ζητώντας τους να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις. Η Τιμοσένκο μπορεί να διεκδικήσει ξανά την Πρωθυπουργία ή την Προεδρία της Ουκρανίας, καθώς η καταδίκη της θεωρείται ως μη γενόμενη σύμφωνα με νόμο που ψήφισε η Ουκρανική βουλή.
Οικογένεια και σπουδές
Η Γιούλια Τιμοσένκο γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1960 στο Ντνιπροπετρόφσκ, το οποίο τότε ανήκε, όπως και ολόκληρη η Ουκρανία, στην Σοβιετική Ένωση. Η Τιμοσένκο μεγάλωσε με την μητέρα της Λουντμίλα, καθώς ο πατέρας της Βολοντίμιρ Αμπράμοβιτς εγκατέλειψε την οικογένειά του όταν αυτή ήταν ακόμα παιδί. Το 1979 παντρεύτηκε με τον Ολεξάντρ Τιμοσένκο, με τον οποίο απέκτησαν αργότερα μία κόρη, την Ευγενία. Η τελευταία ήταν παντρεμένη με Άγγλο τραγουδιστή της ροκ, τον Σιν Καρ.
Το 1978 εγγράφηκε στο τμήμα Αυτοματισμού και Τηλεμηχανικής του Μεταλλευτικού Ινστιτούτου του Ντνιπροπετρόφσκ (το σημερινό Εθνικό Μεταλλευτικό Πανεπιστήμιο της Ουκρανίας), αλλά ένα χρόνο αργότερα μεταγράφηκε στην οικονομική σχολή του Περιφερειακού Πανεπιστημίου του Ντνιπροπετρόφσκ με ειδίκευση στην κυβερνητική μηχανική. Αποφοίτησε το 1984.
Εργάστηκε ως μηχανικός οικονομίας, ενώ ίδρυσε και δικές της εταιρείες μαζί με τον σύζυγό της. Ανάμεσα στις τελευταίες ήταν και μια πετρελαϊκή εταιρία με ειδίκευση αρχικά στη διανομή πετρελαίου για αγροτικές δραστηριότητες. Η συγκεκριμένη εταιρία, που αργότερα μετεξελίχθηκε στην «Ενωμένα Ενεργειακά Συστήματα Ουκρανίας» (Єдині енергетичні системи України) κατάφερε από το 1995 έως το τέλος του 1996, με την Τιμοσένκο ως πρόεδρο, να γίνει ο κύριος μεταφορέας Ρωσικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία. Την περίοδο αυτή η Τιμοσένκο απέκτησε σημαντική φήμη στον επιχειρηματικό κόσμο, στον τομέα της ενέργειας.
Το 1999 κατέθεσε τη διδακτορική της διατριβή με τίτλο «Πολιτειακός Κανονισμός του φορολογικού συστήματος» στο Κρατικό Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου.
Πολιτική καριέρα
Εξελέγη βουλευτής το 1996 με το ποσοστό ρεκόρ του 92,3% των ψήφων και επανεξελέγη το 1998 και το 2002. Την περίοδο 1999-2001 ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αρμόδια για ενεργειακά θέματα, θέση από την οποία καθαιρέθηκε στις αρχές του 2002 από τον Πρόεδρο Κούτσμα. Την ίδια χρονιά συνελήφθη με την κατηγορία της λαθραίας εξαγωγής αερίου, στη συνέχεια όμως απελευθερώθηκε.
Αμέσως μετά έγινε σύμβολο του αγώνα κατά του Προέδρου Κούτσμα κατά τα γεγονότα της Πορτοκαλί Επανάστασης και το περίεργο τροχαίο ατύχημα που είχε συνέπεια τον τραυματισμό της ίδιας θεωρήθηκε απόπειρα δολοφονίας εναντίον της από την κυβέρνηση.
Πρωθυπουργός
Τον Ιανουάριο του 2005 διορίστηκε προσωρινά Πρωθυπουργός, επί προεδρίας του Βίκτορ Γιουστσένκο. Το κοινοβούλιο επικύρωσε το διορισμό της στο αξίωμα, στις 4 Φεβρουαρίου του 2005, με 373 ψήφους υπέρ. Λίγο αργότερα, εξαιτίας έλλειψης στοιχείων, έκλεισαν όλες οι εκκρεμότητες της πολιτικού και της οικογένειάς της με τη δικαιοσύνη.
Η θητεία της στην πρωθυπουργία υπήρξε βραχύβια, εξαιτίας εντάσεων στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Καθαιρέθηκε το φθινόπωρο του 2005 από τον Πρόεδρο Γιουστσένκο και νέος Πρωθυπουργός έγινε ο Γιούρι Γεχανούροφ. Στις εκλογές του 2006 ο συνασπισμός της ήρθε δεύτερος με 129 έδρες και αναμενόταν ότι θα γίνει και πάλι πρωθυπουργός. Οι συνομιλίες με το κυβερνών κόμμα και με τους Σοσιαλιστές κατέρρευσαν και η Τιμοσένκο έλαβε μέρος στις επόμενες εκλογές, το 2007.
Στις εκλογές αυτές το Σοσιαλιστικό Κόμμα, σύμμαχος της Τιμοσένκο, δεν κατάφερε να πάρει πολλές έδρες. Εν τούτοις, το "Μπλοκ Τιμοσένκο" και το "Μπλοκ για την Αυτοάμυνα του Λαού-Η δική μας Ουκρανία", το οποίο σχετίζεται με τον Πρόεδρο Γιουστσένκο κινήθηκαν προς το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Στις 15 Οκτωβρίου του 2007, οι δύο συνασπισμοί συμφώνησαν στο σχηματισμό κυβέρνησης και ο Πρόεδρος Γιουστσένκο πρότεινε επίσημα την Τιμοσένκο για το αξίωμα της Πρωθυπουργού.
Ωστόσο, στις 11 Δεκεμβρίου του 2007 απέτυχε, με διαφορά μιας ψήφου, να λάβει την έγκριση της Βουλής. Έλαβε 225 ψήφους ενώ απαιτούνταν 226.
Τελικά, στις 18 Δεκεμβρίου του 2007 ο διορισμός της Τιμοσένκο εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο.
Πολιτική κρίση 2008
Ο συνασπισμός της Τιμοσένκο (BYuT) και του Γιούστσενκο (OU-PSD) κινδύνευσε με κατάρρευση εξαιτίας των διαφορετικών θέσεών τους σχετικά με τον Πόλεμο στη Νότια Οσετία το 2008. Ο κυβερνητικός εταίρος κατηγόρησε την Τιμοσένκο ότι υιοθέτησε μια πιο φιλική στάση απέναντι στη Μόσχα, με σκοπό να συγκεντρώσει υποστήριξη από τη Ρωσία για τις προεδρικές εκλογές του 2010. Την κατηγόρησαν επίσης ότι δεν είναι θρήσκα και ότι συνωμοτούσε εναντίον του προέδρου.
Το BYuT μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας και το Κόμμα των Επαρχιών ενέκριναν νομοθεσία με σκοπό την ευκολότερη καθαίρεση του Προέδρου και να μειωθούν οι εξουσίες του με ταυτόχρονη ενδυνάμωση των εξουσιών του Πρωθυπουργού. Ο συνασπισμός OU-PSD αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Έτσι ξέσπασε πολιτική κρίση και μετά τη διάλυση του συνασπισμού η Τιμοσένκο προκήρυξε πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές στις 8 Οκτωβρίου. Αρχικά οι εκλογές είχε προγραμματιστεί να διενεργηθούν στις 7 Δεκεμβρίου του 2008, όμως αργότερα αναβλήθηκαν για μετά με άγνωστη ημερομηνία και την Τιμοσένκο να καθιστά σαφές ότι δεν έχει σκοπό να παραιτηθεί μέχρι να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση συνασπισμού.
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2008 το BYuT και το Κόμμα των Επαρχιών είχαν συνομιλίες για το σχηματισμό κυβέρνησης, όμως μετά την εκλογή του Βολοντίμιρ Λίτβιν ως προέδρου του Κοινοβουλίου στις 9 Δεκεμβρίου 2008, ανακοινώθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού ανάμεσα στη συμμαχία του Λίτβιν, στο συνασπισμό της Τιμοσένκο (BYuT) και στον φιλοπροεδρικό συνασπισμό OU-PSD. Η συμφωνία υπογράφηκε από τα τρία κόμματα στις 16 Δεκεμβρίου του 2008.
Στις 5 Φεβρουαρίου του 2009 η δεύτερη κυβέρνηση της Τιμοσένκο επέζησε από πρόταση μομφής στο κοινοβούλιο (η προηγούμενη είχε απορριφθεί στις 11 Ιουλίου 2008).
Ήττα στις προεδρικές εκλογές του 2010
Τον Ιούνιο του 2009 η Τιμοσένκο ανακοίνωσε σε τηλεοπτική της εμφάνιση την υποψηφιότητά της για τις προεδρικές εκλογές, δηλώνοντας ότι αν θα έχανε τις εκλογές δεν θα αμφισβητούσε το αποτέλεσμα. Στην εκστρατεία της υποστηρίχθηκε από πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες, όπως η Ρουσλάνα.
Η πρωθυπουργός έλαβε στις 24 Οκτωβρίου του 2009 το χρίσμα του κόμματός της για τις προεδρικές εκλογές της 17ης Ιανουαρίου. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, ο οποίος διενεργήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2010, ο Γιανουκόβιτς από το Κόμμα των Περιφερειών προηγήθηκε με 35,32% των ψήφων έναντι 25,05% για την πρωθυπουργό Τιμοσένκο. Την πέμπτη θέση κατέλαβε ο απερχόμενος πρόεδρος, Βίκτορ Γιουστσένκο, με 5,45% των ψήφων. Ο δεύτερος γύρος διεξήχθη στις 7 Φεβρουαρίου. Νικητής αναδείχθηκε ο Γιανουκόβιτς λαμβάνοντας 48,95% έναντι 45,47%, για την Τιμοσένκο. Η αντίπαλός του δεν παραδέχθηκε την ήττα της.
Οι ξένες δυνάμεις αναγνώρισαν τη νίκη του αντιπάλου της και έκαναν λόγο για καθαρά δημοκρατικές εκλογές. Στις 14 Φεβρουαρίου 2010 ο Γιανουκόβιτς ανακηρύχθηκε επίσημα από την κεντρική εκλογική επιτροπή της χώρας με διαφορά 3,48% από την αντίπαλό του (ή 888.000 ψήφων) νικητής των εκλογών.
Στις 4 Μαρτίου 2010 ο κυβερνητικός συνασπισμός κατέρρευσε, καθώς απώλεσε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Νέος πρωθυπουργός διορίστηκε στις 11 Μαρτίου από το κοινοβούλιο ο Μίκολα Αζάροβ.
Φυλάκιση και αποφυλάκιση
Μετά την ήττα της, ασκήθηκε κατά της Τιμοσένκο δίωξη για κακοδιαχείρηση την περίοδο της θητείας της (το διάστημα 2007-2010), σχετικά με την πώληση δικαιωμάτων για τις εκπομπές άνθρακα, ενώ διενεργήθηκε και νέα έρευνα για απόπειρα δωροδοκίας και διαφθοράς του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας το 2003. Στις αρχές του 2011 οι δικαστικές αρχές της Ουκρανίας εξέδωσαν απαγόρευση εξόδου της από τη χώρα. Στις 5 Αυγούστου οι Αρχές συνέλαβαν την Τιμοσένκο στο Κίεβο για ασέβεια προς το δικαστήριο στο οποίο δικαζόταν για κατάχρηση εξουσίας. Η Τιμοσένκο, η οποία καταδικάστηκε τελικά σε ποινή 7ετούς φυλάκισης και 3ετούς στέρησης των πολιτικών της δικαιωμάτων στις 11 Οκτωβρίου, υπέβαλε στις 10 Αυγούστου προσφυγή στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία εκδικάστηκε τον Δεκέμβριο του 2011, αποδίδοντας την καταδίκη της σε πολιτικούς λόγους, ενώ υποστήριξε πως αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.
Έπειτα από τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις το Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της ανάκλησης των νόμων που οδήγησαν στην φυλάκιση την Τιμοσένκο, στις 21 Φεβρουαρίου 2014, με 310 ψήφους υπέρ έναντι 54 κατά.
Η Τιμοσένκο αποφυλακίστηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Θα μπορέσει να διεκδικήσει ξανά την εκλογή της σε κάποιο αξίωμα, καθώς το ποινικό της μητρώο θα είναι λευκό, με βάση τις τελευταίες εξελίξεις.
Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία 2022
Στα τέλη Φεβρουαρίου 2022, το γαλλικό κανάλι ειδήσεων France24 ανέφερε ότι η Τιμοσένκο προέτρεψε το ΝΑΤΟ και τα Ηνωμένα Έθνη να προστατεύσουν την Ουκρανία κλείνοντας τον ουκρανικό εναέριο χώρο και αναπτύσσοντας ειρηνευτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών στη χώρα της. Στις αρχές Απριλίου 2022, το Radio Free Europe δημοσίευσε περαιτέρω σχόλια της Τιμοσένκο σχετικά με τη ρωσική εισβολή. Σύμφωνα με πληροφορίες, δήλωσε ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν πιστεύει βαθιά ότι έχει μια ιστορική αποστολή να αναδημιουργήσει τη Σοβιετική Ένωση και ότι αυτή η φιλοδοξία αποτελεί απειλή για άλλα έθνη της Ανατολικής Ευρώπης. Επίσης η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι η πιο ισχυρή εγγύηση, δεύτερη μετά την ύπαρξη ενός ισχυρού στρατού, ο οποίος μπορεί να σταματήσει μια για πάντα κάθε προσπάθεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας να καταλάβει την Ουκρανία.
Την 1η Μαρτίου 2022, η Τιμοσένκο ανέλαβε την επιμέλεια του νοσοκομείου παίδων Okhmatdyt. Η Τιμοσένκο δώρισε φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης στο ίδρυμα. Βοήθησε επίσης να ληφθούν άρρωστα παιδιά από το Κίεβο και την περιοχή για να συνεχίσουν τη θεραπεία και την ιατρική περίθαλψη στο εξωτερικό και στις δυτικές περιοχές της χώρας. Η Τιμοσένκο δημιούργησε το Κέντρο Ανθρωπιστικής Βοήθειας στο κεντρικό γραφείο του πολιτικού της κόμματος «Batkivshchyna» για να βοηθήσει ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και τον ουκρανικό στρατό.
Στις 31 Μαΐου 2022, η Τιμοσένκο μίλησε στο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ρότερνταμ. Η Τιμοσένκο προέτρεψε τους παρευρισκόμενους να συμβάλουν με κάθε δυνατό τρόπο στη χορήγηση της ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Επίσης, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, η Τιμοσένκο συζήτησε με την Ευρωπαία Επίτροπο για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων Στέλλα Κυριακίδου την ανθρωπιστική κατάσταση στην Ουκρανία και το θέμα της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας. Επιπλέον, η Τιμοσένκο συζήτησε την κατάσταση στην Ουκρανία με τον Ευρωπαίο Επίτροπο Προϋπολογισμού Γιοχάνες Χαν, τον Πρόεδρο του ΕΛΚ Ντόναλντ Τουσκ και την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα.
Σε μια συνέντευξη στην Daily Telegraph τον Ιούνιο του 2022, η Τιμοσένκο απέρριψε ότι οι διπλωματικές προσπάθειες θα έχουν οποιοδήποτε αντίκτυπο στον πόλεμο και ότι η Ουκρανία "έχει στρατιωτική δύναμη" για να "κερδίσει" τον πόλεμο. Στις 30 Οκτωβρίου 2022, η Τιμοσένκο επισκέφτηκε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας στην Περιφέρεια της Χερσώνα.
Στις 27 Ιανουαρίου 2023, εμφανίστηκε ένα βίντεο με την Τιμοσένκο να περνά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην ιδιωτική παραλία ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων στο Ντουμπάι. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι απαγόρευσε σε όλους τους Ουκρανούς αξιωματούχους να εγκαταλείψουν τη χώρα χωρίς άδεια κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η αποκάλυψη ήρθε στον απόηχο ενός σκανδάλου κατά της διαφθοράς που οδήγησε στην παραίτηση ορισμένων ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή επικεφαλής του γραφείου Κύριλο Τιμοσένκο.
Δημόσια εικόνα
Η Τιμοσένκο είναι γνωστή για τη χαρακτηριστική της κόμμωση (πλεξίδες), που έγιναν σύμβολο της πορτοκαλί επανάστασης. Η ίδια ανέφερε ότι δεν επισκέπτεται κομμώτρια αλλά ότι μόνη της επιμελείται την εν λόγω κόμμωση.
Παραπομπές και σημειώσεις
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Γιούλια Τιμοσένκο, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.