Βασίλειο Της Ιταλίας
Το Βασίλειο της Ιταλίας (ιταλικά:Regno d'Italia) ήταν ένα κράτος που ιδρύθηκε το 1861 όταν ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ της Σαρδηνίας ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ιταλίας.
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το κράτος δημιουργήθηκε από την ενοποίηση της Ιταλίας υπό την επιρροή του βασιλείου της Σαρδηνίας. Το κράτος υφίσταται μέχρι το 1946 όταν οι Ιταλοί προτίμησαν ένα δημοκρατικό σύνταγμα.
| Βασίλειο της Ιταλίας Regno d'Italia (ιτ.) | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||
| Σύνθημα FERT | ||||||||||||||||||||||||||
| Ύμνος Marcia Reale d'Ordinanza | ||||||||||||||||||||||||||
.svg) Η Ιταλία, οι αποικίες της, καθώς και τα κατεχόμενα από αυτήν εδάφη στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου | ||||||||||||||||||||||||||
| Πρωτεύουσα | Τορίνο (1861–1865) Φλωρεντία (1865–1871) Ρώμη (1871–1943, 1944–1946) Σαλέρνο (1943–1944) | |||||||||||||||||||||||||
| Γλώσσες | Ιταλικά | |||||||||||||||||||||||||
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός (de facto κρατική θρησκεία σύμφωνα με τον Μουσολίνι) | |||||||||||||||||||||||||
| Πολίτευμα | Συνταγματική Μοναρχία | |||||||||||||||||||||||||
| Βασιλιάς | ||||||||||||||||||||||||||
| - | 1861–1878 | Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ | ||||||||||||||||||||||||
| - | 1878–1900 | Ουμβέρτος Α΄ | ||||||||||||||||||||||||
| - | 1900–1946 | Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ | ||||||||||||||||||||||||
| - | 1946 | Ουμβέρτος Β΄ | ||||||||||||||||||||||||
| Πρωθυπουργός | ||||||||||||||||||||||||||
| - | 1861 | Καμίλλο Μπένσο (πρώτος) | ||||||||||||||||||||||||
| - | 1922–1943 | Μπενίτο Μουσολίνι (Il Duce από το 1925) | ||||||||||||||||||||||||
| - | 1945–1946 | Αλτσίντε Ντε Γκασπέρι (τελευταίος)α | ||||||||||||||||||||||||
| Ιστορία | ||||||||||||||||||||||||||
| - | Ενοποίηση | 17 Μαρτίου 1861 | ||||||||||||||||||||||||
| - | Πορεία προς τη Ρώμη | 31 Οκτωβρίου 1922 | ||||||||||||||||||||||||
| - | Ανατροπή του Μπενίτο Μουσολίνι | 25 Ιουλίου 1943 | ||||||||||||||||||||||||
| - | Εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας | 12 Ιουνίου 1946 | ||||||||||||||||||||||||
| Νόμισμα | Λίρα | |||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| Σήμερα |  Ιταλία Σλοβενία Κροατία Αλβανία Ελλάδα Γαλλία Αιθιοπία Λιβύη Σομαλία Ερυθραία | |||||||||||||||||||||||||
| α. | Ενώ το Βασίλειο της Ιταλίας διαλύθηκε το 1946, ο Ντε Γκασπέρι εξακολούθησε να είναι Πρωθυπουργός έως το 1953. | |||||||||||||||||||||||||
.svg)
.svg)
Η ανακήρυξη του Βασιλείου
Η Ιταλία κήρυξε πόλεμο στην Αυστρία με σύμμαχο την Πρωσία το 1866: παρά τη σχετική αποτυχία της αποστολής, η Ιταλία έλαβε το Βένετο μετά τη νίκη του Όττο φον Μπίσμαρκ. Ιταλικά στρατεύματα μπήκαν στη Ρώμη το 1870 δίνοντας τέλος σε περισσότερα από χίλια χρόνια παπικής εξουσίας. Η Ιταλία δέχτηκε την πρόταση του Μπίσμαρκ να ενταχθεί σε τριπλή συμμαχία με τη Γερμανία και την Αυστροουγγαρία το 1882. Όμως παρ'όλο που οι σχέσεις με το Βερολίνο ήταν φιλικές, η συμμαχία με τη Βιέννη παρέμεινε καθαρά επίσημη καθώς τα ιταλικά εδάφη του Τρέντοκαι της Τεργέστης παρέμειναν υπό αυστροουγγαρική κυριαρχία. Έτσι το 1915 η Ιταλία δέχτηκε τη Βρετανική πρόσκληση να ενταχθεί με τους Συμμάχους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς οι δυτικοί σύμμαχοι υποσχέθηκαν στην Ιταλία εδαφική εξάπλωση (έναντι της Αυστροουγγαρίας). Η νίκη στον πόλεμο έδωσε στην Ιταλία μία μόνιμη θέση στο συμβούλιο της Κοινωνίας των Εθνών.
Η φασιστική περίοδος
Η Ιταλία έγινε φασιστική την περίοδο της εξουσίας του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος την περίοδο 1922-1943 με δικτάτορα τον Μπενίτο Μουσολίνι. Οι φασίστες επέβαλλαν απολυταρχική διοίκηση διέλυσαν την πολιτική και πνευματική αντίσταση, ενώ πρόβαλαν τον οικονομικό μοντερνισμό, τις παραδοσιακές ηθικές κοινωνικές αξίες και την επαναπροσέγγιση με την Καθολική εκκλησία. Το φασιστικό καθεστώς πέρασε από έξι φάσεις. Η πρώτη φάση 1923-25 ήταν μια συνέχιση του κοινοβουλευτικού συστήματος, μολονότι υπήρχε μία νόμιμα οργανωμένη φασιστική εκτελεστική εξουσία.Η δεύτερη φάση ήταν η περίοδος 1925-1929. Η τρίτη φάση ήταν η περίοδος 1929-1934. Η τέταρτη φάση, 1935-40 χαρακτηρίστηκε από επιθετική εξωτερική πολιτική, πόλεμο στην Αιθιοπία, που ξεκίνησε από τα ιταλικά εδάφη στη Σομαλία και την Ερυθραία, εναντιώσεις με την Κοινωνία των Εθνών και οικονομική άνοδο. Η πέμπτη φάση ήταν εκείνη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ενώ η τελευταία φάση ήταν εκείνη της γερμανικής ηγεσίας το 1943-45.
Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο
Η Ιταλία συμμάχησε με τη Ναζιστική Γερμανία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι το 1943. Άλλαξε στρατόπεδο και υποστήριξε τους Συμμάχους μετά την απομάκρυνση του Μουσολίνι και των στρατευμάτων του από τη νότια, συμμαχικά ελεγχόμενη Ιταλία. Η βόρεια Ιταλία παρέμεινε πιστή στον Μουσολίνι και τα φασιστικά ιδεώδη και λειτούργησε ως γερμανικό προτεκτοράτο, η λεγόμενη Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία.
Η κατάρρευση
Με τη λήξη του πολέμου και την ήττα του Άξονα η λαϊκή δυσαρέσκεια οδήγησε σε συνταγματικό δημοψήφισμα όπου η πλειοψηφία του λαού τάχθηκε κατά της μοναρχίας. Έτσι η Ιταλία εγκατέλειψε τη μοναρχία και πήρε τη σημερινή δημοκρατική της μορφή.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kingdom of Italy (1861-1946) στο Wiki Commons
 | Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ιστορικό θέμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Βασίλειο της Ιταλίας, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.