Ψυχολογία Αποσύνδεση

Το κύριο χαρακτηριστικό όλων των φαινομένων αποσύνδεσης περιλαμβάνει την αποστασιοποίηση από την πραγματικότητα, παρά την απώλεια της πραγματικότητας όπως συμβαίνει στην ψύχωση.

Η αποσύνδεση παρουσιάζεται συνήθως σε ένα συνεχές. Στις ήπιες περιπτώσεις, η αποσύνδεση μπορεί να θεωρηθεί ως μηχανισμός αντιμετώπισης ή αμυντικός μηχανισμός του ατόμου στην προσπάθεια να ελέγξει, να ελαχιστοποιηθεί ή να ανεχθεί το άγχος του - συμπεριλαμβανομένης της πλήξης ή της σύγκρουσης. Στο μη παθολογικό άκρο του συνεχούς, η αποσύνδεση περιγράφει κοινά γεγονότα όπως ονειροπόληση. Πιο μακρυά κατά μήκος του συνεχούς είναι μη παθολογικές αλλοιωμένες καταστάσεις συνείδησης.

Η περισσότερο παθολογική αποσύνδεση περιλαμβάνει διαχωριστικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της διαχωριστικής φούγκας και αποπροσωποποίησης με ή χωρίς αλλοιώσεις στην προσωπική ταυτότητα ή την αίσθηση του εαυτού. Αυτές οι αλλαγές μπορούν να περιλαμβάνουν: την αίσθηση ότι ο εαυτός ή ο κόσμος είναι εξωπραγματικός ( αποπροσωποποίηση και αποερετοποίηση). απώλεια μνήμης (αμνησία) ξεχνώντας την ταυτότητα ή αναλαμβάνοντας έναν νέο εαυτό (φούγκα) και ξεχωριστά ρεύματα συνείδησης, ταυτότητας και εαυτού (διαταραχή διαχωριστικής ταυτότητας, παλαιότερα αποκαλούμενη διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας) και σύνθετη διαταραχή μετατραυματικού στρες.