Ώρα Δυτικής Ευρώπης

Οι ακόλουθες χώρες και περιοχές χρησιμοποιούν την ΩΔΕ τους χειμερινούς μήνες:

• Κανάριες Νήσοι, από το 1946 (η ηπειρωτική Ισπανία ανήκει στην ΩΚΕ, UTC+1)
• Νήσοι Φερόες, από το 1908
• Βορειοανατολική Γροιλανδία (Ντάνμαρκσαβν και ευρύτερη περιοχή)
• Ισλανδία, από το 1968, χωρίς αλλαγές θερινής ώρας
• Πορτογαλία, από το 1912 με διακοπές (εκτός των Αζόρων, UTC−1)
• Μαδέιρα Νήσοι, από το 1912 με διακοπές
• Ιρλανδία, από το 1916 (νομικά γνωστή ως Μέση Ώρα Γκρίνουιτς) εκτός από το διάστημα 1968-1971
• Ηνωμένο Βασίλειο και Κτήσεις του Στέμματος:
  • από το 1847 στην Αγγλία, Σκωτία, Ουαλία, τις Αγγλονορμανδικές Νήσους και τη Νήσο του Μαν,
  • και από το 1916 στη Βόρεια Ιρλανδία (νομικά γνωστή ως Μέση Ώρα Γκρίνουιτς), με διακοπές

Όλες οι παραπάνω χώρες εκτός από την Ισλανδία εφαρμόζουν τη λεγόμενη θερινή ώρα για ένα χρονικό διάστημα του έτους (από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου έως την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου), μεταβαίνοντας στη Θερινή Ώρα Δυτικής Ευρώπης (ΘΩΔΕ, UTC+1), η οποία είναι μία ώρα μπροστά από την ΩΔΕ. Η ΘΩΔΕ αποκαλείται στο Ηνωμένο Βασίλειο ως Βρετανική Θερινή Ώρα, ενώ στην Ιρλανδία ως Ιρλανδική Σταθερή Ώρα.

Το ονομαστικό εύρος της ζώνης ώρας είναι από το γεωγραφικό μήκος 7,5°Α ως 7,5°Δ (0° ± 7,5°), όμως η ΩΔΕ δεν περιλαμβάνει την Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, τη Γαλλία, το Γιβραλτάρ ή την Ισπανία που χρησιμοποιούν την Ώρα Κεντρικής Ευρώπης (ΩΚΕ), παρότι αυτές βρίσκονται είτε κατά μεγάλο ποσοστό είτε εξ ολοκλήρου δυτικά του 7,5°Α. Από την άλλη, συμπεριλαμβάνονται η Ισλανδία και η ανατολική Γροιλανδία, αν και οι δυο βρίσκονται δυτικά του 7,5°Δ. Τον Σεπτέμβριο του 2013, μια κοινοβουλευτική επιτροπή της Ισπανίας πρότεινε την μετάβαση της χώρας στην ΩΔΕ.