Константин Бальмонт

Константин Дмитриевич Бальмонт
Ажал үйлэ:	Ирагуу найрагша
Түрэһэн үдэр:	3 (15) 6 һарын 1867 оной[1][3]
Түрэһэн газар:	Гумнищи[d], Шуйский уезд[d], Владимирская губерния[d], Ородой эзэнтэ улас
Эрхэтэнэй харьяалал:	Ородой эзэнтэ улас  РСФСР  Франци
Наһа бараһан үдэр:	1942 оной 12 һарын 23(1942-12-23)[4] (75 наһатай)
Наһа бараһан газар:	Нуази-ле-Гран[d][4]
Гарай үзэг:

Изагууртанай бүлэдэ түрөө. Оюутанай хүдэлөөндэ хабаадаһан ушарһаа 1887 ондо Москвагай ехэ һургуулиһаа гаргаһан байна. Түрүүшын бүтээлнүүд («Зохёолой суглуулбари», Ярославль, 1890, «Хойто зүгэй тэнгэри доро» суглуулбари, 1894) эрхэтэнэй гашуудал нэбтэ байгаа. Ород символизмын түрүүшын түлөөлэгшэ («Эрьегүйдэлдэ» суглуулбари, 1895, «Аниргүй», 1898, «Шатадаг байшангууд», 1900, «Нара мэтэ байхамнай», 1903). 1905 оной хубисхалые баяртайгаар угтаба («Сэсэнэй дуунууд», Парис, 1907). Удаадахи суглуулбаринууд: «Дангинын онтохонууд» (1905), «Һайханай мэгзэм» (1911), «Наранай, Тэнгэриин ба Һарын сонедүүд» (1917) гэхэ мэтэ.

Египет, Мексикэ, Перу, Энэдхэг зэргэ хари гүрэнүүдэй уралигай жэшээнүүдые суглуулаад хэблэбэ. Перси Биши Шелли, Педро Кальдерон де ла Барка, Уолт Уитмен, Эдгар Аллан По, Поль Верлен, Шарль Бодлерые ород хэлэн дээрэ оршуулба. Шота Руставелиин «Барасай арһа хэдэрһэн баатар» ба Калидасагай зүжэгые түрүүшынхие ород дээрэ оршуулба. 1920 ондо Францида нүүбэ.