Ileum

Naučno se diferencira od većine viših kičmenjaka, uključujući sisare, gmizavce i ptice. Kod riba, podiela tankih crijeva nije tako jasna i termini zadnje crevo ili prednje crijevo se mogu koristiti u kolokvijalnom komuniciranju.

Ileum se nastavlja na duodenum i jejunum, a odvojen je od slijepog crijeva, preko ileocekalog zaliska. Ovaj srednjeg dijela probavnog trakta kod ljudi je dug oko 2–4 m; njegova PH vrijednost je obično između 7 i 8 (neutralan i blago alkalinan).

Ileum je završni i najduži segment tankog crijeva. Poosebno je odgovoran za apsorpciju [[vitamin B12|vitamina B₁₂ i reapsorpciji konjugovanih žučnih soli. Ileum je dug oko 3,5 m, što iznosi 60% ukupne dužine tankog crijeva. Pruža se se od jejunuma (srednji dio tankog crijeva) do ileocekalnog ventila, koji se ulijeva u debelo crijevo. Od trbušnog zida, ileuma je odvojen mezenterijskim naboranom membranom (tebušnom maramicom) .

Sloj glatkih mišića u zidovima ileuma je tanji od zidova drugih dijelova crijeva, a peristaltičke kontrakcije su sporije. Obloga ileuma je također manje propusna nego gornjeg dijela tankog crijeva. U zidovima su ugrađene malobrojne ćelije limfnog tkiva (Peyerove zakrpe). Specifični receptore za žučne soli i vitamina B₁₂ nalaze se isključivo u oblozi. Ileum apsorbira oko 95% konjugiranih žučnih soli u crevnom sadržaju.

Oko 2% svih ljudi rađaju s urođenim malformacijama ileuma , pod nazivom Meckelov divertikulum, koji se sastoji od bočnog kanala u crijevnom zidu, dužine 1 do 12 cm. Malformacija nastaje kada kanal koji vodi od pupka do tankog crijeva u fetusu ne atrofira i ostaje blizu. Mali broj slučajeva zahtijevaju hirurško uklanjanje zbog crijevnih krvarenja i/ili upale. Povrede ili bolesti koje utiču na vrh ileuma izazivaju nedostatka vitamina B₁₂ i opsežne proljeve, što je posljedica uplitanja žučnih soli u apsorpciju vode u debelom crijevu.

•  
  Ileum i slijepo crijevo
•  
  Ileocekalni zalistak
•  
  Arterije slijepog crijeva
•  
  Peharasta ćelija ileuma
•  
  Opća struktura crijevnog zida
•  
  Pasji ileum