Нэцке

Мелі ўтылітарную функцыю і служылі для зашпільвання кімано, у якім не было кішэняў.

Асноўнымі матэрыяламі для вырабу нэцке былі корань дрэва (самшыт), бамбук, слановая костка, а таксама зубы і іклы кітоў, маржоў, рогі аленя і інш.

З'явіліся ў 17 стагоддзі з росквітам гарадскога насельніцтва і заставаліся папулярнымі да 1880-х гадоў, калі кімано як паўсядзённае адзенне выйшла з ужытку.

Фігуркі нэцке выразаліся ў форме сямі багоў шчасця, у форме звяроў, кветак, пладоў, часам яны адлюстроўвалі сцэны з паўсядзённага жыцця.

Адрозніваюць наступныя віды нэцке:

• катаборы (形彫) — кампактныя, круглявыя скульптуры
• анаборы (穴彫) — полыя, ракавінкападобныя скульптуры
• мэн (面) — нэцке з выявай галавы альбо маскі (часта маскі но)
• сасі (差) — стрыжнепадобныя альбо пазногцепадобныя нэцке
• мандзю (饅頭) — круглявыя, гузікападобныя нэцке з рэльефам
• р'юса (柳左) — падобныя да «мандзю», але праразаюцца наскрозь
• кагамібута (鏡蓋) — мініяцюрны гаршэчак з накрыўкай з траўленага металу
• каракуры (からくり) — нэцке з рухомымі часткамі або схаваным сэнсам

•  
  нэцке-катаборы
•  
  нэцке-анаборы
•  
  нэцке-мэн
•  
  нэцке-сасі
•  
  нэцке-мандзю
•  
  нэцке-р'юса
•  
  нэцке-кагамібута
•  
  нэцке-каракуры