Звычаёвае права — сукупнасць гістарычна выпрацаваных і прынятых грамадствам няпісаных норм, правілаў паводзін і ўзаемаадносін людзей у розных галінах вытворчага, грамадскага і сямейнага жыцця.
Яно выступае як адна з форм грамадскай свядомасці, узнікла непасрэдна з грамадскіх адносін і санкцыянавана дзяржаўнай уладай.
Звычаёваму праву садзейнічаў бясспрэчны аўтарытэт грамадскай думкі, якая ў шматлікіх выпадках мела прэвентыўны характар, а таксама адчуванне чалавекам сваёй залежнасці ад калектыву.
На Беларусі панавала да XV ст. У XV — пачатку XVI ст. паступова замянялася пісаным правам, у якім побач з новымі нормамі захоўваліся нормы звычаёвага права ў форме закону. Пасля выдання Статута Вялікага Княства Літоўскага 1588 года звычаёваму праву адводзілася толькі дапаможная роля ў рэгуляванні тых праваадносін , якія не былі прадугледжаны законам. Звычаёвае права рэгулявала ўсё праваадносіны ў грамадскім жыцці, дзейнасць службовых асоб, дзяржаўнай павіннасці насельніцтва, асноўныя грамадзянска-прававыя адносіны і інш. Найбольш доўга панавала ў шлюбна-сямейных адносінах. Асаблівае месца ў сістэме звычаёвага права займалі нормы копнага права, якія дзейнічалі на Беларусі з глыбокай старажытнасці да XVIII ст. Уплыў звычаёвага права адчуваўся і пазней, асабліва ў зямельным і сямейным праве.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская article Звычаёвае права, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Матэрыял даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначана іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.