Валеры Буйвал

1955; г. Вышні Валачок, Цьвярская вобл., цяпер Цэнтральная фэдэральная акруга, Расея) — беларускі мастацтвазнавец і перакладнік. Сябра Беларускага саюза мастакоў. Сакратар Управы Беларускага народнага фронту «Адраджэньне» і старшыня інфармацыйнай камісіі Кансэрватыўна-хрысьціянскай партыі БНФ.

У 1956 г. сям’я вярнулася ў Гомель. Скончыў факультэт тэорыі і гісторыі мастацтва Ленінградзкага інстытуту(ru) жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя Ільлі Рэпіна (1977). У 1977—1989 працаваў навуковым супрацоўнікам і загаднікам аддзела ў Нацыянальным мастацкім музэі Беларусі. З кастрычніка 1988 г. сябра БНФ «Адраджэньне». У 1992 годзе ўваходзіў у склад радыкальнага крыла Нацыянальна-дэмакратычнай партыі Беларусі.

Дасьледуе беларускае і заходнеэўрапейскае мастацтва. Аўтар-складальнік буклетаў пра мастакоў Уладзімера Пасюкевіча (1987) і Каміля Камала (1992) ды альбома «Берасьцейская крэпасьць-герой у творчасьці мастакоў» (1991). Аўтар артыкулаў па гісторыі ангельскага, валійскага, ірляндзкага, італьянскага, польскага і швэдзкага мастацтва, а таксама пра творчасьць Джоты дзі Бандэнэ, Геранімуса Босха, Мікелянджэлё Буанароці, Джаваньні Бэльліні, Франсыска Гоі, Альбрэхта Дурэра, Робэра Кампэна і Жаана Міро. Перакладае з эўрапейскіх моваў творы мастацкай літаратуры і мастацтвазнаўства. Пераклаў на беларускую мову асобныя творы Жоржы Амаду, Б’ёрнстэрнэ Б’ёрнсана, Джаваньні Вэргі, Габрыеля Гарсіі, Аўгуста Стрындбэрга, Мігеля Сэрвантэса і Карэла Чапэка.

• Артыкулы ў часопісе «Наша вера»

Гэта — накід артыкула пра Беларусь. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.