Беларуская Драматычная Дружына

Напачатку сваёй дзейнасьці калектыў наладжваў музычна-драматычныя паказы тыпу кабарэ. 15 кастрычніка 1916 году ў зале работніцкага клюбу на Вароньняй вуліцы быў паказаны першы драматычны спэктакль «Хам» паводле п’есы Элізы Ажэшкі. Наступнай прэм’ерай калектыву становіцца дэбютная п’еса Францішка Аляхновіча «На Антокалі», пастаўленая 26 сьнежня 1916 году на сцэне цырка на Лукіскім пляцы. У 1916—1917 гадах таксама ставяцца: «На вёсцы», «Калісь», «Бутрым Няміра», «Манька», «Базылішк» і «Чорт і баба» (з музыкай Станіслава Манюшкі) Ф. Аляхновіча, «Міхалка» Далецкіх, «У зімовы вечар» паводле Э. Ажэшкі, «Як яны ажаніліся» В. Валодзьскага, «Паўлінка» Янкі Купалы, «Мядзьведзь» Антона Чэхава, пазьней — «П'етра Каруза» П. Брака, «Антось Лата» Якуба Коласа, сцэнічная фантазія «У купальскую ноч».

У канцы лютага 1917 году тэатар мае ўжо сваю ўласную сцэну ў новым памяшканьні Беларускага клюбу на Віленскай вул. № 28, дзе спэктаклі адбываюцца што нядзелю. Улетку з прычыны рэквізыцыі гэтага памяшканьня вайсковаю ўладаю клюб разам з тэатрам перабіраецца на Юраўскі праспэкт № 22, дзе таксама знаходзіцца сцэна.

У 1918 калектыў быў рэарганізаваны ў Народны тэатар, узначаляваны акторам былога калектыву сьпяваком А. Бароўскім. У 1919 годзе на аснове Народнага тэатру меркавалася стварыць Беларускі дзяржаўны тэатар у Вільні, але задума не была ажыцьцеўленая.