Казімер Фалькевіч (1865 в.
Шастакі, Тургельская гміна, Віленскі павет — верасень 1922) — беларускі нацыянальны дзеяч, селянін.
Уваходзіў у склад Беларускай рады ў Вільні ў 1918 годзе. Уваходзіў у склад Тарыбы, прымаў удзел у стварэньні Міністэрства беларускіх справаў Летувы.
У кастрычніку 1920 — сакавіку 1921 году працаваў агентам па закупках у Дэпартамэнце аправізацыі Сярэдняй Літвы.
Паведамленьне пра сьмерць селяніна Казімера Фалькевіча 28 верасьня 1922 году надрукавала газэта «Беларускі Звон». Ягонае прозьвішча можна сустрэць у працы Антона Луцкевіча «Польская акупацыя ў Беларусі» (1920). Памяці К. Фалькевіча прысьвечаны нэкралёг «Дзядзька Фалькевіч», напісаны Антонам Луцкевічам пад псэўданімам «Яго таварыш». Пазьней у заходнебеларускім друку зьявяцца матэрыялы, падпісаныя псэўданімам К. Фалькевіч, крыптанімамі К. Ф., К. Ф-віч. Гэта Луцкевіч вырашыў унесьмяроціць імя свайго таварыша.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Казімер Фалькевіч, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.