Blenda

El so nome deriva del alemán blenden, "engañar", pol so aspeutu que se confunde col de la galena. El nome de esfalerita provién del griegu sphaleros, engañosu.

Blenda
Xeneral
Categoría	especie mineral (es)
Subclase de	sphalerite mineral group (en) y minerales sulfuros (es)
Fórmula química	ZnS
Epónimu	engaño (es) (griegu antiguu)
Clasificación
Nickel-Strunz 8ª ed.	II/C.01
Nickel-Strunz 9ª ed.	2.CB.05a
Nickel-Strunz 10ª ed.	2.CB.05a

En mases compactes o fibroses, son frecuentes les maclas. El sulfuru de cinc ye incoloru, pero la blenda siempres tien sulfuru de fierro (II) (FES), lo que la escurez. Cuando'l porcentaxe de fierro ye baxu, llámase-y blenda encarambelada, ente que si'l so conteníu de fierro ye alto, llámase-y marmatita.

Ye la principal mena de cinc, metal que s'utiliza pa galvanizar el fierro torgando la so oxidación y n'aleación con cobre da'l latón. L'óxidu de cinc (blancu de cinc) emplegase na fabricación de pintures, el so cloruru nel caltenimientu de la madera y el so sulfatu en tintorería y farmacoloxía. La blenda ye una de les principales menas de cadmiu, indiu, galio y xermaniu, qu'apaecen en pequeñes proporciones sustituyendo al cinc.

Unu de los principales xacimientos del mundu ye'l d'Áliva, en Cantabria, d'onde proceden les blendas de meyor calidá del mundu pola so tresparencia, variedá de colores y pureza.[cita ^{[ensin referencies]} Puede atopase una antigua mina d'esti mineral nel Cuetu del Toru, en Motril (Granada).^{[ensin referencies]}

•   Wiki Commons acueye conteníu multimedia sobre Blenda  .