Ełiopàuza

El vento sołare el crea na "boła" inte el mezo interstełare che ła ze conponesto dal gas rarefato de idròzeno e èlio che el inpiena ła gałàsia. El bordo pì esterno de sta boła el ze andove ła forsa del vento sołare no ła ze pì sufisente par spénzar indrio el mezo interstełare. Sto bordo el ze conosesto cofà ełiopàuza e el ze de frecuente considarà cofà el confin esterno del sistema sołare.

Drento de l'ełiopàuza ghe ze un altro confin, ciamà "termination shock", andove che łe partezełe del vento sołare, finmente a chel momento supersòneghe, łe gnen rałentizae a vełozità subsòneghe.

La distansa de l'ełiopàuza vària da łe 80 a łe 100 unità astronòmeghe. Probabilmente ła ze tanto pì picenina inte ła parte del sistema sołare che ła se cata "davanti" in confronto al moto orbitałe del sistema sołare inte ła gałàsia. Podaria anca variar dipendindo de ła vełozità del vento sołare inte el momento e dipendindo de ła densità locałe del mezo interstełare. Se sa che el ze ben al de là de l'òrbita de Pluton.

La sonda spasiałe Voyager 2, dopo gaver finio ła so esplorasion planetària, ła ze entrada inte l'ełiopàuza inte el 10 de disenbre del 2018, mentre ła sonda spasiałe Voyager 1 ła ghe zera za entrada inte el 25 de agosto del 2012. Gràsie a łe mezurasion de Voyager 1 el se ga conprendesto che i moltèpleghi strati magnèteghi sołari i se ga interlacià, creando bołe magnèteghe che łe proteze ła Tera da raji còsmeghi danozi.

Na definision alternativa ła ze che l'ełiopàuza ła ze ła magnetopàuza, intrà ła magnetosfera del sistema sołare e łe corenti de plasma de ła gałàsia. No se sa se sti confini i coinsida co cuełi definii in precedensa.