Mini Öğütücü

Genellikle cihaz, yiyecekleri iten döner bir vida içerir. Elektrikle veya kol gücüyle çalıştırılabilir.

Kahve vb tahıl değirmenleri, öğütülen ürünü bıçaklı öğütücüler ("kıyıcı") gibi sürtünme ile ısıtmaz ve öğütme yüzeyleri arasındaki ayrım ile belirlenen tek tip boyutta parçacıklar üretir.

Mini değirmenler genellikle tek amaçla üretilir: örneğin kahve çekirdekleri, kuru karabiber, kaba tuz, baharatlar veya haşhaş tohumu gibi. Kahve değirmenleri genellikle elektrik motorlarıyla çalışır; yiyeceklerin üzerine biraz baharat serpmek için kullanılan yerli biber, tuz ve baharat değirmenleri genellikle elle, bazen de pille çalışan bir motorla çalıştırılır.

 

 

Tek tip parçacık boyutu ve değirmenin değiştirilebilir ayarları, farklı kahve hazırlama yöntemleri farklı boyutta öğütmeler gerektirdiğinden kahve değirmenini kahve hazırlama için çok uygun yapar. Öğütmenin boyutu, kahve çekirdeklerinin içine düştüğü ve her seferinde birkaç tane öğütüldüğü iki çapak arasındaki genişlik ile belirlenir. Daha ince öğütme, daha geniş bir yüzey alanının suyla temas etmesine izin verir bu da kafein ve aromanın daha eksiksiz bir şekilde çıkarılmasını sağlar. Öğütme büyüklüğü, daha ince uçta Türk kahvesi ve espressodan french press ve kalın öğütmede kaba/ekstra soğuk demleme ekstraksiyonuna, orta-ince ila orta büyüklük aralığında dökme ve damlama kahvesi büyüklüğüne kadar değişir.

Kahve öğütücüler, bıçaklı öğütücülere kıyasla sürtünmeden daha az ısı ürettikleri için kahve çekirdeklerinin lezzetini ve aromasını korumak için daha uygundur; "Çoğu öğütücü, çekirdekleri bunun meydana gelme riskini alacak kadar yüksek bir sıcaklığa ısıtmasa da, çekirdekler öğütme sırasında çok ısınırsa yağlar ve aromalar kolayca dağılabilir."

Tahıl öğütücüler daha düşük hızlarda çalışır hatta iki mekanizmayla öğütür. Daha az maliyetli modeller genellikle bir dizi redüksiyon dişlisini çalıştırmak için küçük bir elektrik motoru kullanırken, daha iyi yapılandırılmış ve daha maliyetli örnekler, tanecikleri döndürmek için dişli redüksiyonu olmayan daha büyük ticari motor ve kayış kullanır. Son örnek "direkt tahrik" olarak adlandırılır. Redüksiyon dişli modeller daha gürültülüdür ve genellikle direkt tahrik ünitelerinin kullanım ömrüne sahip değildir.

Elektrikli öğütücülerin birçok modeli vardır. Bazı öğütücüler "kademeli", yani fabrika tarafından bir dizi ayara sabitlenirken, "kademesiz" çeşitler öğütme aralıklarında neredeyse sonsuz sayıda ayar için sonsuz tahrik (ingilizce: worm drive) veya başka mekanizmalar kullanırlar. Diğer modellerin dozlayıcılı ve "dozlayıcısız" öğütücüleri vardır. Dozlayıcılar, öğütülmüş kahveyi toplamak için bir toplama kutusu işlevi görür ve bir kol kullanarak kullanıcılar belirli bir miktarda kahve dozlayabilir. Dozlayıcısız modeller, hazneyi ve dozlama işlevini kaldırır ve öğütücü, öğütülmüş kahveyi doğrudan bir espresso makinesi portafiltresine veya başka bir kaba verir. Dozlayıcısız örnekler normalde, barista'nın belirli bir espresso çekimi için gereken tam miktarda öğütmesş için ağırlık esaslı veya önceden zaman esaslı öğütme gibi ek işlevler olur.

Elle çalışan kahve değirmenleri, hız için büyük ölçüde elektrikle çalışanlarla değiştirildi. Manuel öğütücüler, kolaylık ve estetik nedenlerle kullanılır ve genellikle elektrikli modellerden daha az maliyetlidir. Bir örnek, manuel Türk kahvesi değirmenidir; bunlar ucuzdur ve kahveyi Türk kahvesi için ince toz haline getirebilir.

Kol gücüyle çalışan öğütücüler bir öğütme yüzeyini diğerine çevirerek elle döndürülür. Kahve değirmenleri genellikle bir fincana yetecek kadar kahve öğütmek için gereken birçok dönüş için kaldıraç sağlayan bir tutamağa sahiptir. Öğütülen kahve, değirmenin kabında toplanır.

Tuz, karabiber ve baharat değirmenleri, esasen kahve değirmenleri ile aynıdır, genellikle tutamaksızdırlar bunun yerine tüm üst kısım döner. Bu daha az kullanışlı olsa da yeterince öğütmek için sadece birkaç tur gereklidir. Öğütülmüş ürün doğrudan baharat atılan gıdanın üzerine düşer; bu değirmenin kabı olmaz. Birkaç tasarımda ise dönmeyen aşındırıcı yüzeyler vardır; tutamakların her sıkılması, bir düz plakayı diğerinin yanından geçirir, ardından plakalar bir yay ile asıl konumlarına geri döndürülür. Birçok sert baharat, boşken atılması amaçlanan basit bir koni öğütücü içeren kaplarda mevcuttur.

Çoğu öğütücü, öğütme inceliğini ayarlamak için ayarlanabilir.

Kol gücüyle çalışan değirmenler amaçlanandan başka gıda ürünlerini öğütmek için kullanılabilir ancak biber öğütmek için tasarlanmış değirmenler, ince öğütülmüş un üretmeye uygun değildir. Laura Ingalls Wilder'ın romanı The Long Winter, aylarca süren zorluklarda un yapmak için bir kahve değirmeninde buğday öğüten bir aileyi anlatır.

İlk kahve değirmeni, 1799'da Birminghamlı bir İngiliz demirci Richard Dearmann tarafından yapıldı. Bu öğütücü, ABD'de çok satıldı ve 1818'de Artırma Wilson'ın ilk duvar kahve öğütücüsünün patentini aldı.

Fransız Peugeot, 1842'de bir karabiber değirmeni patenti aldı. Kabuk sertleştirilmiş çelikten mekanizması, gerçek öğütme işleminden önce karabiberleri kırardı. Peugeot mekanizmasındaki oluklar metale ayrı ayrı işlenmişti ve daha sonra metal sertleştirmişti bu da mekanizmayı çok dayanıklı yapmıştı.

Biber değirmenlerinde kullanılan, her birinin kendine özgü avantajları olan çeşitli malzeme türleri vardır. Tuz öğütmek için korozyona dayanıklı malzemeler kullanılır.

Paslanmaz çelik: Karabiber ve kahve çekirdeği öğütmek için en uygun ve dayanıklı malzemelerdendir. Öğütme mekanizmasının erkek ve dişi bölümleri genellikle sinterlenmiş metalden yapılır. Bu malzeme profesyonel şeflerce tercih edilir. Öğütücünün dişleri baharat veya fasulye kesmek için işlenmiştir. Tuz öğütmek için paslanmaz çelik önerilmez.

Çinko alaşımı: Karabiber öğütücülerinde bulunan belki de en yaygın mekanizma olan çinko alaşımı başta çinko olmak üzere genellikle korozyona dayanması için krom kaplamalı metal alaşımından yapılır. Biber öğütmek için iyi seçimdir ancak tuz öğütmek için uygun değildir.

Karbon çeliği: Son derece sert bir metal olan karbon çeliği, en keskin kenarları ve en verimli öğütme yeteneğini verir ve profesyonel şeflerce tercih edilir. Karbon çeliği tuz öğütmek için uygun değildir.

Seramik: Seramik son derece serttir ve çok amaçlı öğütme için en iyi performansı sağlar. Paslanmaz ve kahve çekirdekleri, biber, tuz ve baharatların öğütülmesi için uygundur.

Akrilik: Dayanıklı ve düşük maliyetli akrilik, tuz ve baharat öğütmeye uygun, korozif olmayan bir malzemedir.

Elektrikli mini öğütücüler, pilden veya şebekeden gelen elektrikle çalışır. Elektrik motoru, öğütme elemanlarını birbirine karşı tahrik eder. Elektrikli öğütücüler, elle çalışan öğütücülere göre hiç çaba harcamadan daha çabuk öğütürler ancak motordan kaynaklanan sürtünme ve atık ısı, öğütülmüş ürünü biraz ısıtabilir.

• * Tuz ve biberlikler – tuz taneleri ve öğütülmüş karabiber için