อนุสัญญาปักกิ่ง

ในวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 1860 สงครามฝิ่นครั้งที่สองถึงจุดลงเอย เมื่อทหารอังกฤษและฝรั่งเศสสามารถเข้านครต้องห้ามในกรุงปักกิ่งได้ ไม่นานหลังจากความพ่ายแพ้ของทหารจีน เจ้าชายกงถูกบังคับให้ลงนามในสนธิสัญญาเพื่อประโยชน์แก่รัฐบาลราชวงศ์ชิงกับผู้แทนอังกฤษและฝรั่งเศส และถึงแม้ว่ารัสเซียจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในสงครามครั้งนั้นก็ตาม แต่พระองค์ก็ทรงลงนามในสนธิสัญญากับผู้แทนรัสเซียอีกฉบับหนึ่ง

เดิม ชาติตะวันตกต้องการจะเผานครต้องห้ามเพื่อเป็นการลงโทษทางการจีนที่ปฏิบัติทารุณต่อนักโทษชาวยุโรป แต่การกระทำดังกล่าวอาจเป็นอันตรายต่อการลงนามในสนธิสัญญาได้ แผนการจึงถูกเปลี่ยนเป็นการเผาสวนของจักรพรรดิในพระราชวังฤดูร้อนอี๋เหอหยวนและพระราชวังฤดูร้อนหยวนหมิงหยวนแทน สนธิสัญญาระหว่างอังกฤษกับฝรั่งเศสได้รับการลงนามในกระทรวงพิธีการทางศาสนาในทันที ทางตอนใต้ของนครต้องห้าม เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 1860

ดินแดนซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่าคาบสมุทรเกาลูน ถูกยืมมาก่อนหน้านี้เมื่อเดือนมีนาคม ค.ศ. 1860 แต่อนุสัญญาปักกิ่งเป็นการยุติการเช่า และเป็นการผนวกดินแดนเข้ากับอังกฤษอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 1860

อนุสัญญาระหว่างจีนและสหราชอาณาจักรมาตรา 6 ระบุว่า จีนจะต้องยกดินแดนทางคาบสมุทรเกาลูน ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของ Boundary Street, เกาลูน ในปัจจุบัน และฮ่องกง รวมทั้งเกาะช่างตัดหิน ให้กับอังกฤษ โดยมีกำหนดคืนดินแดนให้กับจีนเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1997

สนธิสัญญาดังกล่าวยังเป็นการผนวกดินแดนแมนจูเรียนอกให้กับจักรวรรดิรัสเซีย ทำให้สนธิสัญญาดังกล่าวถูกมองว่าเป็นสนธิสัญญาที่ไม่เป็นธรรมอีกฉบับหนึ่ง