มันฝรั่งทอด

มันฝรั่งทอด

มื้อ	ของว่าง, เครื่องเคียง
แหล่งกำเนิด	สหราชอาณาจักร
อุณหภูมิเสิร์ฟ	อุณหภูมิห้อง
ตำราอาหาร: มันฝรั่งทอด   สื่อ: มันฝรั่งทอด

มันฝรั่งทอดกรอบเป็นส่วนสำคัญของตลาดขนมขบเคี้ยวและอาหารสะดวกซื้อในประเทศตะวันตก ตลาดมันฝรั่งทอดทั่วโลกสร้างรายได้รวมกว่า 16.49 พันล้านดอลลาร์ในปี 2005 ซึ่งคิดเป็น 35.5% ของตลาดขนมขบเคี้ยวทั้งหมดในปีนั้น (46.1 พันล้านดอลลาร์)

สูตรอาหารที่เก่าที่สุดเท่าที่ทราบของสิ่งที่คล้ายกับมันฝรั่งทอดในปัจจุบันคือในหนังสือ The Cook's Oracle ของ William Kitchiner ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1817 ซึ่งเป็นหนังสือขายดีในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา สูตรอาหารในปี 1822 ระบุชื่อไว้ว่า "แผ่นมันฝรั่งทอด" ระบุสูตรอาหารไว้ประมาณว่า "ปอกมันฝรั่งลูกใหญ่หั่นคล้ายกับปอกมะนาว เช็ดให้แห้งด้วยผ้าสะอาด แล้วนำไปทอดในมัน" หนังสือเกี่ยวกับการทำอาหารฝรั่งเศสของอังกฤษในปี 1825 เรียกสิ่งที่คล้ายกับมันฝรั่งทอดว่า "Pommes de Terre frites" (สูตรที่สอง) และระบุว่าเป็นมันฝรั่งหั่นบาง ๆ ทอดใน "เนยใสหรือมันห่าน" สะเด็ดน้ำแล้วโรยด้วยเกลือ สูตรอาหารแรก ๆ ของมันฝรั่งทอดที่พบในสหรัฐอเมริกาสามารถพบได้ในหนังสือ Virginia House-Wife (1824) ของ Mary Randolph และใน Cook's Own Book (1832) ของ N.K.M. Lee ซึ่งทั้งสองเล่มอ้างอิงถึงหนังสือของ Kitchiner อย่างชัดเจน

มีตำนานเล่าว่ามันฝรั่งทอดกรอบมีต้นกำเนิดที่ Saratoga Springs ในนิวยอร์ก ซึ่งมาหลังสูตรแรกพบหลายสิบปีตัวหนา ในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า เรื่องที่ได้รับความนิยมเป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อครัว George Crum ที่ Moon's Lake House ในวันที่ 24 สิงหาคม 1853 ซึ่งพยายามเอาใจลูกค้า ลูกค้าส่งกลับเฟรนช์ฟรายส์ที่เขาทำ โดยบ่นว่าหนาเกินไป "แฉะ"เกินไป หรือไม่เค็มพอ ด้วยความท้อแท้ Crum จึงหั่นมันฝรั่งแบบบาง ๆ หลายชิ้น ทอดให้กรอบ และปรุงรสด้วยเกลือพิเศษ ท้ายสุดลูกค้าชอบสิ่งที่เขาทำ ในไม่ช้าอาหารก็ถูกเรียกว่า "Saratoga Chips" ซึ่งเป็นชื่อที่คงอยู่จนถึงกลางศตวรรษที่ยี่สิบ เรื่องนี้ได้รับความนิยมในแคมเปญโฆษณาระดับชาติปี 1973 โดย St. Regis Paper Company ซึ่งผลิตบรรจุภัณฑ์สำหรับมันฝรั่งทอด โดยอ้างว่าลูกค้าของ Crum คือ Cornelius Vanderbilt ในเวลานั้น Crum มีฐานะพ่อครัวและเป็นเจ้าของร้านอาหารริมทะเลสาบในปี 1860 ซึ่งเขาเรียกว่า Crum's House ชื่อแบรนด์ "Saratoga Chips" ยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน