แอนแวร์ ฮอจา

1908 – 11 เมษายน ค.ศ. 1985) เป็นนักการเมืองคอมมิวนิสต์ชาวแอลเบเนีย เลขาธิการลำดับที่หนึ่งของพรรคแรงงานแอลเบเนีย ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ ค.ศ. 1941 กระทั่งถึงแก่อสัญกรรมใน ค.ศ. 1985 และสมาชิกโปลิตบูโรพรรคแรงงานแอลเบเนีย, ประธานแนวร่วมประชาธิปไตยแอลเบเนีย และผู้บังคับบัญชาสูงสุดของกองทัพแอลเบเนีย เขาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแอลเบเนียคนที่ 22 ตั้งแต่ ค.ศ. 1944 ถึง ค.ศ. 1954 และยังดำรงตำแหน่งควบเป็นรัฐมนตรีว่าการต่างประเทศและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนแอลเบเนีย

แอนแวร์ ฮอจา
ฮอจาเมื่อ ค.ศ. 1971
เลขาธิการลำดับที่หนึ่งพรรคแรงงานแอลเบเนีย
ดำรงตำแหน่ง 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1941 – 11 เมษายน ค.ศ. 1985
ก่อนหน้า	ประเดิมตำแหน่ง
ถัดไป	รามิซ อาลียา
นายกรัฐมนตรีแอลเบเนียคนที่ 22
ดำรงตำแหน่ง 23 ตุลาคม ค.ศ. 1944 – 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1954
ประธานาธิบดี	โอเมร์ นีชานี ฮาจี เลชี
รอง	มืสลีม เปซา โคชี โฮเฮ เมห์เมด เชฮู
ก่อนหน้า	อีบราฮิม บีชาสชู
ถัดไป	เมห์เมด เชอู
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	Enver Halil Hoxha 16 ตุลาคม ค.ศ. 1908(1908-10-16) ญีโรคัสแตร์ ยานีนาวีลาเยต จักรวรรดิออตโตมัน
เสียชีวิต	11 เมษายน ค.ศ. 1985(1985-04-11) (76 ปี) ติรานา แอลเบเนีย
ที่ไว้ศพ	สุสานประชาชน ติรานา
พรรคการเมือง	พรรคแรงงานแอลเบเนีย (ค.ศ. 1941–1985)
คู่สมรส	เนจมีเย ฮอจา (สมรส 1945)
บุตร	อีลีร์ Sokol Pranvera
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยมองต์เปลลีเยร์ มหาวิทยาลัยเปิดบรัสเซเลส์
รางวัล	วีรชนแห่งมวลชน เครื่องอิสริยาภรณ์เลนิน เครื่องอิสริยาภรณ์สกันเดอร์แบก เครื่องอิสริยาภรณ์วีรชนแห่งผองชน เครื่องอิสริยาภรณ์ซูโวรอฟ วีรชนแรงงานสังคมนิยม
ศาสนา	อเทวนิยม (รัฐไร้ศาสนา) อิสลาม (อดีต; นิกายเบ็กตาชี)
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	ขบวนการปลดปล่อยแห่งชาติ (ค.ศ. 1941–1945) สาธารณรัฐประชาชนแอลเบเนีย (1944–1985)
สังกัด	ขบวนการปลดปล่อยแห่งชาติ (ค.ศ. 1941–1945) กองทัพประชาชนแอลเบเนีย (ค.ศ. 1944–1985)
ประจำการ	ค.ศ. 1941–1985
ยศ	พลเอกทหารบก
บังคับบัญชา	ขบวนการปลดปล่อยแห่งชาติ กองทัพประชาชนแอลเบเนีย (ผู้บังคับบัญชาสูงสุด)
ผ่านศึก	สงครามโลกครั้งที่สอง

ฮอจาเกิดที่ญีรอคัสแตร์ใน ค.ศ. 1908 และประกอบอาชีพเป็นครูโรงเรียนตั้งแต่ ค.ศ. 1936 ต่อมาเมื่ออิตาลีรุกรานแอลเบเนีย เขาเข้าร่วมพรรคแรงงานแอลเบเนียเป็นรุ่นแรก เมื่อพรรคก่อตั้งใน ค.ศ. 1941 เขาได้รับการเลือกตั้งเป็นเลขาธิการลำดับที่หนึ่งใน ค.ศ. 1943 ด้วยวัย 34 ปีในเวลาไม่ถึงสองวันหลังปลดแอกแอลเบเนียสำเร็จ สถาบันกษัตริย์ซึ่งดำรงโดยกษัตริย์ซ็อกที่หนึ่งได้ถูกโค่นล้มอย่างเป็นทางการ และฮอจาได้ขึ้นมาเป็นประมุขแห่งรัฐในทางสัญลักษณ์แทน

ตลอดระยะเวลา 41 ปีที่ปกครองแอลเบเนีย เขาได้สร้างแอลเบเนียขึ้นใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากแอลเบเนียได้ถูกทำลายในสงครามโลกครั้งที่สอง เขาสร้างทางรถไฟสายแรกของแอลเบเนีย, เพิ่มอัตราการรู้หนังสือของผู้ใหญ่ในแอลเบเนียจาก 5% เป็นมากกว่า 90%, กำจัดโรคระบาด, ติดตั้งระบบไฟฟ้าให้เช้าถึงได้ทั่วประเทศ และนำแอลเบเนียสู่การเป็นรัฐเกษตรกรรมที่พึ่งพาตนเองได้ กระนั้น เขาเป็นผู้ออกกฎหมายให้ศาสนาเป็นสิ่งผิดกฎหมาย, ห้ามไม่ให้พลเมืองเดินทางออกนอกประเทศ, ยึดคืนและห้ามพลเมืองเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์เอกชน รวมถึงยังยึดคืนศาสนสถานทั่วประเทศมาใช้งานในทางฆราวาสแทน ในสมัยของเขา ผู้ที่ต่อต้านระบบของฮอจาถูกประหารชีวิตไปหลายพันคน และอีกหลายหมื่นคนที่ถูกคุมขังในค่ายแรงงาน รัฐบาลของฮอจามีลักษณะเด่นด้วยการประกาศยึดมั่นอย่างแน่วแน่ต่อการต่อต้านลัทธิแก้ลัทธิมากซ์–เลนินนั่นคือ ลัทธิสตาลินตั้งแต่กลาง/ปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 เป็นต้นมา หลังจากที่เขาแตกแยกกับลัทธิเหมาในช่วง ค.ศ. 1976-1978 พรรคลัทธิเหมาจำนวนมากทั่วโลกประกาศตนว่าเป็นลัทธิฮอจา การประชุมนานาชาติของพรรคและองค์กรลัทธิมากซ์–เลนิน (เอกภาพและการต่อสู้) เป็นสมาคมที่รู้จักกันดีที่สุดของพรรคเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุนี้ ด้วยลักษณะของรัฐบาลฮอจาที่เน้นการปิดประเทศและพึ่งพาตนเอง ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 ประเทศแอลเบเนียได้รับการเรียกขานว่าเป็น "เกาหลีเหนือแห่งทวีปยุโรป"

ในยุคปลายของฮอจา เขาได้สั่งให้มีการสร้างหลุมหลบภัยทั่วประเทศเพื่อป้องกันภัยคุกคามที่อาจมาจากต่างชาติโดยรอบ ข้อมูลจาก ค.ศ. 1983 รายงานว่ามีหลุมหลบภัยคอนกรีตเช่นนี้มากกว่า 173,000 จุดทั่วประเทศ