เจ้าจอมมารดาปิ่น ในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาเสนานุรักษ์

เจ้าจอมมารดาปิ่น ถวายตัวเป็นหม่อมในสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงเสนานุรักษ์ ต่อมาเมื่อกรมหลวงเสนานุรักษ์ได้อุปราราภิเษกเป็นกรมพระราชวังบวรสถานมงคล หม่อมปิ่นจึงได้เลื่อนเป็นเป็นเจ้าจอมมารดาปิ่น มีพระประสูติกาลพระองค์เจ้า 2 พระองค์คือ

1. พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอำพัน (พ.ศ. 2346 — 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2424)
2. พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเกสร (พ.ศ. 2353 — พ.ศ. 2367)

ในสมัยรัชกาลที่ 3 ได้เกิดคดีซึ่งอีนวล ได้ยินข่าวที่พระองค์เจ้าเกสรสิ้นพระชนม์ เจ้าจอมมารดาปิ่นเศร้าโศกเสียใจยิ่งนักที่พระองค์เจ้าเกสรสิ้นพระชนม์ จึงได้วางแผนกับอีจั่นหลอกเจ้าจอมมารดาปิ่นและพระองค์เจ้าอำพันว่าดวงพระวิญญาณของพระองค์เจ้าเกสรกลับมาเข้าร่างอีจั่น อีนวลจึงให้อีเลียซึ่งรู้จักกับเจ้าจอมมารดาฉิม บอกให้เจ้าจอมมารดาฉิมพาไปหาเจ้าจอมมารดาปิ่น เจ้าจอมมารดาฉิม เชื่ออีนวลอีเลีย ก็พาอีนวล อีเลียไปหาเจ้าจอมมารดาปิ่น บอกเล่าเรื่องราวอีจั่นว่าเป็นพระองค์เจ้าเกสรมาเข้ารูปอีจั่น ร้องไห้คิดถึงเจ้าจอมมารดา เจ้าจอมมารดาปิ่นหลงเชื่อ และเจ้าจอมมารดาปิ่นจะไปรับตัวอีจั่นมาที่ตำหนัก ความทราบถึงพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงทรงโปรดเกล้าฯ ชำระความผิด ซึ่งเดิมความผิดตามโทษนั้นมีดังนี้

1. อีจั่น อีนวล อีเลีย ให้รับราชบาตร เอาทรัพย์สินเป็นของหลวง แล้วให้เฆี่ยนคนละ 3 ยก ตระเวนบก 3 วัน เรือ 3 วัน จึงเอาไปประหารชีวิต
2. เฆี่ยนเจ้าจอมมารดาฉิม 50 ที เจ้าจอมมารดาปิ่น 50 ที

พระราชอาชญาครั้งนี้ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าฯ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานอภัยโทษจากสถานหนัก เป็นสถานเบา ดังนี้

1. อีจั่น อีเลีย อีนวล ไม่ต้องรับราชบาตร โทษประหารชีวิต ก็ให้ยกเสีย ให้เฆี่ยน 3 ยก แล้วตระเวนบก 3 วัน เรือ 3 วัน ส่งไปเป็นตะพุ่มหญ้าช้าง
2. เจ้าจอมมารดาปิ่น ภาคทัณฑ์ไว้ครั้งหนึ่ง
3. เจ้าจอมมารดาฉิม เฆี่ยน 50 ที