วิศวกรรมชลศาสตร์
วิศวกรรมชลศาสตร์ (อังกฤษ: hydraulic engineering) เป็นวิชาย่อยของวิศวกรรมโยธาที่ศึกษาการไหลและการเคลื่อนที่ของน้ำเป็นหลัก โดยอาศัยความรู้ด้านกลศาสตร์และแรงโน้มถ่วงในการคำนวณเพื่อหาการเคลื่อนที่และพฤติกรรมต่าง ๆ ของน้ำ ซึ่งสามารถนำไปเป็นเนื้อหาในการออกแบบสะพาน เขื่อน ทางน้ำเปิด หรือวิศวกรรมด้านสุขาภิบาลและสิ่งแวดล้อม
วิศวกรรมชลศาสตร์เป็นวิชาที่สามารถนำหลักการกลศาสตร์ของไหลไปใช้ในการแก้ไขปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บข้อมูล การควบคุม การขนส่ง การควบคุม การวัด หรืออื่น ๆ ซึ่งนับว่ามีประโยชน์อย่างมากในโลกปัจจุบันที่มีการใช้ทรัพยากรน้ำอย่างสิ้นเปลือง
ประวัติ
เดิมวิชาวิศวกรรมชลศาสตร์ได้รับการนำมาใช้กับเกษตรกรรมในแถบตะวันออกกลางและแอฟริกา การควบคุมและส่งถ่ายทรัพยากรน้ำนั้นมีมานานแล้ว หนึ่งในอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องนั้นคือนาฬิกาน้ำซึ่งเริ่มใช้กันมานานนับพันปีก่อนคริสตกาล อีกทั้งยังมีกะนาต (qanāt) ซึ่งเป็นอุปกรณ์ส่งถ่ายน้ำจากอีกที่ไปอีกที่ของชาวเปอร์เซีย คล้ายกับระบบน้ำตูร์ปัน (Turpan water system) ในจีนโบราณ หรือคลองถ่ายน้ำในเปรู
ชาวจีนโบราณให้ความสำคัญกับการพัฒนาด้านวิศวกรรมชลศาสตร์เป็นอย่างมาก วิศวกรจีนได้สร้างคลองขนาดใหญ่เพื่อใช้ส่งน้ำซึ่งยังพัฒนาไว้ให้เรือสามารถผ่านได้ด้วย โดยนายซุนชู เอ๋า (Sūnshū Áo) ได้รับการขนานนามให้เป็นวิศวกรชลศาสตร์ชาวจีนคนแรก วิศวกรชลศาสตร์ที่สำคัญคนอื่น ๆ ก็มีนายซีเหมิน เป้า (Xīmén Bào) ซึ่งเป็นผู้ทดสอบการขนถ่ายน้ำขนาดใหญ่ในช่วง 481-221 ปีก่อนคริสต์ศักราช
This article uses material from the Wikipedia ไทย article วิศวกรรมชลศาสตร์, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.