ระบบแพร่สัญญาณเกาหลี (อังกฤษ: Korean Broadcasting System; KBS, เกาหลี: 한국방송공사, Hanguk Bangsong Gongsa) เป็นเครือข่ายวิทยุโทรทัศน์ของเกาหลีใต้ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.
2470">พ.ศ. 2470และเป็นเครือข่ายที่ใหญ่ที่สุดในสี่สถานีชั้นนำของประเทศเกาหลีใต้
ตราสัญลักษณ์ที่ใช้ตั้งแต่ 29 ตุลาคม ค.ศ. 1984 (พ.ศ. 2527) | |
อาคารหลักของระบบแพร่สัญญาณเกาหลี | |
ประเทศ | เกาหลีใต้ |
---|---|
เครือข่าย | สถานีวิทยุและ โทรทัศน์ |
ประวัติ | |
เริ่มออกอากาศ | พ.ศ. 2470 (วิทยุ); พ.ศ. 2504 (โทรทัศน์); พ.ศ. 2539 (ระบบดาวเทียม); พ.ศ. 2541 (ดิจิทัล); พ.ศ. 2548 (DMB) |
ลิงก์ | |
เว็บไซต์ | www.kbs.co.kr |
Korean name | |
ฮันกึล | 한국방송공사 |
---|---|
ฮันจา | |
อาร์อาร์ | Han-guk Bangsong Gongsa |
เอ็มอาร์ | Han'guk Pangsong Kongsa |
เคบีเอส เริ่มต้นก่อตั้งเป็น สถานีแพร่สัญญาณคยองซอง(เจโอดีเค) ซึ่งก่อตั้งโดยรัฐบาลของญี่ปุ่นในเกาหลี เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2470 นี่คือสถานีวิทยุแห่งที่สองที่เริ่มใช้รหัสที่ใช้อ้างถึงตัวผู้พูดในการสื่อสารทางวิทยุ HLKA ในปี พ.ศ. 2490 ภายหลังการก่อตั้งสาธารณรัฐเกาหลี ก็ใช้สัญญาณว่า HL ของสหภาพโทรคมนาคมระหว่างประเทศ ภายหลังจากการทำการกระจายเสียงไปทั่วประเทศ สถานีวิทยุก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น สถานีแพร่สัญญาณกลางโซล เมื่อปี 2491 การออกอากาศทางโทรทัศน์ของ สถานีแพร่สัญญาณโซล ทีวี (เคบีเอส ทีวี) ได้เริ่มออกอากาศตั้งแต่ปี พ.ศ. 2504 สถานะของสถานีเคบีเอสจากที่เป็นของรัฐบาลเป็นองค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะ ตั้งแต่วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2516 สำนักงานใหญ่ของเคบีเอสที่ยออิโด เริ่มทำการก่อสร้างในปี พ.ศ. 2519 ในปี พ.ศ. 2522 สถานีวิทยุเคบีออกเริ่มออกอากาศผ่านระบบคลื่นเอฟเอ็ม แตกต่างจากองค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพที่อื่นซึ่งไม่มีการรับโฆษณา นอกเหนือจากค่าธรรมเนียมทางโทรทัศน์ รายได้ของช่องเคบีเอสก็มาจากการโฆษณา โดยเคบีเอสเริ่มรับโฆษณาตั้งแต่ปี 2523 จากการรวบรวมสถานีกระจายเสียงเอกชนซึ่งมีขนาดเล็กกว่าจากความอิสระในการตัดสินใจของรัฐบาล ชอน ดูฮวาน จากการยับยั้งเสรีภาพในการสื่อสาร ภายหลังจากการยุบรวมกับบริษัทกระจายเสียงทงยัง (ทีบีซี) ซึ่งส่วนหนึ่งในปัจจุบันเป็น เจทีบีซี และ ระบบแพร่สัญญาณดง-เอ (ดีบีเอส) เคบีเอสได้ปล่อย เคบีเอส เรดิโอ 2 (เอเอ็ม/เอฟเอ็ม) และสถานีโทรทัศน์ เคบีเอส ทีวี 2 ในปี พ.ศ. 2523 เช่นเดียวกับ เคบีเอสทีวี 3 และ เอฟเอ็มเพื่อการศึกษา ในปี พ.ศ. 2524 ในวันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2523 เคบีเอส ทีวี 3 และเอฟเอ็มเพื่อการศึกษาได้แยกออกจาก เคบีเอส ไปในชื่อที่ว่า ระบบแพร่สัญญาณเพื่อการศึกษา (อีบีเอส) ภายหลังจากการปรับปรุงใหม่เป็นระบบการจัดเก็บค่าธรรมเนียมในปี พ.ศ. 2537 ช่อง เคบีเอส 1 ก็ไม่มีการแสดงโฆษณาอีก
เคบีเอสเป็น 'สื่อสาธารณะ' โดยกฎหมายจะได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐบาลเกาหลีใต้แต่รัฐบาลไม่สามารถควบคุมได้ โดยดำเนินการเป็นอิสระ ดังเช่นที่กล่าวไว้ในรัฐธรรมนูญของเกาหลีใต้ โดยประธานของเคบีเอสจะได้รับการแนะนำโดยบอร์ดบริหารเสนอให้แก่ประธานาธิบดีเกาหลีใต้ พรรคการเมืองในเกาหลีใต้มีสิทธิที่จะมีชื่อเป็นสมาชิกบอร์ดบริหารของช่องเคบีเอส ตั้งแต่ประธานาธิบดีเกาหลีใต้โดยปกติมีอำนาจเหนือสมาชิกของพรรคการเมือง โดยประธานของเคบีเอสนั้นจะถูกพิจารณาและถูกกำหนดโดยประธานาธิบดีเกาหลีใต้ นี่คือขั้นตอนที่ทำให้เกิดความกังวลในการเข้าแทรกแซงทางการเมืองในการบริหารจัดการเคบีเอส และนำไปสู่ความคิดที่หลากหลายในระบบปัจจุบันว่าควรที่จะมีการปรับปรุงใหม่
ประมาณ 37.8% ของรายได้มาจากการเก็บค่าธรรมเนียม ขณะที่ 47.6% มาจากการขายเวลาโฆษณา สำหรับรายการระดับชาติหรือของรัฐบาล อย่างเช่น บริการวิทยุนานาชาติ (เคบีเอส เวิร์ด เรดิโอ)และบริการทางวิทยุสำหรับผู้พิการ โดยเคบีเอสได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐบาลเกาหลีใต้
นี่เป็นสี่ช่องที่ดำเนินการโดยระบบเคเบิลและดาวเทียมโดยผู้ประกอบการในเกาหลีใต้ มีผู้ประกอบการเคเบิลในประเทศเกาหลีใต้มากกว่า 100 ราย และสกายไลฟ์เป็นผู้ให้บริการโทรทัศน์ดาวเทียมแต่เพียงผู้เดียว ทั้งสี่ช่องนี้ดำเนินการโดยเคบีเอส เอ็น ซึ่งเป็นบริษัทลูกของเคบีเอส
This article uses material from the Wikipedia ไทย article ระบบแพร่สัญญาณเกาหลี, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.