พันธุศาสตร์ของเม็นเดิล
พันธุศาสตร์ของเม็นเดิล หรือ พันธุศาสตร์เมนเดเลียน (อังกฤษ: Mendelian inheritance, Mendelian genetics, Mendelism) เป็นชุดของทฤษฎีว่าด้วยการถ่ายทอดลักษณะทางพันธุกรรมจากรุ่นหนึ่งไปสู่รุ่นหนึ่งซึ่งเป็นพื้นฐานของวิชาพันธุศาสตร์ในปัจจุบัน มีที่มาจากการศึกษาของเกรกอร์ เม็นเดิล ซึ่งตีพิมพ์ใน ค.ศ.
1865 และ 1866 ซึ่งได้รับการค้นพบอีกครั้งใน ค.ศ. 1900 และเป็นที่ถกเถียงอย่างมากในช่วงแรก ต่อมาเมื่อถูกผนวกเข้ากับทฤษฎีทายกรรมโครโมโซม (chromosome theory of inheritance) ของทอมัส ฮันต์ มอร์กัน ใน ค.ศ. 1915 ก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของแก่นของวิชาพันธุศาสตร์คลาสสิก
กฎของเม็นเดิล
กฎการแบ่งแยก ("กฎข้อแรก")
กฎการแยกตัวของยีน (Law of segregation of gene) ยีนในสิ่งมีชีวิตจะอยู่เป็นคู่เมื่อมีการสร้างเซลล์สืบพันธุ์ ยีนเหล่านี้จะแยกออกจากกันอย่างอิสระไปสู่เซลล์สืบพันธุ์แต่ละเซลล์
กฎการจัดเรียงอย่างอิสระ ("กฎข้อสอง")
กฎการเข้าชุดกันอย่างเป็นอิสระของยีน (Law of independent assortment) ในการสร้างเซลล์สืบพันธุ์นั้น ยีนบนโครโมโซมซึ่งอยู่ต่างคู่กัน มีความเป็นอิสระที่จะเข้ารวมตัวกันในเซลล์สืบพันธุ์
อ้างอิง
- Peter J. Bowler (1989). The Mendelian Revolution: The Emergence of Hereditarian Concepts in Modern Science and Society. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
- Atics, Jean. Genetics:The life of DNA. ANDRNA press.
This article uses material from the Wikipedia ไทย article พันธุศาสตร์ของเม็นเดิล, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.