จักรวาลของแฮร์รี่ พอตเตอร์

เค. โรว์ลิง">เจ. เค. โรว์ลิง นั้นเป็นโลกที่ประกอบไปด้วยสังคมของผู้วิเศษและคนธรรมดา หรือที่เรียกกันว่า มักเกิล นวนิยายได้อธิบายไว้ว่า โลกมักเกิลถือเป็นสังคมที่มีประชากรมากกว่าโลกเวทมนตร์ โดยโลกทั้งสองนี้ไม่ได้ถูกแยกออกจากกัน แต่กลับอยู่ร่วมกันในรูปแบบทับซ้อน โดยโลกเวทมนตร์นั้นจะแทรกซึมอยู่ในสังคมของพวกมักเกิล สถานที่และชุมชนของเหล่าผู้วิเศษก็มักจะอยู่ทับซ้อนกับสถานที่ในโลกมักเกิลและจะถูกป้องกันไว้ด้วยพลังเวทมนตร์เพื่อไม่ให้มักเกิลสามารถสังเกตเห็นได้ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในนวนิยายนั้นเกิดขึ้นในช่วงทศวรรษ 1990 ซึ่งสถานที่หลักของเรื่องนั่นก็คือ โรงเรียนฮอกวอตส์ แต่ในขณะเดียวกัน ทางผู้แต่งก็ได้มีการบรรยายถึงสถานที่อื่น ๆ ในโลกเวทมนตร์ทั้งในอดีตและในขณะที่เกิดเรื่องราวในนวนิยายเช่นเดียวกัน คำว่า "โลกเวทมนตร์" นั้นจึงหมายถึงชุมชนของผู้วิเศษที่กระจายตัวอยู่ทั่วทุกมุมโลก ไม่ใช่โลกอีกใบที่แยกออกไปอย่างเป็นเอกเทศ แต่เป็นโลกที่หลบซ่อนตัวอยู่ในโลกมักเกิลนั่นเอง

เนื้อเรื่องหลักของนวนิยายชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์ นั้นเกิดขึ้นในช่วงปีค.ศ. 1991-1998 อย่างไรก็ตาม โรว์ลิงยังได้บรรยายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุคสมัยและช่วงเวลาอื่น ๆ ไว้ในนวนิยายและเว็บไซต์พอตเตอร์มอร์ ที่เขียนโดยตัวเธอเอง ซึ่งจากข้อมูลทั้งหมดทำให้สรุปได้ว่า โลกเวทมนตร์นั้นคือโลกที่เหล่าผู้เวิเศษอาศัยอยู่ โดยผู้วิเศษนั้นคือผู้ที่มีเวทมนตร์ติดตัวมาแต่กำเนิดและสามารถใช้เวทมนตร์ได้ด้วยตัวเองโดยไม่จำเป็นต้องใช้ไม้กายสิทธิ์ก็ได้ สังคมของผู้วิเศษนั้นจำเป็นต้องหลบซ่อนตัวจากมักเกิลตามบทบัญญัติปกปิดความลับพ่อมดแม่มดนานาชาติ ค.ศ. 1692 เพื่อรักษาความสงบของระหว่างโลกทั้งสอง ดังนั้น การใช้สิ่งประดิษฐ์ของมักเกิลในทางที่ผิด, การใช้เวทมนตร์นอกโรงเรียนในขณะที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ และการเสกคาถาต่อหน้ามักเกิลจึงเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย อย่างไรก็ตาม การใช้คาถาต่อหน้ามักเกิลนั้นสามารถกระทำได้ในกรณีที่เป็นการป้องกันตัวหรือช่วยชีวิตผู้อื่น เมื่อมีการใช้เวทมนตร์ต่อหน้ามักเกิลเกิดขึ้น ทางกระทรวงเวทมนตร์จะมีหน้าที่ลบความทรงจำของมักเกิลคนดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ข้อบังคับนี้สามารถยกเว้นแก่ญาติพี่น้องของผู้วิเศษที่เป็นมักเกิลได้ โดยกระทรวงเวทมนตร์เปรียบได้กับรัฐบาลของเหล่าผู้วิเศษที่ทำหน้าที่ออกกฎหมาย ดูแลและคุ้มครองสังคมผู้วิเศษ และยังมีการเลือกตั้งเป็นของตัวเองอีกด้วย

เนื่องจากโลกเวทมนตร์นั้นดำเนินอยู่ด้วยการปิดกั้นตัวเองจากโลกมักเกิล สิ่งประดิษฐ์ในโลกเวทมนตร์จึงมีลักษณะเฉพาะของตัวเองและมักจะทำงานด้วยเวทมนตร์ โดยอุปกรณ์เทคโนโลยีของมักเกิลนั้นจะไม่สามารถใช้งานได้เมื่ออยู่ในโลกเวทมนตร์ แต่อุปกรณ์ สิ่งประดิษฐ์ และวิถีชีวิตบางอย่างของผู้วิเศษนั้นก็มีความคล้ายคลึงกับมักเกิลอยู่บ้าง แต่มักจะไม่มีความทันสมัยเท่า อาทิ การใช้ปากกาขนนกแทนปากกาปกติ การรับข่าวสารผ่านหนังสือพิมพ์หรือวิทยุ และการใช้นกฮูกในการติดต่อสื่อสาร เป็นต้น อย่างไรก็ตาม ผู้วิเศษเองก็มีการสร้างสรรค์วัฒนธรรม เงินตรา และค่านิยมของตัวเองขึ้นเช่นเดียวกัน ซึ่งทำให้อนุมานได้ว่า แม้ผู้วิเศษในโลกเวทมนตร์มีลักษณะการดำรงชีวิตที่แตกต่างจากมักเกิลแต่ก็รับเอาวัฒนธรรมบางส่วนมาปรับใช้บ้างในบางกรณี แต่ก็ยังคงรักษาวัฒนธรรมและค่านิยมของตัวเองเอาไว้บางส่วน

บัตเตอร์เบียร์