การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558

2558 จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนใน 650 เขตเลือกตั้งของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งในสภาสามัญชนซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี มีการเลือกตั้งท้องถิ่นในวันเดียวกันในประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ ยกเว้นเขตมหานครลอนดอน

การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558

← พ.ศ. 2553 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 พ.ศ. 2560 →
ทั้งหมด 650 ที่นั่งในสภาสามัญชน ต้องการ 326 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก
ผู้ใช้สิทธิ	(30,492,062) 66.1%
First party Second party   ผู้นำ เดวิด คาเมรอน เอ็ด มิลลิแบนด์ พรรค พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร) พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร) ผู้นำตั้งแต่ 6 ธันวาคม 2548 25 กันยายน 2553 เขตของผู้นำ เขตวิตนีย์ เขตดองคัสเตอร์เหนือ เลือกตั้งล่าสุด 306 ที่นั่ง, 36.1% 258 ที่นั่ง, 29.0% ที่นั่งก่อนหน้า 302 256 ที่นั่งที่ชนะ 330 232 ที่นั่งเปลี่ยน 28 24 คะแนนเสียง 11,334,920 9,344,328 % 36.9% 30.4% %เปลี่ยน 0.8% 1.4%
นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง เดวิด คาเมรอน พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร) ว่าที่นายกรัฐมนตรี เดวิด คาเมรอน พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)

นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ เดวิด คาเมรอนแห่งพรรคอนุรักษนิยม ซึ่งปกครองนับแต่การเลือกตั้งปี 2553 ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคแรงงานซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะไม่มีพรรคการเมืองใดได้ครองเสียงข้างมากหรือเกิดสภาแขวน (hung parliament) แต่ผลการเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกสภาสามัญชนเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนเป็นนายกรัฐมนตรีต่อโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม

พรรคชาติสกอตได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกสภาเพิ่มขึ้นอีก 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่งในสกอตแลนด์ ทำให้พรรคฯ เป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดอันดับสามในสภาสามัญชน พรรคเสรีประชาธิปไตยเสียที่นั่งกว่า 48 ที่นั่ง และทำให้สัดส่วนคะแนนเสียงของพรรคลดลงแตะระดับต่ำสุดนับแต่การเลือกตั้งทั่วไปเดือนกุมภาพันธ์ 2517

การรณรงค์หาเสียงทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม (12.9%) แต่ได้สมาชิกสภาเพียงคนเดียว แม้มีคะแนนเสียงของประชาชนเพิ่มขึ้นสูงสุดในการเลือกตั้งครั้งนี้ คือ เพิ่มขึ้น 9.5%

หลังการเลือกตั้ง เอ็ด มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน และนิก เคล็กก์ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย นิเกล ฟาราจ ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเอกราชยูเคหลังไม่สามารถชนะที่นั่งที่แทเน็ตเซาท์ แต่ถูกพรรคปฏิเสธ

ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่แล้ว ไม่มีพรรคการเมืองใดครองเสียงข้างมากในสภาสามัญชนเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปในเดือนกุมภาพันธ์ 2517 จึงเกิดรัฐบาลผสมครั้งแรกนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย

สภาสามัญชนใช้ระบบเขตเพียงอย่างเดียวทั้ง 650 ที่นั่ง ผู้ที่มีคะแนนเสียงสูงสุดจะได้รับเลือกตั้งโดยไม่จำเป็นต้องได้เสียงข้างมาก แม้ว่าข้อตกลงการร่วมรัฐบาลระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย กำหนดให้ทำประชามติเพื่อเปลี่ยนรูปแบบการเลือกตั้งเป็นแบบ Alternative Vote(Instant-runoff voting) (แบบหาผู้ชนะเสียงข้างมาก)ในปีพ.ศ. 2554 แต่ผลการลงประชามติ ประชาชนปฏิเสธการเปลี่ยนรูปแบบการเลือกตั้งด้วยคะแนนเสียง 67.9% ต่อ 32.1%

ผลการเลือกตั้งทั้ง 650 เขตเป็นดังนี้

ที่		พรรค	คะแนนเสียง	ที่นั่ง	เปลี่ยนแปลง(ที่นั่ง)
1		พรรคอนุรักษนิยม	11,334,920 (36.9%)	331 (50.9%)	28
2		พรรคแรงงาน	9,344,328 (30.4%)	232 (35.7%)	24
3		พรรคชาติสกอต (Scottish National Party)	1,454,436 (4.7%)	56 (8.6%)	50
4		พรรคเสรีประชาธิปไตย	2,415,888 (7.9%)	8 (1.2%)	48
5		พรรคสหภาพประชาธิปไตย (Democretic Unionist Party)	184,260 (0.6%)	8 (1.2%)
6		พรรคซินน์เฟน (Sinn Fein)	176,232 (0.6%)	4(0.6%)	1
7		พรรค Plaid Cymru	181,694 (0.6%)	3 (0.5%)
8		พรรคสังคมประชาธิปไตยและแรงงาน	99,809 (0.3%)	3 (0.5%)
9		พรรค Ulster Unionist	114,935 (0.4%)	2 (0.3%)	2
10		พรรคเอกราชสหราชอาณาจักร (UK Independence Party)	3,881,129 (12.9%)	1 (0.2%)	1
11		พรรคกรีน	1,157,613 (3.8%)	1 (0.2%)
12		อื่น ๆ	346,436 (1.1%)	1 (0.2%)