Инсон Дар Авесто

сари йул. Эмомали Раҳмон – инсон ва сиёсий арбоб» ва ғайра, ки ба инъикоси сиёсати давлат бахшида шудаанд, дар нашриёти «Авесто» ба табъ расидаанд. Китобҳои...

нектар хоҳад буд ва дар он пушаймонӣ рух нахоҳад дод. Тибқи таълимоти Авесто, инсон бо сиришти олуда бо гуноҳ ба дунё наомадааст, ки бояд ранҷу сазои онро...

Авесто, Авасто, Абасто — китоби муқаддаси Зардуштия, бо забони авестоӣ навишта шудааст, қадимтарин асари адабиёти форс-тоҷик — ойини халқҳои эронинажоди...

Худои оини зардуштӣ) дар соҳили рӯди Доитиё овардааст. Ин вақте буд, ки Зардушт барои таҳорат аз мобайни ин рӯд об мегирифт. Дар Авесто номи Суғд пас аз Эронвиҷ...

тасвир шудааст. Дар тарҷумаҳои паҳлавии «Авесто» (Занди Авесто) ва дигар осори паҳлавӣ (махсусан «Бундаҳишн», «Динкард») ривоятҳо дар бораи Каюмарс ба...

бостонии мардуми ориёӣ ва «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ. Афросиёб дар Авесто ба шакли Франграсйана, дар осори паҳлавӣ – Фрасйик омада­аст. Маънои калимаи Франграсйана...

(Ориёно „Фарохнои ориёиҳо“). Инчунин, дар Авесто панҷ халқи ориёӣ номбар шудааст: ориёӣ (airya-) — офарандагони Авесто ва халқҳои дигар (ғайри эътқоди Дини...

Зардуштия, ки бар асоси Авесто бунёд шудааст, Аҳура Маздоро Худованди яккаву танҳо мешиносад ва ҳар файзу баракатеро, ки ба инсон мерасад, аз ӯ медонад;...

парадата — пешдодро дорад. Каюмарс -«нахустин мулуки Аҷам»-и «Шоҳнома» дар Авесто нахустин инсон аст. Шоҳони сулолаи П. ба ривояти Фирдавсӣ 10 наф. (Каюмарс, Ҳушанг...

Оид ба зироат ва чорводорӣ дар маъхазҳои қадима маълумот дода шудаанд. Масалан, дар қадимтарин асари адабиёти форс-тоҷик Авесто (асрҳои 10 – 6 то м.) оид...

форсии бостон ва Авесто ба ҳар ҳол вожаи сата [sata] ба маънии сад, адади сад мебошад, чунонки дар форсӣ низ Сада ба маънии сад сол дар баробари қарн ба...

ба муқобили бадӣ ва ғайра ҳанӯз дар Авесто мавқеи муҳим доштанд. Мутобиқи таълимоти зардуштия инсон хайр ё шарро дар ҷараёни фаъолияташ интихоб менамояд:...

«Ведаҳо», «Трипитака», Авесто, «Аҳди қадим», «Аҳди ҷадид», Қур­ъони ма­ҷид). Дар Қуръон лафзи ваҳй бо тобиш­ҳои гуногуни маъ­ноӣ барои инсон, фариштагон ва баъзе...

«тоза», «асилзода» аст. Дар замонҳои қадим аҷдодони тоҷиконро — ориёӣ мегуфтанд. Таърихи қадимтарини ориёиҳо дар китоби Авесто ва Ведҳо, адабиёти зардуштӣ...

ҳайвонот, ашё ҳамчун инсон тасвир мешаванд ва мисли инсон рафтор мекунанд. Вале асотир аз афсона тафовути ҷиддӣ дорад. Аввал ин ки дар асотир одамон ба воқеият...

гиёҳе, ки қиёми он ба инсон рӯҳи эҷодгарию зебоишиносӣ мебахшид, истифода мебурданд. Дар матнҳои Авесто зебоишиносӣ ва зебоиписандӣ дар муборизаи бадиву некӣ...

дастомӯзи инсон ва як воситаи зин­дагии ӯ мегардад. Сарнавишти Аноҳито — эзади об низ бо асп марбут аст. Барои Аноҳито — таъкид шудааст дар Авесто, — Аҳура...

азоим монандро дар осори қадимӣ ба монанди «Ведо», Авесто, «Бундиҳиш» ва дигар асарҳои динӣ, ки дар онҳо эътиқоди мардум бар ҳодисаҳои фаротабиӣ оварда...

муаллифе ба миён омаданд. Нахустин андарзҳо дар адабиёти мардуми эронинажод дар Авесто ба назар мерасанд. Баъдан, дар адабиёти паҳлавӣ бо номи андарзнома асарҳои...

покӣ дар ҷисми инсон шуморид. Он дар олами миновӣ манбаъ ва маншаи фурӯтаниву тавозӯъ, порсоии муқаддас ва нерӯи камолу андешаи фараҳбахш буда, дар олами...