Дин Зардуштия

Дин (ар. دِين‎ аз решаи ар. دَانَ يَدِينُ دِينًا‎ — ба маонии ҳисоб, ҷазо (подош), одат, тоат, ислом, тавҳид, мулк, тадбир, сират, ҳол ва тазаллул) —...

Маздаясно (порсӣ: مزدیسنا ), зардуштия, зартуштия ё дини Зардушт — ойини бостонии эрониён, ки дар нимаи аввали ҳазорсолаи 1 то мелод ташаккул ёфта, бо...

Қонуни асосии Тоҷикистон ҳар кас ҳуқуқ дорад муносибати худро нисбат ба дин мустақилона муайян намояд, алоҳида ва ё якҷоя бо дигарон динеро пайравӣ намояд...

умумии пайравони Зардуштия ҳоло маълум нест, аммо тибқи арзёбиҳои мухталиф, шумораи онҳо аз тақрибан 125 000 - то беш аз 300 000 пайравони дин аст. Аксари...

Шарқи Наздик интишор ёфтааст. Таълимоти дини Зардуштия ("Маздоия") дар китоби "Авесто" сабт шудааст. Зардуштия дини догматикӣ бо илми илоҳиёти мутараққӣ...

Масъалаҳои асосии ҷаннату дӯзах дар зардуштия пайдо шуда буданд. Минбаъд бисёр ҷиҳатҳои он тавассути ҳомиёни дин инкишоф дода шудааст. Мувофиқи ҳадис...

сарлашкари араб — Қутайба ибни Муслим (аз соли 705) ривоҷ ёфта, зуд ҷои зардуштия, оташпарастиро гирифтааст. Солҳои ҳокимяти Иттиҳоди Шӯравӣ ба онҳое, ки...

Авесто, Авасто, Абасто — китоби муқаддаси Зардуштия, бо забони авестоӣ навишта шудааст, қадимтарин асари адабиёти форс-тоҷик — ойини халқҳои эронинажоди...

паҳлави «Чидок андарзи паред кешон» — «Чидаҳои андарзҳои доноёни пешгузаштаи дин») —, яке аз ёдгориҳои адабиёти паҳлавӣ, пандномаест аз таълифоти Зардушт...

пас аз Эронвиҷ (Бохтар) омадааст, ки пойтахти он Самарқанд буд. Пеш аз зардуштия ойини меҳрпарастӣ буд ва Ардвисура Анаҳиторо (модархудо) мепарастиданд...

қатор ёдгориҳои бостонӣ ва меъморӣ, харобаҳои қалъаву манзилҳои қадимаи зардуштия, несторианӣ ва буддоӣ, инчунин ёдгориҳои меъмории исломӣ ҳифз шудаанд...

қаҳрамонон ва ба вуҷуд омадани ашё ва ҳаводис. Дар асотир бо ривоят, афсона ва дин иртибот дорад. Ривоят он осори эҷоди мардумиро мегӯянд, ки бо воқеоти таърихӣ...

бадӣ ва ғайра ҳанӯз дар Авесто мавқеи муҳим доштанд. Мутобиқи таълимоти зардуштия инсон хайр ё шарро дар ҷараёни фаъолияташ интихоб менамояд: хайр рамзи...

ташаккул ба коҳинони эронӣ такя мекард. Дар аҳди Ардашери Бобакон оини зардуштия дини расмии давлатӣ шуда, дар тамоми давлат оташкадаҳои зиёд бино ёфтанд...

асосии дини ислом зиддияти шадид нишон намедиҳад ва ба зарурати ҳар гуна дин (зардуштия, яҳудият, масеҳият, ислом, боварҳои динҳои ҳиндиву буддоӣ) барои оромиши...

ҳарчанд дар ҳиндуия ва сикхия ибодати фардӣ дар хилват низ роиҷ бошад. Дар зардуштия намоз яке аз ибодатҳои маздаясно аст, ки барои доштани таваҷҷуҳи ҳамешагӣ...

тоъату ибодат ва ниёиши Худованд дар ҳамаи динҳо. Маъбад арзиши волое дар ҳар дин дорад. Парастишгоҳҳо на фақат макони парастиши Худованд, балки ҳамчун ҷойгоҳи...

байнаннаҳрӣ, бобулӣ ва амсоли инҳо ибодат мекард. Дар вилоятҳои шарқӣ зардуштия нуфуз дошт. Мутобиқи баъзе маъхазҳо дар даврони ҳукмр. Вологези I як қисмати...

ва масеҳияти суриягӣ. Аммо дини буддоӣ ба Осиёи Миёна 2200 сол пеш ва зардуштия бошад, зиёда аз 2500 сол пеш ворид шуда буданд. Эзоҳ: Халқҳо ва фоизҳои...

имрӯзаи Афғонистон (асрҳои 8-11) дар ин сарзамин мардум эъти­қодманди зардуштия, будоия, монавия, насрония ва дигар динҳову боварҳо буданд. Охирин минтақаи...