Натоиҷи ҷустуҷӯ барои
Саҳифае бо номи "Ахлоқ" дар ин вики вуҷуд дорад.
сайри такомул ва қонуни инкишофи ахлоқро илми этика (ахлоқ, хулқшиносӣ) баррасӣ менамояд. Ахлоқ дар ҷамъияти ибтидоӣ зимни мубориза бо офатҳои табиӣ ба... |
Ахлоқиёт (гурӯҳи Илми ахлоқ) Илми ахлоқ ва ё одоб — пажӯҳиши фалсафавии ахлоқ ва маънавиёт . Аз ибтидои пайдошавиаш, бо калимаи юноии юн.-қад. ἦθος — этос алоқаманд буда, маънояш... |
Мазҳакаи хислатҳо (тағйири масир Мазҳакаи ахлоқ) Мазҳакаи хислатҳо ё мазҳакаи ахлоқ — мазҳака, ки дар он сарчашмаи хандаовар моҳияти ботинии персонажҳо ва хулқу ахлоқи ҷомеаи баланд, яктарафаи хандаовар... |
Ахлоқу-л-ашроф (тағйири масир Ахлоқ-ул-ашроф) аз муқаддима ва 7 боб иборат аст. Машҳуртарин таълифоти Убайди Зоконӣ «Ахлоқ-ул-ашроф», яъне ахлоқи бузургон, ахлоқи ашрофзодагон буда, онро муаллиф... |
сифати ахлоқӣ, ки ба хатову гуноҳ роҳ надоданро ифода мекунад. Дар илми ахлоқ онро малакаи нафмоние меҳисобиданд, ки шахсро аз содир намудани фисқу фуҷур... |
чунин нӯшокиҳо вирд мекунад ва ин боиси ранҷурии руҳию ҷисмонӣ, вайронии ахлоқ ва муносибатҳои иҷтимоии ӯ мегардад. Мастӣ барад ба пастӣ Арақ Шароб Оби... |
Адаб (порсӣ: ادب ) — ахлоқ ва кирдору рафтори нек; шарти адаб меъёри ахлоқу одоб; адаб додан а) одоб омӯхтан, ахлоқ омӯхтан; б) маҷ. танбеҳ кардан, ҷазо... |
Ҷалолӣ» (форсӣ: اخلاق جلالی; номи пуррааш «Лавомеъу-л-ишроқ фӣ макорими-л-ахлоқ») — асари мутафаккири форс-тоҷик Ҷалолуддини Даввонӣ (1427–1503) дар боби... |
динҳои яктопарастӣ дар ҷаҳон, дорои сохтори мушаххас ва аҳкоми динӣ бар пояи ахлоқ мебошад. Зардуштия, ки бар асоси Авесто бунёд шудааст, Аҳура Маздоро Худованди... |
ибни Муҳаммад Ҳусайнии Табиби Кошӣ, мутахаллис ба «Шифоӣ» доир ба илми ахлоқ. Ба забони форсӣ таълиф шуда, дар ду мақола тадвин гардидааст. Мақолаи нахустини... |
Эҳтиром (гурӯҳи Ахлоқ) ҳастанд. Фарде, ки ба шахсе ё чизе эҳтиром мегузорад, ба он шахс ё чиз таваҷӯҳ мекунад ва барои он андозаи арзиш қоил мешавад. Аз Википедиаи порсӣ Ахлоқ... |
Муфтхӯрӣ, сифати манфии ахлоқ буда, аз ҳисоби дигарон зиндагӣ ба сар бурдан ва нафрату беэътиноӣ нисбат ба меҳнати фоиданоки ҷамъиятӣ доштанро ифода мекунад... |
соҳибкорӣ ва хидмати Тоҷикистон буд. Оид ба фалсафаи «Авесто», ойини зардуштӣ, ахлоқ дар он даврон зиёда аз ҳаштод асару мақола ба табъ расондааст. Дар асараш... |
ахлоқ ва адолат аст. Он талаботу ғояҳоеро ифода мекунад, ки аз шароитҳои табиии ҳастиву зиндагии инсон бармеоянд. Талаботҳои ҳуқуқи фитрӣ дар ахлоқ,... |
валӣ — таълимоти ислом, касе, ки гӯё бо илҳоми илоҳӣ ё бо роҳи таҳзиби ахлоқ, риёзати нафс ва таҳсили илму маърифати илоҳӣ ба Худо наздик шудааст. Аз... |
ва риёзидони форс-тоҷик, шогирди Масъудии Бухорӣ, муаллифи «Макориму-л-ахлоқ» ва «Равзату-л-вафо». رضی الدین نیشابوری | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی... |
месозанд. Ба меъёрҳои иҷтимоӣ инҳо дохил мешаванд: меъёрҳои ҳуқуқӣ, меъерҳои ахлоқ, меъёрҳои иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ. меъёрҳон динӣ, сиёсӣ, эстетикӣ. Амалишавии... |
ва Аморати Бухоро шахси мансабдор, ки ба амирзодагон илму дониш, одобу ахлоқ ва санъати ҳарбӣ (чобуксаворӣ, шамшерзанӣ ва ғайра) меомӯхт. Бек Атка //... |
шайх Ҷамолуддин Муҳаммад ибни Муҳаммади Оқсаройӣ (вафот 1370 ё 1388) дар ахлоқ. Таълифаш ба забони арабист. «Ахлоқи Ҷамолӣ» барои султон Боязид (1347–1402)... |
Ахлоқи Носирӣ (қисмат «Дар таҳзиби ахлоқ») ки устоди фозил ва ҳакими комил Абуалӣ Аҳмад Мискавайҳи Розӣ дар таҳзиби ахлоқ сохтааст, бо муҳаррири ин авроқ фармуд, ки ин китоби нафисро ба табдили... |