Wyniki wyszukiwania „Czasownik w języku polskim Wiki - Wiki wolna encyklopedia
Strony „Czasownik++w+języku+polskim” nie ma w Wikipedii. Możesz ją utworzyć (do pomocy masz przewodników) albo zaproponować jej utworzenie. |
modalne (np. móc, mieć, musieć) łącznikowe (np. być, stawać się). W języku polskim czasownik odmienia się przez: liczby i osoby: liczba pojedyncza – 1. osoba… |
ulegają zwłaszcza czasowniki modalne, zaimki, przyimki. Obecność form słabych jest o wiele częstsza w mowie potocznej, niż w języku mediów czy oficjalnych… |
Koniugacja w języku polskim → podstawowe paradygmaty odmiany polskiego czasownika. W języku polskim istnieją trzy koniugacje, utworzone na podstawie odmiany… |
Onufryego Kopczyńskiego. Od 1913 wydawany jest „Język Polski”, czasopismo naukowe promujące wiedzę o języku polskim i językoznawstwie ogólnym, zaś od 1901 wydawany… |
Akcent w języku polskim polega na silniejszym wymówieniu (zwiększeniu siły wydechu) odcinka tekstu, dlatego nazywany jest akcentem wydechowym (ekspiratorycznym)… |
liczebnego i liczebnika przez przypadki i liczby w języku polskim. W języku polskim występuje siedem przypadków (w nawiasach podano pytania przypadków): mianownik… |
Imiesłów w języku polskim – nieosobowa forma polskiego czasownika. Dzieli się na imiesłowy odmienne i nieodmienne, lub, według innej klasyfikacji, na imiesłowy… |
gerundium. W języku polskim tworzy on w obecności bezokolicznika orzeczenie modalne. Orzeczenia modalne tworzyć mogą trzy typy wyrazów: czasowniki typu chcieć… |
Czasownik (verbum) w języku łacińskim podlega koniugacji, tj. odmianie przez osoby, liczby, czasy, tryby i strony. Występują cztery typy odmiany: koniugacja… |
Imiesłów (sekcja Imiesłów w języku polskim) (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika. W języku polskim istnieją również imiesłowy o funkcji… |
tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu. Jest częścią mowy wyróżnianą na podstawie innych kryteriów niż rzeczownik czy czasownik. Odmiana zaimka zależy od… |
Przysłówek (sekcja Przysłówki w języku polskim) lub czasowniki (czasem się zamyślał), określające okoliczności zdarzenia. Przysłówek odpowiada na pytania jak?, gdzie?, kiedy?. W języku polskim tworzy… |
wraz z czasownikiem „być” do tworzenia form strony biernej – np. jestem podglądany, zostałem zrozumiany. Czasowniki woleć i mieć w języku polskim, w odróżnieniu… |
Łacina (przekierowanie z Język łaciński) również z sufiksu lub prefiksu. W związku z tym w łacinie, podobnie jak w języku polskim, nie używa się zaimka przed czasownikiem a przedimka przed rzeczownikiem… |
bierna w języku polskim jest formą analityczną (złożoną): w jej skład wchodzą formy osobowe czasowników być, zostać oraz imiesłów bierny czasownika głównego… |
Bezokolicznik (kategoria Czasownik) Bezokolicznik w języku polskim. W języku polskim bezokolicznik wyraża aspekt czasownika – np. robić (a. niedokonany) a zrobić (a. dokonany). Bezokoliczniki w języku… |
„(Czy) idziesz?”. W języku japońskim wiele czasowników tworzy pary w postaci przechodnich i nieprzechodnich. Przed czasownikami przechodnimi występuje… |
Aspekt (językoznawstwo) (przekierowanie z Czasownik dokonany) w ich języku ojczystym. Sprawia ona za to ogromne trudności osobom mówiącym innym językiem, uczącym się któregoś z języków słowiańskich. Czasowniki niedokonane… |
podobnie jak w języku polskim. Wśród form bezosobowych czasownika wyróżnia się pięć bezokoliczników (z których niektóre wyrażane są w języku polskim imiesłowami… |
przeszłego dla czasownika być tworzymy z użyciem formy lett, nie volt – p. sekcja „Czasownik być”) W języku węgierskim czasownik być w bezokoliczniku… |