Resultados da procura de
Cree a páxina "Bidueiro+Descrición" neste wiki! Bótelle unha ollada tamén aos resultados atopados.
populifolia – Bidueiro cinsento. Betula pubescens – Bidueiro pubescente, bidueiro bravo. Betula pubescens subespecie tortuosa Betula pumila Bidueiros de Asia... |
O bidueiro pubescente, bidueiro común, simplemente bidueiro ou albelo (Betula alba L., Sp. Pl.: 982 (1753)sin.: Betula pubescens Ehrh.) é unha árbore... |
O bidueiro branco ou bidueiro péndulo (Betula pendula) (sin. B. verrucosa, Ehrh.) é unha árbore caducifolia do xénero Betula. É orixinaria de Eurasia... |
rosa, e leva barba e bigote; en cambio, a vianesa é tallada en madeira de bidueiro e de cor negra. A pantalla da de Vilariño adoita ser cadrada e de cartón... |
Chozos do Suído Meteogalicia Hemeroteca de xunta.gal Turismo Rías Baixas Descrición dun libroda AS-PG A primeira en 2016 con 3078 L/m2, a segunda en 2010-11... |
Biston betularia (categoría Animais descritos en 1758) Majerus indicou o seguinte: Os críticos creacionistas da avelaíña do bidueiro teñen a miúdo sinalado unha afirmación feita por Clarke et al. (1985):... |
en Portal das palabras da RAG onde tamén se fala do hidrotopónimo Tea Descrición do medio e inventario biolóxico da conca alta do río Tea (Concello de... |
Betuláceas (sección "Descrición") temperadas e zonas de montaña nos trópicos. A ela pertencen os amieiros e os bidueiros. No pasado, esta familia estaba dividida en dúas, Betulaceae (Alnus e... |
Río Sieira (sección "Descrición") Xuño. Fervenza do río Sieira. Ponte vella de Xuño. Praia de Río Sieira, na desembocadura do río. Descrición do percorrido do río Sieira[Ligazón morta]... |
Alce (categoría Animais descritos en 1758) de pa e ramiformes. Aliméntase de follas e gromos novos, sobre todo de bidueiros e sabugueiros, e plantas acuáticas no verán. No inverno comendo cortizas... |
Salgueiro bravo (sección "Descrición") autoestradas, especialmente na zona sur de Galicia, substituíndoo no norte o bidueiro. A súa distribución europea é especialmente atlántica e acada no norte... |
Comarca do Salnés (sección "Descrición") totalidade con piñeiros e eucaliptos. As carballeiras, castiñeiros, amieiros, bidueiros e outros aparecen moi illados nos vales das terras baixas, entre as terras... |
Parque do Gafos (sección "Descrición") e árbores autóctonas (loureiro, amieiro, salgueiro, carballo, freixo, bidueiro, álamo e castiñeiro). En canto á fauna, o parque conta con numerosas aves... |
masas arbóreas de bidueiros e de cerquiños (Quercus pyrenaica) na actualidade non queda case presenza delas, tan só algún bidueiro preto das fontes, debido... |
científica avaliación das evidencias da selección natural na avelaíña do bidueiro (Biston betularia), moitas das cales se poñen en dúbida polas sospeitas... |
Carqueixa (sección "Descrición") barreños, orgidais, valdes, sellas e botejos: os pratos e cuncas de pau bidueiro fregar con carqueijas ou ben con codesos Cando a carqueixa está tenra,... |
Lagopus lagopus (categoría Animais descritos en 1758) Eurasia, especialmente nos bosques de bidueiros e na tundra, comprende numerosas subespecies. A especie foi descrita en 1758 por Linneo, na 10ª edición do... |
Corylus (sección "Descrición") do hemisferio norte. O xénero sitúase normalmente entre a familia dos bidueiros, as betuláceas, aínda que algúns botánicos dividen ás abeleiras (cos carpes... |
madeira dura que se usan como soporte pictórico son os de especies coma o bidueiro, o cedro ou o álamo branco. Durante a Idade Moderna recorreuse a madeiras... |
Pimpín real (categoría Animais descritos en 1758) occidental, sendo o seu hábitat predilecto os bosques caducifolios de bidueiros ou os bosques de coníferas. En inverno, realiza migracións masivas do... |