ابن رومی

سده‌های پسین (ظاهراً از سدهٔ نهم هجری) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفته است و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و...

ابن رومی (متولد ۸۳۶م - وفات ۸۹۶م) از جمله شاعران عربی سرای سده ۳ قمری در دوران عباسیان است. وی هم‌عصر معتضد خلیفه عباسی و هم دوران سامانیان است. ابن رومی...

ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا، مشهور به ابوعلیِ سینا، ابن سینا، پورسینا و شیخ الرئیس (۳۵۹–۲ تیر ۴۱۶ خورشیدی، ۹۸۰–۱۰۳۷ میلادی، ۳۷۰–۴۲۸ قمری)،...

(۱۳۸۹-۱۴۵۰) (نسب کامل: شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالله بن ابراهیم ابن نصر بن محمد بن عربشاه) ادیب، شاعر و عالِم مسلمان شامی بود. وی به سبب دانش...

ابن عربی (به عربی: ابن عربي‎) با نام کامل ابوعبدالله محمد بن علی بن محمد ابن عربی الحاتمی الطائی الاندلسی المرسی الدماشقی (زادهٔ ۲۶ ژوئیه ۱۱۶۵ – درگذشتهٔ...

ابومحمد عبدالله ابن مقفع با نام اصلی روزبه پور دادویه معروف به اِبْنِ مُقَفَّع (زادهٔ ۱۰۴ در جور فیروز آباد کنونی – درگذشتهٔ ۱۴۲ هجری قمری در بغداد) نویسنده...

بن محمد بن ابراهیم لَوّاتی طَنْجی (۱۷ رجب ۷۰۳ ه‍.ق – ۷۷۰ ه‍.ق) معروف به اِبْنِ بَطّوطه از نامدارترین جهانگردان مسلمان بود که در طنجه متولد شد و در سال...

ابومحمد عبدﷲ بن مسلم دینِوَری مروزی یا ابی‌محمد جبلی یا ابن قتیبهٔ دینوری (۸۲۸ – ۸۸۵ میلادی )(۲۱۳ – ۲۷۶قمری)، تاریخ‌نگار نحوی محدث و همه چیزدان ایرانی‌تبار...

ابوالفرج محمد بن اسحاق، ملقب به «ورّاق» و «ندیم». شهرت رایج او امروزه ابن ندیم (ابن‌الندیم) است و ندیم (الندیم) را لقب پدرش دانسته‌اند که سخن درستی نیست...

الله بن محمد بن الحسین بن أبی الحدید أبو حامد عز الدین معتزلی) نامدار به ابن ابی‌الحدید، ادیب، متکلم، مورخ، شاعر و فقیه شافعی و اصولی معتزلی و از علمای...

ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون حضرمی معروف به ابن خلدون تاریخ‌نگار و جامعه‌شناس مشهور عرب بود که در سال ۷۳۲ ه‍جری قمری/ ۱۳۳۲ میلادی در تونس به دنیا...

بود. ابن طفیل را اندلسی، قرطبی، و اشبیلی نیز نامیده‌اند. دربارهٔ زندگی و آثار ابن طفیل آگاهی‌های بسیاری در دست نیست با این وجود می‌توان گفت: ابن طفیل...

اِبن یَمین (زاده ۶۶۴ – درگذشته ۷۴۶ ه‍.ش) با نام کامل فخرالدین محمود بن یمین‌الدین طغرایی مستوفی بیهقی فَریُومَدی، شاعر و قطعه‌سرای ایرانی بود که بخش اعظم...

شهرت‌یافته به ابن خَلِّکان (۲۱ سپتامبر ۱۲۱۱ – ۲۹ اکتبر ۱۲۸۲) قاضی، تاریخ‌نگار، فقیه، ادیب و نویسنده و مورخ دینی کُرد سدهٔ هفتم هجری بود. ابن خلکان در سال...

شرف‌الدین بوصیری ابوالفرج اصفهانی Al-Fath ibn Khaqan قاسم بن علی حریری ابن فارض ابن رومی ابن درید ابراهیم بن مهدی ibn al-Mudabbir ابوالعلاء معری مروان بن ابی‌حفصه...

قَرَش (نزدیک دمشق) به دنیا آمد. در دانشکده پزشکی «بیمارستان نوری» به همراه ابن ابی اصیبه دمشق تحت نظر الدخوار به یادگیری پرداخت و علاوه بر طب، علوم فقه،...

اِبْنِ فارِض، (نام کامل: ابوحفص شرف‌الدین عمر بن علی بن مرشد بن علی) (۵۷۶–۶۳۲ق/۱۱۸۱–۱۲۳۴م)، یکی از بزرگ‌ترین شاعران عرب و سراینده شعر صوفیانه در ادبیات...

ابن حزم، ابومحمد علی‌بن‌احمدبن‌سعید (۳۸۴–۴۵۶ قمری) (۹۹۴–۱۰۶۴م) همه چیزدان، فقیه، محدث، فیلسوف، ادیب و شاعر عرب اهل اندلس بوده‌است. پدرش از بزرگان اهل...

ابن بلخی (فوت پس از ۵۱۱ ق.) مورخ نیمه اول قرن ۶ هجری قمری نویسندهٔ کتاب فارسنامه است که بین سال‌های ۴۹۸ تا ۵۱۱ ه. ق نوشته شده‌است. نام او نامعلوم است...

شهاب‌الدین احمد بن علی بن محمد الکنانیّ العسقلانی (۷۷۳–۸۵۲ ه. ق) معروف به اِبن‌حَجَر عَسقلانی کِنانی مصری، از علمای بزرگ حدیث و فقه سنی، مورخ و کتابدار...