یاسین حاتم

میڈی خوش بختی تے میڈے واسطے اعزاز دی گال اے جو میں اپڑے بچپن وچ جہرے شاعر دے گیت سُنڑدا ہم زندگی ہک ڈینھ اونھیں دی محبت بھری کچھری وچ گھن ویسی. روز گار دے رولے رول پھیر کے ضلع خوشاب گھن گیئن تے پہلے تراے سال میں فیکٹری دے ماحول وچ بھوں کرب ءچ گزارین بحثیت طالب علم میکوں سکھنڑ کیتے مل باہنڑ کیتے کوئ جاہ نہ نظردی ہائ بس فیس بک تک ہی محدود ہائ. ول بھای وقاص اللہ وقاص دی شکل ءچ ہک مہربان شفیق تے محبت کرنڑ آلے دوست نال ملاقات تھئ جناں بجاے چھوٹے وڈے شاعر دےفرق دے ہک وڈے بھرا وانگوں ہر موڑ تے خیال کیتا انہاں دی بدولت میڈی ملاقات نسیم بخاری صاحب تے مظہر نیازی صاحب نال تھئ تے ایویں محسوس تھیا کہ جیویں اساں ہک ڈوجھے کو عرصہ دراز توں جانڑدے ہووں . اتنا محبت اتنا پیار ہک اعلی ظرف انسان ہی کہی کو ڈے سگدے اوندے بعد مظہر نیازی صاحب ہوراں دی شفقت ہمیشہ میڈے نال رہی .

محمد مظہر نیازی صاحب دی سرایئکی تے اردو شاعری توں پورے سرایئکی وسیب دے علاوہ سارا جہان واقف اے.

اُردو سرایئکی شاعری دے بعد نثر دے وچ خاص کر سرایئکی ءچ جہری کمی ہائ مظہر صاحب دی سرایئکی افسانیاں دے مجموعہ ککھاں ہیٹھ پہاڑ دی صورت ءچ ہک بھوں وڈا ودھارا ثابت تھیسی.

میڈی کوشش ہائ پوری کتاب دا مطالعہ کر کے انہیں دا شکریہ ادا کراں. میں بحثیت ہک طالب علم انہاں دی کتاب بارے اتنا آکھساں انھای دی کتاب ءچ موجود .

سارے دے سارے افسانے ساڈے علاقئ رنگ دی عکاسی کریندن وسیب دے سارے رنگ نظردن. قاری واسطے ہک سبق دی حیثیت رکھدن.

تے نال نال جتھاں آسان لفظان وچ لکھت ہر قاری کو آسانی نال سمجھ آندی اے اوندے نال نال سسپینس وی موجود اے .. بابا پیر محبت خان ..ککھاں ہیٹھ پہاڑ...قیامت اونڑ آلی اے...اے سارے افسانے پڑھ تے کہانی وچ حقیقت دا رنگ نظردے تے قاری دی اکھ اشک بار تھی ویندی اے ..

انشاءاللہ انہاں دے پہلے تخلیقی جہان وانگوں اے کتاب وی ہک کامیاب کتاب ہوسی ..محترم محمد

مظہر نیازی صاحب کون انہا دی افسانیاں دی کتاب ..ککھاں ہیٹھ پہاڑ.. چھپن تے مبارک باد پیش کرینداں ..انہاں دی ڈھیر ساری محبت اے جو انہاں اے کتاب دان کیتی..

یاسین حاتم..

ݙوہڑہ

تیڈے ناں دا ورد پکاے اینجھا ہر بُت بھگوان کوں چُھوڑ ڈتے.

اساں چھوڑیے خیش قبیلے کوں ہر لگدے توں منہ موڑ ڈتے.

تیکوں اپڑاں جانڑ کے آے ہیں پے تیڈے نال جو رستے جوڑ ڈتے.

ارمان اے حاتم وت وی تیں ساڈے سارے مان تروڑ ڈتے.

یاسین حاتم.

غزل

محبت وچ اساں سانول انائیں مار ڈیندے ہیں

تیڈے در تے فقیریں وانگ آندے ہیں تے ویندے ہیں.

اوندے دربار وچ اوندے تاں جتیاں جوڑ بنڑ باہندوں

اوندیں جتیاں دے وچ بہہ کے دلی تسکین پیندے ہیں.

ایہو مونجهیں دا منتر ہے کڈانہاں مونجهے جے تهیندے ہیں

اساں طارق دیاں غزلاں گا کرائیں جهمراں مریندے ہیں.

رقیبیں دو وی خیر ہووے رقیبیں نال ٹر جوپئے.

اٹهی زندن دی نگری وچ منوتی جل منیدے ہیں.

ملاں کوں پتر آکهئے اج ایہو خوشیاں دا ویلا ہے

ساڈے گهر بال جایا پئے اساں دولی سڈیندے ہیں .

بهرین برکت بهریاں باریں بهلے کنڑکاں بهلے جواریں

اساں پڑ شے دے دانے نت جو بالیں وچ ونڈیندے ہیں.

میں گونگا آپ بنڑدا ہاں اساں اج مینہ نسے منگدے

اساں اج یار منگدے ہیں اتے گگهریاں وِلہیندے ہیں.

اتهاں فطرت دے رنگیں وچ جیویں شاعری کهنڈی پئ ہے

اکهیں دے نال چُن چُن کے اساں پلڑو بهریندے ہیں..

یاسین حاتم....

غزل

مونجھ دے مچ ءچ جھمراں لا کیں رولا ختم کریجے.

وجد ءچ آکیں دل تاں اھدے آپکو مار چُھڑیجے.

اوندے یادیں ساکوں تاں کہیں کم دا وی نہی چھوڑیا.

ساریاں راتیں یاد کریجے ڈینھ کو یار سمھیجے.

ساڈیاں نسلاں مار ٹٹارے کھو وچ ونج نہ ڈھاوِن.

ڈیوے بالنڑ کیتے وٹ ءچ آپکوں آپ بلیجے.

کہیں مزدور تو رِشتہ گھندیں ڈاج منگڑ توں پہلے..

آپ کو مار چھڑیجے یا وت آپ ءچ آپ گولیجے..

دل جیہے گھر وچ راہن والا رُس کے کملا ٹر گے.

دل دے مینڑھ کو ٹور جلیجے اوکون گول منیجے..

گتے چُنڑدے بالیں کیتیں روٹی رکھوں جالیں .

شہر دی آخری نُکر تے ہک کندھ اُسار کھڑیجے.

باغ بہشت تے حوراں شوراں اللہ آپیں ڈیسی..

ایں زندگی وچ اللہ کولوں اپڑاں یار منگیجے..

پکڑ رسیداں چندا منگ آ ادھو ادھ کریسوں.

اللہ سیں دے پیسیں کو تاں ایں وی نہ خرچیچے..

شرط لگی اے چاوں چاریں وچ چندر توں سُوھڑاں کون اے..

ول میں تیڈا ناں چایا جو حاتم جُل ڈکھیجے...!!!

یکم مائ....

توڑے بارش لتھی توڑے بجلی ڈٹھی شودا مجبور ہے کم کریندا کھڑے.

رات مالک بنڑائ ہاوی سمھن کیتے تیڈا بندہ اکھیں تے کٹیندا کھڑے.

سَن جو ودھدا ویندے سِر وی کنمبدا کھڑے فکر فاقے تے رُوزی دے رولیں دے وچ.

شُکر پڑھدا کھڑے وت وی مالک تیڈا بال توڑے اے بُکھے سمھیندا کھڑے.

اج یکم مائ ہے ٹی وی تے اعلان تھے تیڈی مزدور عظمت دی چھٹی ہے اج.

اج شریفیں دیاں مِلوں تاں بند نہی تھیاں شودا مزدور لوہا کُٹیندا کھڑے..

نکے بالیں دا کھیر ہا تے پونجی ایندی ہکا گاں ہائ تے ڈو چار بکریاں ہا نس..

دھی دے ہتھیں کون پِیلا جو کرڑاں ہاسی مال سارا منڈی تے وچیندا کھڑے.

نہ توں سمجھی کلھا نہ توں مُونجھا تھیویں تیڈے چرچے ہن عرشیں تے فرشیں اُتیں..

توں تے اللہ دایار ہیں میڈا دوستا اوندا مدنی تیڈے ہَتھ چُمییندا کھڑے.

یاسین حاتم.

ایں واری

ایں وار زمانہ بدلیے تاں.

ایں واری ریتاں بدلوں چا

ظالم دا ظلم جے ودھدا پے

وت ظاہر ہے اے مکڑاں ہے

نہیں بھالے گھنڑے کہیں دے ہُن

ایں واری اپ مکاوڑاں ہے

ایں واری رل کیں سوچ گھنو

جے شھر ءچ حوا جائ کوں

کہیں ول جے ننگا کیتا تاں

خاموش تماشہ نہ تھیوے

جے تھیوے تاں ول ڈھیر تھیوے

سارا مجمعہ یک مُٹھ تھی کولو

ہک بھینڑ دی چادر بنڑ سگدے.

چلوپنج مرسوں یا ست مرسوں.

پورا وسبہ مرنڑ توں بچ ویسی.

ست مر کیں ظلم جے مکدا ہے.

اے سودا گھاٹیں نہ اوسی.

ایں واری اے وی سوچڑاں ہے

کہیں جا تیں ننگے بال دی کوئ ..

آوے لاش نہ چھت توں فرش اُتیں.

ایں واری شالا نہ تھیوے .

جے تھیوے تاں ول ایں کرڑے.

اوں مسجد دے متولی تو ں.

او مولوی کھس کیں ساڑ ڈیؤو

اے لحظہ قرب اذئیت دا .

ہک واری جے برداشت کیتا .

ساڈیاں سڑدیاں نسلاں بچ ویسن.

ول بھینڑی ننگیا نہ تھیسین.

ول گودا سر تے نہ چڑھسی.

ول جُتی پیریں ہیٹھ ہوسی

کہیں گبھرو دے نہ وات ہوسی.

ایں واری ایویں تھی سگدے.

جے سارے ہک مُٹھ تھی پووں.

جے سارے ہک مُٹھ تھی پووں....

یاسین حاتم...

کوہ سلیمان دے واسی

..کوہ سلیمان دے واسی.......

اُوویں وسوں ساری سوھنی.

وسوں واس وی سارے سوھنے.

اتھاں کوہ سلیمان دی پٹی.

اندروں جیویں مالا مال اے.

باہرو اوویں رج کیں سوھڑی.

اھدن غربن.ڈاڈھا سوھنا اے.

فطرت دا ہر رنگ اے اتھاں.

اینجھی قدرت سوھنی اتھاں..

مصنوعی پن.دی لوڑ وی کایئنی.

ڈینھ کو بیر تے ماکھی بولے.

رات کوں وہندے چشمے بولن.

سینگے رل.کے دھاون آندن..

جھمراں ہوندین.تاڑیاں ہوندین..

ہر کوئ اتھاں.قدرت ڈھدے..

کہین نہی ڈٹھا ایں وادی وچ

فطرت دے رنگیں دے مُحا.فظ.

کہرے حال نبھیندے پے ہن..

سر تے رکھ کنڈھوکڑیاں شودے.

سِلھ دے ساویں راہ دے اُتوں..

لایئنا بدھ کے گھر دو ویندن.

سوچم پیارے مردے ہوسن.

لاشاں کیویں چیندے ہوسن.

ہسپتال نہ کوئ سکول اے.

بال ایانڑے کنتے ویسن

اے وی شودے مال چریسن.

ایں واری جے غربن ونجے.

اتھاں نچدی بکھ کو ڈیکھیں.

جیکر سیلفی گھنڑی ہووی.

ریوی لگے تھوڈ دی گھنی.

اکھ دی رتوِن منہ دی پیلھوِن..

کیمرے دے وچ ڈھکی آویں..

ول رلے سردار دو جلسوں.

آکھسوں سر دی.بخشی ڈیو تاں.

حال سنڑاون اے ودے ہیں.

آکھسوں غربن ڈاڈھا سوھناے.

تصویر ڈکھاون آے ودے ہیں..

یاسین حاتم..

نظم.........اُڈاری......

ہک ڈھلدی شام دا منظر ہائ.

ڈو پکھی بھڑدے لڑدے آے.

کاں باز دی کنڈھ تے چمبڑیا پے.

چُنج نال کھڑیندا ویندا ہے .

کاں ہیڑاں ہے پر کنڈھ تے ہے.

ہک لحظے کیتے ایں لگدے.

پرواز ادھوری رہندی ہے.

ہنڑے بھویں تے باز ان خپ لگسی.

پر باز کھولیے پرواز کیتے.

پرواز کو تیز کریندا گے.

پرواہ نہی کیتی زخمیں دی:.

آسمان دو دید ولیندا گے.

تھک ہار کے ڈھے کاں کالا گے.

ایویں تیڈی ساڈی زندگی ہے.

شاہین دی وانگوں ٹُردا جل.

کنڈھ پچھو کون ہے کیا اھدا.

ایں گال کو دل تےنہی رکھڑاں.

کُھلی زندگی ہے آسمان سنویں.

تیڈا مقصد جیکر نیک ہے تاں.

جُل تنڑدا اپڑی منزل دو

اُچا اُڈر اڈاریاں اچیاں کر.

ہر ڈَک کولو تھی دور ویسیں.

ہر مشکل جھکی تھی ویسی..

توں اڈر اڈاریاں اُچیاں کر.

بس اُڈر اُڈاریا اچیاں کر......

حاتم [[ونکی:سرائیکی شاعر]]