ابوداؤد طیالسیؒ

امام ابوداؤد طیالسیؒ دا ناں سلیمان بن داؤد ابن الجارُودؒ ہے ۔ امام ابوداؤدؒ فارسی الاصل ہن لیکن بعد ازاں بصرہ وچ سکونت دی نسبت توں البصری مشہور تھئے۔ طیالسیؒ دی نسبت ’’طیالسہ‘‘ توں ہے یعنی اوہ سبز چادر جینکوں علماء جبے دے طور تے لباس دے اتے زیب تن کریندے ہوندے ہن۔ اِیں ناں توں اُنہاں دے لباس وچ شامل سبز چادر یعنی طیالسہ دا بیان ملدا ہے۔حافظ الکبیر، صاحب المسند، ابوداؤد الفارسی کے القابات سے مشہور تھے۔ امام ابوداؤدؒؒ، حضرت زبیر بن العوام دی اولاد دے غلام ہن تے مولیٰ آل الزبیر بن العوام سݙویندے ہن۔ابن المغلابی نے بیان کیتا ہے کہ امام ابوداؤدؒ دی والدہ دا خاندان بنونصر بن معاویہ دا غلام ہئی۔

بصرہ وچ ہی تحصیل علم وچ مشغول رہے۔ بصرہ وچ ابن عون محدث (متوفی 151ھ) توں حدیث دا علم حاصل کیتا۔ محدث ہشام الدستوائیؒ (متوفی 152ھ) توں وی علم حدیث پڑھا۔ 157ھ وچ عبدالرحمٰن بن عبداللہ المسعودی توں سماع حدیث کیتا۔ اُنہاں دے بارے آکھا ویندا ہے کہ انہاں کوں 40000 احادیث یاد ہن۔

امام ابوداؤدؒ نے جنہاں شیوخ (اُساتذہ) توں علم حاصل کیتا، اوہ ایہ ہن:  ایمن بن نابل (تابعی)،  معروف بن خربوذ،   طلحہ ابن عمرو،  ہشام بن ابی عبداللہ،  شعبہ بن الحجاج،  سفیان ثوری،  بسطام بن مسلم،  ابوخلدہ خالد بن دینار،   قُرہ بن خالد،   سالح بن ابی الاخضر،  ابوعامر الخزاز،  حمادین،  داؤد بن ابی الفرات،  زَمعہ بن صالح،  جریر بن حازم،  فُلَیح بن سلیمان،  المسعودی،  حرب بن شداد،  ابن ابی ذئب،  عبدالرحمٰن بن ثابت ابن ثوبان،  اسرائیل،  ھمام بن یحییٰ،  محمد بن ابی حُمَید،  عبداللہ ابن مبارک،  امام ابن عینیہ،  ابن عون۔

204ھ وچ 68 یا 69 سال دی عمر وچ بصرہ وچ فوت تھئے۔ خلیفہ بن خیاط نے وفات ماہِ ربیع الاول 204ھ مطابق ستمبر 819ء لکھی ہے۔