ابلیس تے آدم

اے مسلسل عبادت، ریاضت تے اپݨے علم دے بل بوتے تے روحانی طور تے ترقی کریندے ہوئے اللہ تعالٰی دے انتہائی مقربین وچ شامل تھی ڳیا جیندی وجہ توں تکبر وچ آ ڳیا. اللہ تعالٰی نے جس وقت آدمؑ کوں خلیفہ مقرر کر کے سب کوں ایندے اڳوں تعظیمی سجدے دا حکم ݙتا تاں ابلیس نے تکبر دی وجہ توں انکار کیتا تے مردود بݨ ڳیا.اوں وقت توں ابلیس تے اوندی ذریت دی آدم تے بنی آدم نال جنگ جاری اے.

ابلیس دا سجدے دے انکار توں پہلے ناں عزازیل ہئی. تے اے کائنات دے کئی امور وچ اللہ دی طرفوں نگران تے سربراہ مقرر ہئی تے اللہ دے نظام تکوین دا حصہ ہئی.

ابلیس دی خواہش تے توقع دے برعکس اللہ نے آدمؑ کوں کائناتی تے زمینی امور وچ اپݨا نائب تے خلیفہ قرار ݙتا تے سب کوں آدمؑ دے سامݨے تعظیمی سجدے دا حکم ݙتا. ابلیس نے حسد تے رقابت وچ آ کے اللہ دے حکم دی تعمیل دی بجائے ضد تے تکبر دا مظاہرہ کیتا تے اللہ دے ایں فیصلے نال اختلاف کریندے ہوئے سجدے توں انکار کر ݙتا تے اوندی وجہ وی ݙس ݙتی کہ ایں منصب دا حقدار میں ہم تے تیݙا فیصلہ غلط اے. اللہ کوں ایندی اے بغاوت نا پسند آئی تے ابلیس ہمیشہ واسطے نافرمان تے مردود قرار پایا.

اللہ دی بارگاہ وچوں رد تھیوݨ توں بعد ابلیس نے تہیہ کیتا کہ او آدمؑ کولوں ہر حال وچ انتقام گھنسی. او ایں تاک وچ ریہا تے آدمؑ و حواؑ دی رہائش جنتِ عدن تک رسائی دا سوچݨ لگا جیندے واسطے مور تے نانگ اوندے چکر وچ آڳئے جنہاں کوں استعمال کر کے اوں نے جنت وچ حواؑ تک رسائی حاصل کیتی تے ممنوعہ درخت دے کول ونجݨ واسطے اکسایا تے اپݨا مکر دا ڄال سٹیا. بعد وچ حواؑ دے مسلسل آکھݨ تے آدمؑ و حواؑ ممنوعہ درخت کول ونج کے نافرمان تھی ڳئے تے جنت توں خارج تھی کے اسفل سافلین یعنی زمین تے سٹ ݙتے ڳئے. مگر ابلیس دا انتقام ختم نہ تھیا تے اوں نے آدمؑ دے بنی آدمؑ نال تا قیامت جنگ دا اعلان کر ݙتا. جیں توں حفاظت واسطے انساناں وچ انبیاءؑ مبعوث کیتے ڳئے.

آدمؑ تے حواؑ نے اللہ کولوں مرافی منگ گھدی جیندے نال انہاں کوں جنت وچ واپس تاں نہ بھیجا ڳیا مگر انہاں دی خلافت برقرار رہی. اے ڳالھ ابلیس کوں گوارہ نہ ہئی لہٰذا اوں نے انسان کوں بھٹکاوݨ دا ہورا ڄال تیار کیتا تے غیرمرئی تخریبی نظام قائم کیتا. تے اللہ تعالٰی دی مشیت کوں قبول کرݨ دی بجائے اوندے نال بغاوت دا اعلان کر ݙتا تے جنگ دا اعلان کیتا. او جنگ اڄ وی جاری اے تے تا قیامت جاری رہسی.