Univerzitet U Virginiji

Zamislio ga je i dizajnirao 1819. godine Thomas Jefferson (1743–1826), autor Američke deklaracije o neovisnosti i treći predsjednik SAD-a, koji je bio također i talentirani arhitekt. Izvorno upravno tijelo UVA su činili bivši američki predsjednici Thomas Jefferson, James Madison i James Monroe. Posjed na kojem je nastao univerzitet je bio u vlasništvu Monroea, u čijem domu i odvjetničkom uredu je danas smješten rezidencijalni dio univerziteta.

Univerzitet u Virginiji
(en) University of Virginia
Rotunda univerziteta
Historija
Osnivač	Thomas Jefferson
Osnivanje	1819.
Generalno
Vrsta	javni
Budžetski izdatak	7,5 milijardi USD
Budžet	2,7 milijardi USD
Administracija
Predsjednik	Teresa A. Sullivan
Akademsko osoblje	2102
Studenti
Broj studenata   – dodiplomci   – diplomci	14.898 6340
Boje	plava i narančasta
Sportovi	NCAA Division I: ACC 25 ekipa (12 muških, 13 ženskih)
Nadimak	Virginia Cavaliers, Wahoos
Maskota	Cavalier
Udruženja	AAU, APLU, ORAU, URA, SURA
Lokacija
Sjedište   – grad   – savezna država   – država	Charlottesville Virginia  SAD
Kampus	suburbani (6,81 km²)
Koordinate	38°2′4″N, 78°30′15″W
Službene stranice
www.virginia.edu

Monticello i Univerzitet u Virginiji u Charlottesvilleu
Svjetska baština – UNESCO
SAD Univerzitet u Virginiji Lokacija Univerziteta u Virginiji na području SAD-a
Registriran:	1987. (11. zasjedanje)
Vrsta:	Kulturno dobro
Mjerilo:	i, iv, vi
Ugroženost:	-
Referenca:	UNESCO

Thomas Jefferson je dizajnirao Univerzitet u Virginiji u duhu neoklasicizma i načelima paladijanizma, te ga je nazivao Akademsko selo (Academical Village). Njezina jedinstvena arhitektura zasnovana na rječniku klasične antike simbolizira težnje novoosnovane američke republike kao nasljednice europske tradicije, ali i najavljuje kulturni eksperiment tzv. kolonijalne arhitekture zrele države. Zbog toga je virginijski univerzitet, zajedno s privatnom Jeffersonovom vilom Monticello, upisano na UNESCO-v popis mjesta svjetske baštine u Americi 1987. godine.

 

Zemljište za izgradnju univerziteta su 1788. godine je kupio ratni veteran James Monroe, koji će kasnije postati peti predsjednik SAD-a. Godine 1817. odbor je otkupio zemljište od Monroea, kada je on bio predsjednik, i pod vodstvom Jeffersona započela je gradnja koja je dovršena 1819. god. Nastava na univerzitetu je započela 1825. godine. Za razliku od ostalih univerziteta koja su tada nudili samo tri studija: medicinu, pravo i teologiju, Univerzitet u Virginiji je nudio i studije astronomije, filozofije, politologije, arhitekture i drugih inženjerskih disciplina. Bila je to prva obrazovna institucija koja je nudila studije modernih akademskih disciplina. Još progresivniji korak je bio potpuno odvajanje obrazovanja od religije. Godine 1826. James Madison, četvrti predsjednik SAD-a je postao rektor univerziteta, a Jefferson je bio u upravnom odboru, sve do svoje smrti.

William Faulkner, dobitnik Nobelove nagrade i Pulitzerove nagrade, postao je predavač i konzultant na univerzitetu 1957. godine, što je ostao do svoje smrti 1962. godine. Braća John F. i Robert F. Kennedy su pohodili univerzitet 1958. godine, a 1960. i Martin Luther King. Univerzitet su posjetili i kraljica Elizabeta II. 1976. i Desmond Tutu 1998. godine.

Godine 2012. U.S. News & World Report je rangirao Virginijski univerzitet na drugo mjesto svih javnih univerziteta u SAD-u i 25. ponajbolje u državi. Sportisti UVA se natječu u 23 sporta, a u ukupnom poretku američkih univerziteta (NACDA Directors' Cup) su ostvarili treće mjesto 2010. godine.

Univerzitet u Virginiji je remek-djelo i izvanredan primjer velikih obrazovnih institucija iz vremena prosvjetiteljstva. Ono je bilo posljednje arhitektonsko i najambicioznije Jeffersonovo djelo. Upuštajući se u ovaj projekt utemeljen na obrazovnim idealima enciklopedizma i demokracije, Jefferson je napustio planove starijih fakulteta u Velikoj Britaniji i SAD-u. Njegov ostvareni plan „akademskog sela” je inspiriran higijenskim načelima graditelja bolnica i masom simbolično dočarava hijererhiju i ponavljanje oblika.

Njegova Rotunda, koja je kopija rimskog Panteona u pola njegove veličine, se uzdiže iznad knjižnice i dominira cijelim kompleksom. U deset paviljona s obje strane knjižnice nalazilo se deset profesora koji su vodili neovisne škole, te je namjera bila da svojim osobitim oblikovanjem predstavljaju enciklopediju klasične i neoklasične arhitekture. Na katu iznad učionica bile su stambene prostorije profesora i 54 sobe za učenike. Kolonada u prizemlju koja ih sve povezuje je služila kao ujedinitelj cjelokupnog prostora.

Zgrada na samom jugu kompleksa je dodana kasnije i nepotrebno je zatvorila ovaj slavodobitni prostor.