Petro Nini Luarasi

april">22. april 1864 — Erseka, Oblast Kolonja, Osmansko carstvo, 17. avgust 1911) je bio sveštenik hrišćanske pravoslavne crkve, učitelj, novinar i aktista raznih organizacija u okviru pokreta Albanskog narodnog preporoda.

Njegov otac, Petro Nini Kostallari, je bio također veliki patriota i borio se za albanski narodni preporod.

Poslije studija na seminaru u Qestoratu, blizu Đirokastre, počeo je predavati kao učitelj po selima u okolici Kolonjë, danas na grčko–albanskoj granici. Tom prilikom je uporno radio – skriveno, jer je osmanska vlast zabranila predavanje albanskog jezika – da bi njegovi đaci naučili svoj jezik i običaje. Između 1887. i 1893. Nini je pokrenuo mnoge male škole albanskog jezika u selu Erseku i u drugim selima oko Kolonjë.

1892. je osnovao sa Gjerasimom Qiriazijom reformirano društvo Bratstvo Albanije (alb. Vëllazëria e Shqipërisë).

1904. je odselio u Sjedinjene Države gdje je ostao do 1908. i sudjelovao u patrioskim udrugama u diaspori.

Poslije povratka u Osmansko carstvo, bio je jedan od poslanika u Manastirskom kongresu, gdje je se odvila rasprava o albanskoj abecedi.

Od 1907. do 1911. surađivao je sa mnogim časopisima (Bashkimi i kombit iz Monastira/Bitolja, Drita iz Sofije, Kombi iz Bostona, Liria iz Soluna). U njima je objavio pjesme, kolumne i poučna razmišljanja. U Monastiru je 1911. godine tiskao svoj glavni polički rad, knjigu koja sadrži tekstove Prokletstvo albanskog slova (alb. Mallkimi i shkronjave shqipe, 1911) i Klevetanje Albanaca (alb. Çpërfolja e shqiptarit, 1911). U njima Nini brani albansko pravo na svoju narodnu kulturu.

Njegov aktivizam u albanskom pokretu mu je uzrokovao prognanstvo od strane Kostantinopoljske patriaršije, tada pod vodstvom Joakima III. Carigradskog, i od strane Mladih Turaka. Umro je u augustu 1911. a mnogi smatraju da je bio otrovan.

Pravoslavna crkva u kojoj je on bio sveštenik je do 1922. godine, kada je deklarisala autokefalnost i formirala se kao Albanska pravoslavna crkva, pripadala Carigradskoj patrijaršiji.