Aleksandrów Łódzki

Aleksandrów Łódzki se prostire duž južne obale rijeke Bzure, udaljen petnaestak km sjeverozapadno od centra Łódźa. Danas je stambeno-industrijsko predgrađe Łódźa sa kojim je spojen tramvajem, poznat širom Poljske po proizvodnji čarapa, tako da ima i muzej posvećen njima.

Aleksandrów Łódzki je jedan d rijetkih gradova tadašnje Mazovije, koji je izgrađen od nule početkom 19. vijeka. To je bilo vrijeme kad se i Łódź razvio kao industrijski centar. Inicijator osnivanja tekstilne industrije bila je vlada, u to vrijeme relativno autonomne Kongresne Poljske.

Novo naselje uz predionicu tekstila niklo je 1816. na goloj ledini, po modernom Urbanističkom planu. Već 1820. naselje je brojilo preko 1000 stanovnika.

Brz industrijski razvoj okrunjen je dodjelom statusa grada - 22. marta 1822. Grad je dobio ime Aleksandrów po ruskom caru Aleksandru I. Od samog početka je dobio i dodatak, da se zna kom administrativno pripada, tako da je u startu bio Aleksandrów Łęczycki, nakon tog Aleksandrów Fabryczny i na kraju Aleksandrów Łódzki.

Prosperitet Aleksandrówa trajao je do Novembarskog ustanka (1830-1831). Nakon sloma ustanka desio se i kolaps tekstilne industrije. Nakon perioda kratkotrajnog oporavka 1835.-1845., usljedila je nova kriza, pa se stanovništvo raselilo tako da je Aleksandrów ponovno spao na selo, zbog tog su mu ruske vlasti 1869. oduzele status grada.

Aleksandrów se za Prvog svjetskog rata našao na prvoj liniji fronta, nakon teških borbi trupe njemačkog cara Wilhelma II zauzele su Aleksandrów krajem 1914. i uvele okupacionu upravu, koja je trajala do novembra 1918.

Prve godine u ponovno rođenoj Poljskoj bile su teške, zbog razaranja tokom rata. Nakon puno napora za obnovu industrije Aleksandrówu je 1924. vraćen status grada.

Aleksandrów Łódzki ima ugovore o prijateljstvu sa sljedećim gradovima:

•   Ossiach, Austrija
•   Krāslava, Latvija
•   Puget-Ville, Francuska