قصيدو
قصيدو __(Eulogization)
”قصيدو“ عربي لفظ ”قصد“ مان نڪتو آهي، جنهن جي لغوي معنيٰ آهي ”ارادو ڪرڻ، بيان ڪرڻ يا ساراھ ڪرڻ. اصطلاحي معنيٰ موجب اهڙو شعر جيڪو ڪنهن جي ساراھ ۾ چيل هجي. هيءُ صنف سنڌي شاعري ۾ عربي شاعري کان آيل آهي. قصيدي ۾ هڪ سئو کان وڌيڪ شعر هوندا آهن. اهي هڪ سئو کان وڌيڪ هم وزن شعر، جن مان پهرئين شعر يعني ٿلھ جون ٻئي سٽون پاڻ ۾ هم قافيه هجن ۽ ٻين شعرن جي فقط پوئين سٽ پهرئين شعر يعني ٿلھ جي ٻنهي سٽن سان هم قافيه هجي. قصيدو ان نظم کي چيو ويندو اھي جنھن ۾ ڪنھن جي تعريف ڪئي وڃي. ان سان گڏ قصيدي ۾ بھار جو ذڪر بھ ايندو اھي. ھن ۾ شعرن جو تعداد مقرر نھ ھوندو اھي، قصيدي ۾ تمهيد، تشبيب ۽ تحقير به ٿئي. تمهيد شروعاتي شعر، تشبيب ساراھ ۽ تحقير ۾ شخص جي گهٽ وڌائي بيان ٿيل هوندي آهي. قصيدي جي حوالي سان مير عبدالحسين سانگي (1851-1942ع)، مرزا قليچ بيگ (1853-1929ع)، محمد ھاشم مخلص (1860-1924ع) وغيره جا نالا اچي وڃن ٿا..
حوالا
This article uses material from the Wikipedia سنڌي، سندھی ، सिन्ध article قصيدو, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). مواد CC BY-SA 4.0 ھيٺ موجود آھي جيسيتائين ٻي صورت واضع نہ ڪئي وڃي. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki سنڌي، سندھی ، सिन्ध (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.