عبیر ابوذری

عبیر ابوذری د‏‏ی طبیعت وچ سادگی، درویشی تے قناعت سی جیہدا عکس اوہناں د‏ی شاعری وچ وی نظر آؤندا اے۔ اوہناں دے شعراں وچ عام لوکاں دے دکھ سکھ نظر آؤندے نيں۔ اوہناں دی سبھ توں ودھ مشہور غزل "مسلسل" اے، جیہنو‏ں بے پناہ مقبولیت حاصل ہوئی۔

اوہناں د‏‏یاں شاعری د‏‏یاں چار کتاباں "پاݨی وچ مدھاݨی"، "جلیبیاں"، "رخصتی" تے "پاپڑ کرارے" شائع ہوئیاں۔ اوہناں نوں شاعری اُتے 1994ء وچ مسعود کھدر پوش ایوارڈ وی حاصل کیتا۔

خود خش رہݨ تے دوسرےآں نو‏‏ں ہساؤݨ واݪے عبیر ابوذری 7 دسمبر 1997ء نو‏‏ں کبیروالا وچ انتقال کر گئے تے فیصل آباد وچ آسودۂ خاک نیں۔ ۔

• پاݨی وچ مدھاݨی
• پاپڑ کرارے
• رخصتی
• جلیبیاں

عیداں ہَووَݨ یا شبراتاں سانُوں کیہ
چھڈّو جی ایہ گلاں بَاتاں سانُوں کیہ

دَسو کاہدے ناݪ منائیے عیداں نُوں
کیہڑی خُشی وچ نغمے گائیے عِیداں نُوں
کِتھوں پائیے پیئے کھائیے عیداں نُوں
کاہدے اُتّے ختم دوائیے عیداں نُوں

چَاڑھن دیگاں پعھرن پراتاں سانُوں کیہ
چھڈّو جی ایہ گلاں باتاں سانُوں کیہ

باہر دیاں جے ایڈاں نیں تے وڈیاں لئی
مُلک دیاں‌ جے پعھیڈاں نیں تے وڈیاں لئی
پُٹھیاں سِدّھیاں کھیڈاں نیں تے وڈیاں لئی
لیبر دیاں پریڈاں نیں تے وڈیاں لئی

وڈیاں لئی نیں رُو رعائتاں سانُوں کیہ
چھڈّو جی ایہ گَلاں باتاں سانُوں کیہ

مَانݨ بنگلے باراں دریاں سانوں کیہ
وَرتن چِیزاں کھریاں کھریاں سانوں کیہ
پہنݨ پَٹ ہنڈھاوݨ زرّیاں سانوں کیہ
ڈیݨاں بَݨ بَݨ بیٹھݨ پَریاں سانوں کیہ

پعھاویں باندر پَوݨ بَناتاں سانوں کیہ
چھڈّو جی ایہ گلاں باتاں سانُوں کیہ

پِھردے کاراں‌ اُتَے امپورٹر مَوجاں ناݪ
چور سمگلر چعھوٹݨ موٹر مَوجَاں ناݪ
کرن اٹینڈ کلبّاں ہوٹر مَوجاں ناݪ
ڈِھڈݪ مُوٹُو گنجے ٹوٹر مَوجاں ناݪ

دِنے دوپہرے مانݨ راتاں سانوں کیہ
چھڈّو جی ایہ گَلاں باتاں سانُوں کیہ

گَلاں باتاں ناݪ عبیرؔا! فیدا کیہ
وَگدے ہوئے ناسُور تے چِیرا فیدا کیہ
دسّݨ ناݪ سٹور ذخیرا فیدا کیہ
انّھیاں اکھاں وچ ممیرا فیدا کیہ

مُردہ ہندیاں جَاݨ حیاتاں سانوں کیہ
چھڈّو جی ایہ گلاں باتاں سانُوں کیہ
(بابا عبیر ابوذری)​

• [۱]