Poeta Zbigniew Jankowski: Polski poeta

Ten artykuł dotyczy poety Zbigniewa Jankowskiego. Zobacz też: Zbigniew Jankowski (ujednoznacznienie).

Hipolit, Szczepan Gniewski; ur. 1931 w Bydgoszczy) – polski poeta.

Zbigniew Jankowski

Hipolit, Szczepan Gniewski

Data i miejsce urodzenia	1931 Bydgoszcz, Polska
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	poezja
Odznaczenia

Urodził się jako syn Franciszka, pracownika PKP, uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, i Stanisławy z d. Stachowiak. Po II wojnie światowej rodzina Jankowskich zamieszkała w Sypniewie, a w dwa lata później przeprowadziła się do Piły. W 1951 roku Zbigniew Jankowski zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Rogoźnie. Po maturze został zatrudniony jako nauczyciel języka polskiego i wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 2 w Pile. W 1957 roku ukończył studia polonistyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach.

8 września 1956 roku poślubił poetkę Teresę Ferenc. Z tego związku przyszły na świat dwie córki: Aneta, znana jako poetka Anna Janko i Milena, również poetka, znana jako Milena Wieczorek.

Jako poeta Jankowski debiutował w 1956. Zamieszkując w latach 1956 – 1965 w Rybniku, zorganizował tam Klub Literacki „Kontakty”, którego był pierwszym prezesem. Był twórcą grupy poetycko-plastycznej „Reda” w Kołobrzegu, a także organizatorem i prezesem Dolnośląskiego Oddziału Stowarzyszenia Marynistów Polskich w latach 1971–1975, animatorem Akademickiego Kręgu Literackiego powstałego przy bazylice św. Mikołaja w Gdańsku. Członek PEN Clubu, członek założyciel Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1975 mieszka w Sopocie. Trzykrotnie nominowany do Nagrody Poetyckiej Orfeusz.

Utwory Zbigniewa Jankowskiego były tłumaczone m.in. na języki: niemiecki, rosyjski, szwedzki, grecki, francuski, angielski, czeski, serbski.

W 2016 r. otrzymał srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, również wtedy jego żona, poetka Teresa Ferenc otrzymała srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

• Dotyk popiołu. Miniatury liryczne (1959)
• Wejście w las (1964)
• Rozmowa z ogniem (1965)
• Żar. Poemat (1966)
• Ciążenie morza (1970)
• Wysokie łowisko (1972)
• I gdyby wszystkie żagle (1973)
• Psałterz bałtycki. Wiersze wybrane i nowe (1974)
• Wiązanie trawy (1976)
• Ostrzeżenie przed lądem (1977)
• Żywioł wszelki. Wiersze wybrane i nowe (1978)
• Kto żyje (1980)
• Zanurzenie. Modlitwy poetyckie (1980,1981)
• Żegluga. Poemat (1983)
• Według Jonasza (1983)
• Poezje wybrane (1985)
• Falochrony (1987)
• Pełne morze. Wybór wierszy (1987)
• Spokojnie, wodo (1991)
• Cztery twarze domu. Antologia rodzinna (1991) – wspólnie z Teresą Ferenc, Anną Janko i Mileną Wieczorek
• Port macierzysty (1995)
• Morze przybywa z daleka. Modlitwy i inne wiersze (1997)
• Powiedz, Rabbi (1999)
• Słowo ostatnie i wciąż pierwsze. Wiersze wybrane i nowe (2000)
• Wielkie tło. Wiersze nowe 1999-2001 (2001)
• Ciernie wody (2003)
• Odpływ. Sztuka ubywania (2005)
• Przypływ. Jednanie (2009)
• Biały delfin. Nowy wybór wierszy (2009)
• Zaraz przyjdzie (2011)
• Biała przędza (2014)
• Wolne miejsce (2016)

• 1979 – Gdańska Książka Roku 1978 za tom Żywioł wszelki. Wiersze wybrane i nowe
• 2012 – nominacja do Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tom Zaraz przyjdzie
• 2015 – finał Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tom Biała przędza
• 2016 – Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
• 2017 – nominacja do Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tom Wolne miejsce

• Jankowski, Zbigniew. pisarze.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)].