Witold Kałuski: Polski aktor

3 stycznia 1922 w Warszawie, zm. 21 stycznia 1991 tamże) – polski aktor filmowy, telewizyjny i radiowy, śpiewak.

Witold Kałuski

Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1922 Warszawa, Polska
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 1991 Warszawa, Polska
Zawód	aktor, śpiewak
Odznaczenia

Jako żołnierz Armii Krajowej uczestniczył w powstaniu warszawskim.

Aktor Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1946–1948), Teatru Polskiego w Poznaniu (1948–1949) i Teatru Dramatycznego w Szczecinie (1949–1951) oraz teatrów warszawskich: Ludowego Teatru Muzycznego (1951–1953), Ateneum (1953–1955), Komedia (1956–1964, 1972–1979), Klasycznego (1964–1971).

Znany wykonawca pieśni i piosenek wojskowych, w szczególności powstańczych.

• Zamach (1959) jako lekarz
• Godzina pąsowej róży (1963) jako podrywacz na ulicy
• Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) jako włoski kapitan
• Wezwanie (1971) jako Antoni, brat Jadwigi
• Poszukiwany, poszukiwana (1972) jako Górecki
• Czterdziestolatek (1974-1977) jako inżynier Bliniak
• Sam na sam (1977) jako dyrektor "Mody Polskiej"
• Panny z Wilka (1979) jako woźnica w Wilku
• Dom (1980-2000) jako kelner w lokalu
• Człowiek z żelaza (1981)
• Miś (1981) jako bileter na Okęciu
• Wielki statysta (1983) jako Branicki

• Krzyż Walecznych (1970)
• Krzyż Partyzancki (1974)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985)
• Medal za Warszawę 1939–1945 (1968)
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1968)
• Odznaka "Za zasługi dla Warszawy" (1977)

• Witold Kałuski w bazie IMDb (ang.)
• Witold Kałuski w bazie Filmweb
• Witold Kałuski w bazie filmpolski.pl
• Witold Kałuski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
• Witold Kałuski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”