Władysław Bromiński: Rolnik, wojskowy

25 lutego 1898 w Łodzi, zm. po 1945) – polski rolnik, sierżant Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Władysław Bromiński

Władysław Bromiński, zdjęcie sprzed 8 sierpnia 1933
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1898 Łódź
Data śmierci	po 1945
Zawód, zajęcie	rolnik
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons

Urodził się 25 lutego 1898 w Łodzi, w rodzinie Andrzeja i Anny z Kubickich. Do 1913 uczęszczał do szkoły powszechnej i rzemieślniczej. Później praktykował, a następnie pracował w różnych zawodach. Od stycznia 1916 był zatrudniony jako cieśla przy budowie umocnień polowych w okolicy Suwałk, Goniądza i Osowca. Od września tego roku pracował jako brukarz w prywatnej firmie, w powiecie łomżyńskim, a od września 1917 do końca października 1918 w dyrekcji kolejowej w Brześciu.

18 listopada 1918 jako ochotnik wstąpił do 9. kompanii 28 pułku piechoty. W 1919 za waleczność został awansowany na sierżanta. W czasie wojny z bolszewikami wyróżnił się jako dowódca plutonu: 4 czerwca 1920 atakując wieś Łabucie, zdobył w niej cztery karabiny maszynowe i materiał wojenny, 7 czerwca pod wsią Wielkie Sioło, sam przepłynął Dzisnę, wziął do niewoli bolszewickiego oficera, dowódcę kompanii karabinów maszynowych II batalionu 467 pułku strzelców, wrócił z nim tą samą drogą i przekazał dokładne informacje o sile i rozlokowaniu nieprzyjaciela oraz 19 czerwca pod wsią Kobiaczyzna, gdzie skutecznie kontratakował i wziął jeńców.

W listopadzie 1921 został zdemobilizowany. W marcu 1922, w ramach osadnictwa wojskowego, otrzymał ziemię we wsi Woławel (poczta Zakoziel), w powiecie drohickim.

W kampanii wrześniowej 1939 służył w szpitalu polowym nr 203. Dostał się do niemieckiej niewoli, gdzie otrzymał numer jeńca 3998. 26 czerwca 1940 został zwolniony z niewoli i skierowany do Urzędu Pracy Gera jako robotnik cywilny. W 1945 wrócił do Polski.

Był żonaty, miał syna Jerzego (ur. 12 września 1922).

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 649 – 28 lutego 1921

• Bromiński Władysław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.108-11651 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-09].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Wacław Zaborowski: Zarys historji wojennej 28-go pułku strzelców kaniowskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.