Trzcianiec: Wieś w województwie podkarpackim
Trzcianiec – osada w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne.
Leży przy DW890, u zbiegu potoków Roztoki i Klimówka, które poniżej wsi tworzą potok Krzywiec - dopływ Wiaru.
| osada | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) | 220 |
| Strefa numeracyjna | 13 |
| Kod pocztowy | 38-712 |
| Tablice rejestracyjne | RBI |
| SIMC | 0361809 |
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
 49°35′47″N 22°30′50″E/49,596389 22,513889 | |
Wieś leży na pograniczu Pogórza Przemyskiego i pasma Chwaniowa, należącego do Gór Sanocko Turczańskich.
W 2 poł. XVIII dziedzicem Trzciańca był Ignacy Adam Lewicki.
Na przełomie XVIII i XIX w. Trzcianiec wraz z Roztoką i Krzywem był własnością Adama Lewickiego, od którego te trzy wsie kupił w 1804 Sebastian Ostaszewski (1755-1826). Po nim dobra te odziedziczyła jego córka Karolina Ostaszewska (1809-1861, córka Sebastiana Ostaszewskiego), zamężna z Aleksandrem Izydorem Gniewoszem, a po nich ich syn Stanisław Gniewosz.
Przed wojną działała tu szkoła, tartak i młyn. W miejscowości znajdowała się drewniana Cerkiew Najświętszej Maryi Panny z 1882 r., została ona zniszczona po II wojnie światowej. Zamieniona na magazyn, zdewastowana i rozebrana.
W 1921 roku Trzcianiec liczył około 231 domów zamieszkiwanych przez 1400 mieszkańców w tym: 1218 wyznania greckokatolickiego, 112 rzymskokatolickiego i 69 mojżeszowego.
26 czerwca 1941 nieopodal wsi toczyły się walki słowacko-radzieckie.
W 1945 sotnie UPA zamordowały na terenie wsi Trzcianiec 8 Polaków i 5 mieszkańców narodowości ukraińskiej. Podczas Akcji "Wisła" wysiedlono około 857 mieszkańców na ziemie odzyskane. Wcześniej dokonywano wysiedleń ludności ukraińskiej do ZSRR.
W 1959 r. osiedliła się w tej wsi grupa osadników greckich, którzy utworzyli spółdzielnię produkcyjną, zagospodarowując ziemię opuszczoną przez dawnych mieszkańców. Grecy podtrzymywali swoje tradycje, jedną z takich tradycji było coroczne, organizowanie dożynek połączonych z pieczeniem barana. Działała tutaj szkoła, gdzie dzieci greckie uczyły się z dziećmi polskimi. W szkole zatrudnieni byli nauczyciele polscy i greccy. Po wyjeździe Greków, spółdzielnię przejęło Wojskowe Gospodarstwo Rolne.
Od 1973 do 1993 wchodził w skład wojskowego gospodarstwa rolnego JW Nr 2667 Kwaszenina. Od 1993 do 1999 miejsce stacjonowania pododdziałów 4 Pułku Ochrony MSWiA z Sanoka. Obecnie ośrodek szkoleniowy 21 Brygady Strzelców Podhalańskich z Rzeszowa
Przypisy
Bibliografia
- Trzcianiec – moja mała ojczyzna. [dostęp 2017-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)].
- Trzcianiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 539.
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 1. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1881, s. 1-621.
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 6: Gąsiorowscy – Grabowniccy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1903, s. 1-396.
- Zamordowani przez UPA
This article uses material from the Wikipedia Polski article Trzcianiec, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.