Tadeusz Styczeń SDS (ur.
21 grudnia 1931 w Wołowicach koło Krakowa, zm. 14 października 2010 w Trzebnicy) – polski duchowny rzymskokatolicki, salwatorianin, etyk profesor zwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uczeń i bliski przyjaciel Jana Pawła II, obecny przy jego śmierci.
Ks. prof. Tadeusz Styczeń, pomiędzy dr Wandą Półtawską i prof. Andrzejem Półtawskim. | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 grudnia 1931 |
Data i miejsce śmierci | 14 października 2010 |
Dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL | |
Okres sprawowania | 1982-2006 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne | 8 września 1948 |
Prezbiterat | 5 kwietnia 1955 |
Odznaczenia | |
Od 1944 uczęszczał do tajnego gimnazjum zgromadzenia salwatorianów w Krakowie. W 1947 wstąpił do tegoż zgromadzenia, nowicjat odbył w Bagnie koło Wrocławia, 8 września 1948 złożył pierwsze śluby zakonne. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 kwietnia 1955 w Krakowie z rąk biskupa Franciszka Jopa.
Studiował następnie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a po likwidacji tego Wydziału (1955) - na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pod kierunkiem Karola Wojtyły obronił magisterium, doktorat (1963) i pracę habilitacyjną (1971) z etyki. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1981.
Był asystentem i adiunktem w Katedrze Etyki KUL. Pod nieobecność zajętego obowiązkami biskupimi w Krakowie Karola Wojtyły faktycznie kierował pracami Katedry, objął formalnie Katedrę Etyki po wyborze swojego poprzednika na papieża w 1978. Otrzymał tytuł profesora nauk filozoficznych. W 1982 doprowadził do powstania międzywydziałowego Instytutu Jana Pawła II KUL (zajmującego się głównie nauczaniem papieskim) i został jego dyrektorem. Funkcję tę pełnił do 30 listopada 2006 roku (od 1 grudnia 2006 roku pozostawał jego dyrektorem honorowym).
Od 1988 był również redaktorem naczelnym miesięcznika tego Instytutu "Ethos". W pracy naukowej zajmował się etyką, metaetyką, godnością osoby ludzkiej, wartością życia człowieka. Ksiądz profesor Tadeusz Styczeń, nawiązując do myśli swojego Mistrza, rozwinął i pogłębił personalistyczną wizję etyki miłości i życia oraz wizję małżeństwa i rodziny jako communio personarum.
Autor ponad 300 prac z dziedziny etyki, m.in. Etyka niezależna, ABC etyki, Wprowadzenie do etyki, O etyce Karola Wojtyły-uczeń.
Zaprzyjaźniony z Janem Pawłem II, był jego częstym gościem w Watykanie. 4 listopada 2000 Jan Paweł II w liście skierowanym do ks. Tadeusza Stycznia z okazji jego 70. urodzin napisał:
Jestem Ci serdecznie wdzięczny za wszystkie lata naszej współpracy, za Instytut Jana Pawła II, który powstał z Twojej inicjatywy, za wszystkie kolejne numery «Ethosu», a nade wszystko za serdeczną przyjaźń, którą mi okazywałeś i okazujesz niezmiennie do dnia dzisiejszego. Jesteś, Tadeuszu, znakomitym etykiem, ale nie tylko to — jesteś świetnym narciarzem i turystą. Z wdzięcznością wspominam wszystkie nasze wyprawy — letnie, jesienne, zimowe — naprzód jeszcze w górach polskich, a potem także na północy Italii; były one okazją do różnych przemyśleń i twórczych dyskusji.
21 października 2010 podczas uroczystości pogrzebowych w Trzebini kard. Stanisław Dziwisz nazwał ks. Tadeusza Stycznia domownikiem Domu Papieskiego.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Tadeusz Styczeń, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.